Op de cover van Grace staat een vrouw alleen. Ze straalt eenzaamheid uit en dat is voor mij ook precies het centrale thema in dit boek. We maken kennis met Julie, oftewel Grace. Het opgroeien in een provinciestadje en haar verlangen naar een moederfiguur leiden tot beslissingen die ervoor zorgen dat haar echtgenoot en twee vrienden in de gevangenis terecht komen. 

Er spelen twee verhaallijnen in dit boek. De hoofdstukken beschrijven afwisselend het leven van Grace in Amerika en het leven van Julie in Parijs, die sieraden en antiek repareert. Amerika handelt over het verleden en Parijs over het heden. De twee verhalen passen niet gelijk in elkaar, maar de auteur weet al gauw duidelijkheid te scheppen en de verschillende perspectieven dragen bij aan de spanning. Voordat Julie naar Parijs vertrok, groeide ze op als Grace in Tennessee. We komen naarmate het boek Grace vordert steeds meer te weten over haar jeugd. De auteur benoemt het nergens expliciet, maar de jeugd van Grace ademt eenzaamheid uit en liefde ontvangt ze nauwelijks. Als ze op jonge leeftijd een relatie krijgt met Riley dompelt ze zich onder in de warmte van het gezin waarin hij opgroeit. Ze gaat uiteindelijk kunstgeschiedenis studeren in New York, waarbij ze in een hele andere omgeving terecht komt en zich hier probeert aan te passen. Dat is trouwens een ander thema in dit boek; Grace past zich voortdurend aan aan haar omgeving, ze is een echte overlever. Dat is ook op te maken uit de gebeurtenissen rondom haar vlucht naar Parijs en de kunstroof die drie jaar eerder heeft plaatsgevonden in Tennessee. 

Een leuke bijkomstigheid in Grace is dat de auteur uitgebreid uit de doeken doet hoe antiek gerestaureerd wordt. Ze doet dit op een heel toegankelijke manier. De plot laat mij als lezer in verwarring achter. Mijn complimenten voor Rebecca Scherm die heel goed verschillende lagen heeft weten aan te brengen in het karakter van Grace. Ik ben er nog steeds niet achter of ik nu medelijden met haar moet hebben of juist niet. Grace is zeker een interessant boek voor leesclubs en zal tot heel wat discussie leiden.