‘Nee, nee, niet doen. Ik moet nadenken, mijn kop op orde krijgen, me nu niet laten meeslepen, sterk zijn in plaats van zwak.’
In Stervenskoud staat Milou in het middelpunt. Zodra haar vriendin Nova over zaken als huisje, boompje, beestje begint neemt ze spontaan een baan aan in het noorden van Noorwegen. Ver weg van de beslissingen vindt ze haar draai als receptioniste in een klein hotel. Dan wordt er een moord gepleegd en al snel moet Milou vluchten omdat ze meer heeft gezien dan goed voor haar is.
Het verhaal begint in Nederland waar Milou haar vriendin moet vertellen over haar besluit om naar Noorwegen te gaan. En daarna wordt het verhaal verder verteld vanuit Milou. Ondertussen krijgen ook andere mensen in het hotel de aandacht van Milou en de lezer. Het zijn leuke verhalen om te lezen totdat Milou het slachtoffer ontdekt. Dan verandert de sfeer van het boek in een soort locked-in mysterie. De mensen mogen het hotel niet uit en ze hebben geen idee wie (van hun) de moordenaar is. De lezer vermoedt ondertussen meer en het is dan best even spannend. Ook de tegenstelling van warmte ten opzichte van kou is heel goed gevonden en spreekt ook tot de verbeelding van de lezer.
De afbeelding op de cover past niet helemaal in het verhaal, het loopt anders, niet slechter maar heel anders dan de cover suggereert. Ook blijft Brink best lang bezig met uitleggen hoe een en ander gegaan is, de handelingen, wat mensen doen. Daarnaast worden er schuin geschreven tekstgedeeltes vanuit de moordenaar gedeeld. Hoofdstukken die soms wat vreemd overkomen en op een gegeven moment maar overgeslagen worden. En de plot voldoet niet helemaal aan de verwachting, deze had meer uitgewerkt kunnen worden. Door de epiloog blijft het gevoel achter dat er meer een spannende roman is gelezen dan een thriller. Wat wel gewaardeerd wordt zijn de thema’s die aan de zijkant gedeeld worden, zoals het gaan voor eigen keuzes en het niet aan de verwachtingen van anderen hoeven te voldoen.
Stervenskoud is een spannende roman met mooie elementen, maar die uiteindelijk meer als een roman ervaren wordt dan als een thriller. Het boek is prima om tussendoor te lezen voor liefhebbers van thrillers van Suzanne Vermeer of Kiki van Dijk