Duitse thrillerschrijvers zijn in Nederland minder bekend dan Scandinavische, Engelse of Amerikaanse schrijvers. Hoe mooi je bent is meteen een goede kennismaking met een thriller van Duitse bodem. Ule Hansen is het pseudoniem van het duo Astrid Ule en Eric Hansen. Zij is Duits en hij is Amerikaans, dus helemaal Duits is deze thriller dan ook niet te noemen, maar het is een mooie mengelmoes geworden met Duitse en Amerikaanse invloeden. De Amerikaanse spanning en actie en het gedegen Duitse speurwerk. Hoe mooi je bent is het tweede boek van dit duo en maakt onderdeel uit van een trilogie. Het stel heeft al eerder ervaring opgedaan in het samen schrijven van scenario’s. Dat is in dit boek ook te merken. Het is zo beeldend geschreven, dat het gewoon wachten is op de verfilming ervan.

Hoofdpersoon is Emma, zij is een profiler en raakt betrokken bij een grensoverstijgende zaak waarbij de Poolse politie brieven van vrouwen ontvangt in het Duits en er om hulp gevraagd wordt. Het feit dat het om een internationale zaak gaat, maakt het niet makkelijk. Zowel in Duitsland als in Polen heeft men last van scoringsdrang en worden er politieke spelletjes gespeeld. Emma is voornamelijk geïnteresseerd in het oplossen van de zaak, maar ontkomt niet aan de bedrijfspolitiek. Ondertussen worstelt ze met trauma’s uit haar verleden. Deze zijn ook aan bod gekomen in De negendoder, het eerste boek met Emma in de hoofdrol. De delen kunnen prima afzonderlijk van elkaar gelezen worden. Als lezer word je genoeg meegenomen om haar verleden te kunnen begrijpen. Het verhaal speelt zich verder grotendeels af in Berlijn. Er wordt veel aandacht besteed aan de omschrijving van de straten waar het verhaal zich afspeelt. 

Emma doet denken aan Saga uit de televisieserie The Bridge. Getraumatiseerd, een beetje mensenschuw, compromisloos. Een gecompliceerd persoon met meerdere lagen. Het auteursduo heeft haar persoonlijkheid geloofwaardig neer weten te zetten. Emma is een interessant karakter geworden die het inderdaad waard is om meerdere boeken over te schrijven, misschien nog wel meer dan een trilogie. De moorden die in dit boek gepleegd zijn, zijn gruwelijk, maar het is meer dan een gruwelijk verhaal van een seriemoordenaar. Het auteursduo neemt de lezer ook mee in het gedegen werk van een profiler, dat heus niet altijd even spannend is, maar gewoon veel doorzettingsvermogen en denkwerk vergt. Hier en daar zijn deze verhandelingen wat langdradig. Als lezer word je meerdere keren op het verkeerde been gezet. Op het eind wordt de spanning flink opgevoerd en is er geen tijd meer voor gedegen speurwerk, maar moet Emma vechten om te overleven. Hoe mooi je bent eindigt met een schokkende cliffhanger wat doet uitkijken naar het volgende deel.