Annie is een eenzame jonge vrouw. Afgezien van haar overbuurman lijkt ze geen vrienden te hebben. Haar ouders leven niet meer, haar vader is gestorven toen ze jong was, maar speelt een belangrijke rol in dit boek. Zoals ze zelf zegt heeft ze een koffer vol herinneringen aan haar moeder, maar van haar vader heeft ze niets. Ze wordt geprikkeld om op zoek te gaan naar meer informatie over haar vader. De vraag die in dit boek blijft spelen, is of je dit altijd moet willen weten.
Tot het einde toe blijf ik me afvragen of ik dit boek zou betitelen als een thriller, in tegenstelling tot de eerdere boeken van R.J. Ellory, die zich meer afspelen in het criminele milieu en ook meer een plotbeschrijving hebben zoals in een thriller. Het boek draagt zeker spanning met zich mee, maar staat meer in het teken van de zoektocht van Annie naar haar wortels, het vinden van de liefde en een nieuw begin. De schrijver weet zich goed in te leven in Annie en haar belevingswereld; naïef, hoopvol en lief. Het is daarom absoluut een vrouwenboek, maar geen vrouwenthriller. Dit is typisch zo’n boek dat je nog eens wilt lezen, om met de kennis die je aan het eind van het boek hebt opgedaan, te ontdekken of je als lezer eerder achter de waarheid kan komen.
