Omschrijving:
Hun huwelijk is een toonbeeld van geluk.
Behalve dat het van leugens aan elkaar hangt.
Daisy en Simon hebben een geweldig leven. Ze zijn al zestien jaar getrouwd en hebben een schattig zesjarig dochtertje, Millie, waar ze zielsveel van houden. Oké, misschien gaat het nu even iets minder omdat ze Millie wel een broertje of zusje hadden willen geven en dat tot nu toe niet is gelukt, maar dat kan de beste gebeuren.
En goed, misschien drinkt Simon soms iets te veel, maar iedereen blaast op zijn eigen manier stoom af, toch?
En ja, misschien heeft Daisy Simon niet altijd de waarheid verteld, en andersom, maar wie is er nou altijd honderd procent eerlijk?
Er is alleen een klein verschil tussen een leugentje om bestwil en een web van leugens. En het probleem met een web is dat je erin verstrikt kunt raken en er mogelijk nooit meer uit komt. Of in ieder geval niet als de persoon die je ooit was.
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Natascha Schiffelers-Kobbenhaegen op 4 mei 2023:
In 2000 kwam het eerste boek uit van Adele Parks, Uitgespeeld. Sinds die tijd heeft ze in drieëntwintig jaar, drieëntwintig boeken uitgebracht. In het Verenigd Koninkrijk zijn er vier en een half miljoen van haar boeken over de toonbank gegaan en ze zijn in eenendertig verschillende talen vertaald. Twee keer koos Parks ervoor om een historische roman te schrijven die zich afspeelt tijdens en na de eerste wereldoorlog. Terugkerende thema’s in haar boeken zijn liefde, opvoeding en trouw die ze met eerlijkheid en humor beschrijft. Zo ook haar laatste boek Zo veel leugens.
Simon en Daisy Barnes zijn al zestien jaar getrouwd en hebben samen een zesjarig dochtertje Millie. Ondanks dat ze duidelijk nog veel van elkaar houden, zijn er toch kleine barstjes ontstaan in hun ooit zo perfecte huwelijk. Vruchtbaarheidsproblemen, een moeder met dementie en Simon die iets te vaak naar de fles grijpt om stoom af te blazen zetten hun huwelijk behoorlijk onder druk. Langzaamaan worden kleine leugentjes om bestwil steeds grotere leugens en raken ze beetje bij beetje de controle kwijt. Hun beste vrienden Connie en Luke en Daisy’s zus Rose proberen alle problemen te bedekken met de mantel der liefde, maar of dat nog voldoende is?
Adele Parks heeft ervoor gekozen om afwisselend te schrijven vanuit het perspectief van Simon en Daisy. Hierdoor wordt duidelijk hoe verschillende mensen tegen eenzelfde situatie aankijken en zorgt daarnaast voor diepgang van de personages. Daisy is vooral een lieve, rustige, beleefde en vooral introverte vrouw. Simon daarentegen kan erg drammerig en soms egoïstisch overkomen, maar dit lijkt vooral gerelateerd aan zijn alcoholgebruik. Met momenten wordt er ook vanuit Simon of Daisy teruggeblikt naar de beginperiode van hun huwelijk waardoor het voor de lezer langzaamaan duidelijk wordt hoe het zo uit de hand heeft kunnen lopen. Wat vooral opvalt in de schrijfstijl van Parks is dat er door de lezer geen moment getwijfeld hoeft te worden aan de liefde die Simon en Daisy nog steeds voor elkaar voelen, het blijft alleen de vraag of dit voldoende is om alle irritaties en leugens te vergeven. Echt spannend wordt het verhaal niet, maar door de korte hoofdstukken wordt de lezer uitgenodigd toch door te lezen. Door de uitgebreide aandacht voor details voelt het verhaal zeer geloofwaardig en wordt de lezer verscheurd tussen medelijden voor de introverte Daisy en de wil om Simon een schop onder zijn kont te geven.
Een echte vrouwenthriller is Zo veel leugens echter niet, wel een prachtig verhaal over een uit de hand gelopen huwelijk met vooral een verrassende ontknoping.
Bezoekersreacties:
