Oorspronkelijke titel: The 50/50 killer (2007)
Vertaling: Martin Jansen in de Wal
ISBN: 9789022993545
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Verschenen: 2008
Pagina's: 341
Overige edities:
E-book
|
Omschrijving: Hij verschuilt zich in je huis. Volgt je wekenlang. Weet alles van jou en je partner. En dan slaat hij toe? Wat zou jij doen wanneer de 50/50-moordenaar jou en je geliefde uitkiest om zijn duivelse spel te spelen? Een psychopaat met een duivelsmasker ontvoert stelletjes en dwingt hen te kiezen wie van hen tot zonsopgang blijft leven en wie niet. De jonge profiler Mark Nelson wordt op zijn eerste werkdag in het team van de succesvolle rechercheur John Mercer meteen in de zaak van de 50/50-moordenaar betrokken. Op de plaats delict ligt het lijk van een verbrande man in bad en vinden ze een verontrustende tekening op de muur van een soort spinnenweb met symbolen. Als een volgend slachtoffer ontsnapt en zich verward en verminkt op het politiebureau meldt, wordt de zoektocht naar diens vriendin een race tegen de klok. Zij moet vóór de ochtend aanbreekt gevonden worden?
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Hannie op 9 maart 2008:
De 50/50 moorden is een spannende thriller, maar in mijn ogen geen vrouwenthriller. Bij vrouwenthrillers staat vaak een 'gewoon' persoon centraal en in dit boek draait het om de jonge profiler Mark Nelson, die op zijn eerste werkdag meteen met een gruwelijke moord wordt geconfronteerd. Steve Mosby heeft er voor gekozen het verhaal vanuit veel verschillende personages te belichten: de verschillende slachtoffers, Mark Nelson, de vrouw van rechercheur John Mercer. In het begin en aan het einde komt ook de dader even in beeld. Daardoor switch je als lezer steeds van perspectief. Daar moet je van houden. De schrijver wilde een psychologische thriller schrijven, maar naar mijn idee is hij daar onvoldoende in geslaagd. Ondanks dat het verhaal voor een deel vanuit de slachtoffers beschreven wordt, kom je te weinig over hen te weten om je echt met hen te identificeren. Ik voelde me daardoor niet echt betrokken bij wat hen overkomt. Je wordt niet meegesleept in het verhaal, maar blijft een toeschouwer. Dit komt onder andere door de stijl van het boek. Zo wordt de moordenaar omschreven als de duivel, vanwege het duivelsmasker dat hij draagt. Maar daardoor krijg je niet het gevoel dat de moordenaar een gewoon iemand is, die bij wijze van spreken je buurman had kunnen zijn. Het duurde vrij lang voordat ik in het verhaal zat. Dat komt omdat in het begin van het boek eerst alle personages en verhaallijnen worden geïntroduceerd. Halverwege het boek komt de nadruk meer bij de hoofdpersoon te liggen. Daardoor wordt de afstand kleiner, komt er meer vaart in het verhaal en neemt de spanning toe. Een sterk punt aan dit boek vind ik dat de schrijver de lezer goed op het verkeerde been weet te zetten: niets is wat het lijkt. Toch vond ik het einde tegenvallen. Na het lezen van de achterflap was ik erg geïnteresseerd in het verhaal: waarom speelt iemand zulke gruwelijke moordspelletjes, wat voor soort persoon is dat. Deze en veel andere vragen worden onvoldoende beantwoord. Daardoor blijf je als lezer toch enigszins met een onbevredigend gevoel achter als je het boek uit hebt.
Bezoekersreacties:
|
|
|
|