Omschrijving: Dierenarts Devon Brady is aan het werk op een door een aardbeving getroffen Caribisch eiland wanneer er een zwarte labrador met een schotwond wordt binnengebracht. Zijn baas Jude Marrok gaat woedend op zoek naar de schutter en belooft het beest later op te komen halen. Maar hij komt niet terug. Dan komt Devon erachter dat de hond een speciale gave heeft: hij kan mensen helen. En er blijken meer honden met dezelfde gave, die allemaal door Marrok zijn ondergebracht bij verschillende mensen. Hijzelf wordt op de hielen gezeten door machtswellustelingen die de honden voor andere doeleinden willen gebruiken. Devon raakt verstrikt in hun strijd en haar leven staat op het spel. Kan ze Marrok uiteindelijk vertrouwen? En zal het hen samen lukken om de dieren te redden?
Het blijft een verademing om de boeken van Iris Johansen te lezen. De verhaallijnen verrassen, ook al steunt het op een aantal van te voren bekende succesfactoren. Iris schrijft graag over krachtige, mooie vrouwen die dankzij een vervelende man in de problemen komen. En dan verschijnt zoals altijd een aantrekkelijke en sexy man ten tonele die de dame in kwestie wil redden. Maar de vrouw is in feite krachtig genoeg en kan prima haar eigen boontjes doppen. Ondanks dat je de ingredienten van het verhaal kunt voorspellen, blijft het onverwacht spannend en sterk. Lichte voorspelbaarheid hoeft geen probleem te zijn, een goed gevolgd recept voor appeltaart smaakt toch immers ook altijd lekker? Donkere zomer is zo'n goed gebakken appeltaart: ik weet wat ik kan verwachten en toch smul ik er weer van. Een goed in elkaar gezet verhaal dat zijn geheimen pas heel laat vrijgeeft. Je komt in een soort bizarre achtervolging terecht, terwijl je geen idee hebt wat je overkomt. Dat gevoel deel je direct met de hoofdpersoon, want ook zij heeft geen idee wat er aan de hand is. Daardoor sluit je snel aan bij de hoofdpersoon en wantrouw je elk personage. Want wie moeten we nu eigenlijk geloven? Die band met de hoofdpersoon is waardevol voor de leeservaring. En die ervaring is weer goed. Zoals het hoort bij de boeken van Iris Johansen.
Bezoekersreacties:
Monique (36) op 1 mei 2011:
Tweet Weer een Iris Johanssen zoals we haar gewend zijn. Ik heb genoten van boek en zat er weer helemaal in. Het plot was weer verassend en ik vind het een echte aanrader zaker voor Iris Johanssen fans. Oordeel: