‘Ze haalde de trekker over. Een instinctieve daad van zelfbescherming. Pang, pang, pang. Ook al wist ze dat het te laat was, dat niets meer hielp.’ 

Het begin van een onvoorspelbare thriller. D.D. raakt zwaargewond en herstel zal geruime tijd in beslag nemen. Werken zit er dus niet in maar toch raakt zij meer betrokken bij dit onderzoek dan verwacht. Moorden die lijken op die van seriemoordenaar Harry Day, alleen deze is al jaren dood. Eén van zijn dochters, Shana, zit al jaren vast voor meerdere moorden. Zijn andere dochter, Adeline, werkt als psychiater en heeft een zeldzame aandoening waardoor zij geen pijn kan voelen. Haar specialisme is pijnmanagement en D.D. komt bij haar terecht voor therapie. Zo kruisen hun wegen elkaar en Adeline zal een belangrijke rol gaan spelen in het lopende onderzoek.

Zonder angst wordt verteld vanuit een wisselend perspectief. De hoofdrollen zijn aan D.D. en Adeline toebedeeld en afwisselend lees je hun belevenissen. Adeline vertelt haar verhaal vanuit de eerste persoon en regelmatig richt zij zich rechtstreeks tot de lezer. De dader laat ook van zich horen, maar in verhouding heeft hij een bijrol in het geheel. D.D. is een vrouw die niet snel opgeeft en ook al heeft ze dagelijks veel pijn, deze zaak kan ze niet laten rusten. Haar man Alex, die zelf ook in de crimescene werkt, weet dat hij haar niet tegen kan houden en in plaats daarvan probeert hij haar zoveel mogelijk te steunen.

Zonder angst is het zevende boek met D.D. Warren in de hoofdrol, een reeks waarvan ik niet eerder een boek heb gelezen. Heb niet echt het gevoel gehad iets te missen betreffende het personage D.D., waaruit blijkt dat dit boek prima los te lezen is. Vond alleen dat haar man Alex in dit boek erg op de achtergrond stond, evenals hun kind en dit maakt dat ik wel meer over deze personages wil weten.

‘Opeens kreeg ze een déjà vu. Ze had dit al eens eerder gedaan. Zichzelf gemaand naar huis te gaan, om uiteindelijk toch naar een plaats delict te rijden. Niet zo verwonderlijk. Ze volgde dit patroon al zolang ze bij de politie werkte. Het enige verschil was dat haar man ditmaal voor het huis van het slachtoffer stond en dat het hem niet leek te verbazen zijn vrouw te zien.’ 

Het boek is van begin tot eind heerlijk spannend, maar toch had ik op een bepaald moment zoiets van: kom nu maar eens to the point. Het verhaal heeft 443 bladzijden en naar mijn gevoel duurde het erg lang voordat er tenminste een klein tipje van de sluier werd opgelicht. Het verhaal is als een puzzel, maar het perfect in elkaar passen van de stukjes vroeg om veel geduld. Ik werd steeds weer op het verkeerde been gezet wat mij een beetje ongedurig maakte. Gelukkig kwam er al weer snel een goede vaart in het verhaal welke voortduurde tot aan de verbijsterende ontknoping. Als je dan terugkijkt op het verhaal kom je erachter dat Zonder angst een thriller is die intelligent in elkaar is gezet, onvoorspelbaar is en daarnaast de volgende boodschap meegeeft: Eén inschatting in het verleden kan een heel leven verwoesten. Een thriller die gegarandeerd zorgt voor een aantal uren leesplezier.