De thrillers van Noortje Brink zijn nooit heel dik. Dat heeft soms wat nadelen, maar in het geval van Hoog in de lucht zeker ook zo zijn voordelen. Het verhaal wordt er extra intens door. Waar in een meer uitgebreide thriller de aanloop naar de daadwerkelijke gebeurtenissen waarschijnlijk meerdere hoofdstukken en uren leeswerk zouden kosten, is dat hier niet het geval. Het verhaal is goed en wel begonnen en hop, de hoofdpersoon zit al in een gekaapt vliegtuig. Actie! Voor wie het liefst snel to the point komt en veel thrillers een te lange aanloop vindt hebben, is dit perfect. 

Natuurlijk heeft de beperkte omvang van het verhaal ook nadelen. De hoofdpersoon en andere sleutelfiguren in het boek kunnen vrij kort worden geïntroduceerd en niet al te ver worden uitgediept voordat zij al midden in het onheil belanden. Hierdoor is de band met de personages nog niet heel sterk aanwezig, en is het soms even nadenken welke korte omschrijving ook alweer bij welke persoon hoort. In andere thrillers van Noortje Brink kon dit wel eens hinderlijk zijn, maar in Hoog in de lucht is zij er, mede door wat herkenbare en enigszins clichékarakters, wel goed in geslaagd om snel alle belangrijke figuren in het boek een gezicht te geven. Minder uitgediept dan in een dikker boek, maar zeker meer dan voldoende om van dit verhaal te kunnen genieten. Ook de plot kent logischerwijs minder diepte, minder lagen dan bij andere thrillers het geval kan zijn. Door slim gebruik te maken van flashbacks, die zeker in het begin van het verhaal veel vragen oproepen, is dit echter prima opgelost. 

Hoog in de lucht is meer dan een beschrijving van een kaping geworden, en echt een volwaardige thriller. Hier en daar wat kort door de bocht, vragen die al beantwoord worden voor zij goed en wel gesteld zijn. Noem het een thriller in een snelkookpan; de ingrediënten blijven dezelfde, maar het eindresultaat wordt sneller bereikt. Hoog in de lucht is een direct boeiende en bij tijden huiveringwekkende thriller.