Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Karin Bisschops op 12 november 2013:
Heleen van der Kemp debuteerde in 2010 met de thriller Blond 15. Haar tweede boek Afrekening, volgde in 2011. In het derde boek Onschendbaar is de hoofdrol opnieuw weggelegd voor Rechercheur Britt Franken. De cover (een half afgebeeld vrouwengezicht) is mooi, maar niet uniek. In de boekhandels zie je veel van dit soort covers.
Twaalf jaar geleden overleed de echtgenoot en het dochtertje van Rechercheur Britt Franken. Vaak herleeft ze deze gebeurtenis in haar dromen. Op advies van haar dochter Bo neemt ze contact op met een medium, genaamd Erika Zwart, om hulp te krijgen bij het verwerken. Erika pikt niet alleen de signalen op van Britts overleden man, maar 'ziet' details van de zaak waar Britt aan werkt. Twee jonge jongens zijn ontvoerd, seksueel misbruikt en vermoord teruggevonden. Beiden droegen een leren kap over het hoofd. Ze lijken slachtoffers van een pedofielennetwerk.
Opnieuw verdwijnt er een jongetje. Dit keer uit het gezin Janssen. Erik Janssen, zijn vrouw Susanne en zoon Luca, leiden een luxe leventje totdat Erik wordt ontslagen door de harde zakenman Mark de Wilde. In plaats van een rijk en luxe leven dreigt de bijstand. Erik en Susanne willen wraak.
Britt onderzoekt of beide zaken met elkaar te maken hebben.
Heleen van der Kemp heeft een vlotte schrijfstijl die ervoor zorgt dat de vaart in het verhaal blijft. De plot is goed doordacht en netjes in elkaar gezet. De personages zijn realistisch beschreven. Het verhaal is spannend en zo boeiend dat je het moeilijk even kunt wegleggen. De twee verhaallijnen (de moord op de twee jongens en de wraakactie van Erik en Susanne) raken elkaar even, waarna het verhaal in een super treinvaart voortdendert. Heleen behandelt een beladen onderwerp, pedofilie, zonder dat het schokkend of smerig wordt. Wel wordt duidelijk dat alles voor geld te koop is, zelfs kinderen, en dat perverselingen denken dat ze onschendbaar zijn.
Onschendbaar is een snelle en spannende thriller die zich niet laat wegleggen voordat je de laatste letter gelezen hebt. Persoonlijk was dit de eerste kennismaking met de auteur en ik ga zeer zeker haar andere boeken ook lezen!
Bezoekersreacties:
westmus (45) op 26 oktober 2013:
De cover is heel mooi. Een prachtige foto die in het oog springt maar ik herken graag elementen van de inhoud van het boek in een cover en die vind ik niet terug. Hij valt wel op en dat is een pluspunt.
De schrijfstijl van Heleen is zeer vlot. De tijdspanne van het gehele verhaal is eigenlijk zeer kort. Je moet dus een snel verhaal schrijven. Er zit geen enkele vertraging in het boek. Nergens had ik een verslapping van mijn aandacht. Er wordt op het goede moment overgeschakeld van de ene verhaallijn naar de andere. De spanning blijft erin tot het einde.
Voor mij is dit het eerste boek dat ik lees van Heleen, dus de eerste kennismaking met hoofdpersonage Britt Franken. Ik heb een ongelooflijk zwak voor vrouwelijke rechercheurs in boeken. Heel vaak zijn deze types nogal stoer of slonzig. Dit is bij Britt niet echt het geval, zij is eerder een gewone vrouw en dat maakt haar zo kwetsbaar, herkenbaar en tastbaar.
De andere personages in het boek worden ook netjes neergezet. Het zijn allemaal realistische personen. Met elk hun hebbelijkheden. In het begin van het onderzoek komen er wat namen van collega’s langs die ik netjes noteerde met hun functie. Ik ben nogal slecht in het onthouden van namen.
De cursief gedrukte passages vind ik duister aanvoelen. Krijg ik een knoop van in mijn maag. Luguber sfeertje stralen die uit, heel mooi gedaan.
Het plot zelf zit heel goed in mekaar. Het onderwerp pedofilie is niet het meest voor de hand liggende onderwerp om over te schrijven. Ligt nogal gevoelig omdat het over kinderen gaat die seksueel misbruikt worden. Het wordt op weinig momenten te expliciet, het blijft netjes.
Er zijn twee verhaallijnen die perfect naast mekaar zitten en waarvan je als lezer natuurlijk weet dat die samen gaan komen. Alleen de manier waarop is de verrassing. Dit heeft Heleen van der Kemp prachtig gedaan. Een aantal plotwendingen vind ik zo goed gevonden dat ik er spontaan van ging glimlachen tijdens het lezen. Het einde is verrassend en het zorgt ervoor dat het verhaal helemaal af is. Ik voel dat het verhaal van Britt Franken niet af is en dat er nog een boek zit aan te komen. Toch Heleen?
Een snelle thriller waarvan het plaatje helemaal klopt.
Oordeel:
