Dode mannen moorden niet
Roos Boum

Dode mannen moorden niet


logo_bookspot_120x90_2018
Geen Bookspotinfo aanwezig.



ISBN: 9789048432301

Uitgever: Free Musketeers

Verschenen: 2014

Pagina's: 226


Omschrijving:
Dode mannen moorden niet. Of wel? Dat is natuurlijk de vraag in deze beklemmende, thrillerachtige whodunit.Wat zou jij doen als de schulden zich opstapelen en er geen uitweg meer is? Wat zou jij doen als men je verdenkt van de verdwijning van je dochter? Wat zou jij doen als die ene rotte misstap in je leven je fataal wordt? En wat zou jij doen om de moordenaar van je zusje te vinden? Negen mensen. Negen verhalen. Negen levens. Negen moorden. Wat verbindt hen? Waarom vermoordt de Pentagrammoordenaar hen? Meerdere raadsels, een meeslepend verhaal en een verbijsterende, typerende Roos Boum-ontknoping.



Extra informatie:
Winnaar van De Nieuwe SchrijversPrijs 2013-2014! Voor meer info kijk hier.





Oordeel VrouwenThrillers.nl:

Recensie Wendy Wenning op 27 mei 2014:

Roos Boum (1963) woont in Zuid-Frankrijk. Zij debuteerde in 2007 met de bestseller Valse Salie, haar autobiografie over kindermishandeling door Münchhausen by proxy. Boum legt de ziel van de mens bloot in haar maatschappijkritische verhalen, daarbij leidt ze de lezer graag om de tuin en staat bekend om haar ijzersterkte, onverwachte verhaaleinden.

In 2007 word het zusje van Rico op gruwelijke wijze vermoord. Zijn vader wordt in eerste instantie als verdachte aangemerkt, maar bewijs is er niet. Rico woont op dat moment samen met Kim, maar Rico kan het gebeuren niet goed verwerken. Hij verbreekt zijn relatie en het contact met zijn ouders en vertrekt naar Australië.
'Vier maanden geleden is mijn zusje vermoord. Margootje met haar wilde rode haren. En ik ga de klootzak vinden die haar zo gruwelijk heeft afgeslacht als een varken.'
Als Rico een aantal jaren later hoort dat zijn vader vermist is, gaat hij voor een tijdje terug naar Nederland. Hij komt er achter dat er meer soortgelijke moorden zijn gepleegd, een vermissing van een peuter wijst ook naar dezelfde dader en hij gaat op onderzoek uit om de moordenaar van zijn zusje te vinden.

De cover van Dode mannen moorden niet is heel apart te noemen en als je het boek op een bepaalde manier vasthoudt is het net of er een soort reliëf in het boek gedrukt zit. 
Dode mannen moorden niet is absoluut geen boek wat je snel uitleest. Er zijn meerdere verhaallijnen, ook verteld door meerdere personages met wisselende perspectieven. De eerste hoofdstukken moest ik mij goed concentreren om alles goed te kunnen blijven volgen. Ik maakte kennis met de belangrijkste personages in het boek, en vooral Rico krijgt veel aandacht van de schrijfster. Na de eerste hoofdstukken laat het verhaal zich al een stuk makkelijker lezen. De schrijfstijl van Roos Boum was even wennen, waardoor ik langer over het boek gedaan heb dan ik van mijzelf gewend ben. 
De verhaallijn in Dode mannen moorden niet is origineel, heeft verrassende wendingen en een zeer onverwachte ontknoping. Conclusie: geen gemakkelijk boek om te lezen, maar zeker wel een thriller die de moeite waard is!

Bezoekersreacties:



Ans (71) op 8 juni 2014:
Dode mannen moorden niet, een boek van Roos Boum dat ik onlangs heb uitgelezen. Het boek bestaat uit meerdere verhaallijnen die allemaal met elkaar te maken hebben en uiteindelijk allemaal bij elkaar komen. Op een hele originele manier wordt het verhaal opgebouwd en houdt de spanning erin tot het laatste moment. Op de achterkant van het boek staat het volgende: Wat zou jij doen als de schulden zich opstapelen en er geen uitweg meer is ? Wat zou jij doen als men je verdenkt van de verdwijning van je dochter? Wat zou jij doen als die ene rotte misstap in je leven je fataal wordt? En wat zou jij doen om de moordenaar van je zusje te vinden? Ja wat zou ik doen?? Steeds weer werd ik op het verkeerde been gezet en de uiteindelijke ontknoping is super! Roos heeft een prettige en beeldende schrijfstijl,je wilt ook gewoon doorlezen om te weten te komen hoe of het nu uiteindelijk zit. Het boek is spannend ,meeslepend en heeft een erg goed plot. De karakters worden goed uitgewerkt en je denkt de personen te “kennen” Wie is de pentagrammoordenaar? Dat is de vraag waar het om draait…. Steeds weer werd ik op het verkeerde been gezet en de uiteindelijke ontknoping is super! Het boek is een echte aanrader!
Oordeel:

West Mus (46) op 31 mei 2014:
De cover spreekt aan met zijn kleuren en lettertype. Wat meteen opvalt is de tekst die onder de titel staat. De tekst staat er niet zomaar dat is zeker, dus meteen benieuwd wat die tekst met het boek te maken heeft. De schrijfstijl van Roos is heel apart en altijd weer genieten. Prachtige filmische beschrijvingen soms in slowmotion, mooie woordspelingen, hele korte staccato zinnen die flitsen. Ze maakt veel gebruik van leestekens; klemtoontekens, gedachtenpuntjes en puntkomma. Het is zelfs leuk om zo een passage uit het boek hardop te lezen en daarbij rekening te houden met de leestekens. De humor in het boek, smakelijke beschreven en soms echt wel subtiel, om vingers bij af te likken. Dit geldt ook voor de toch wel schokkende scènes in het boek, gruwelijk in detail beschreven.Er zitten ook heel wat gevoelige scènes in het boek waarbij ik toch even een krop moest wegslikken. Kortom het hele gevoelspallet. De personages zijn heel tastbaar beschreven. Het is duidelijk wie ze zijn, wat ze voelen en wat ze doen. Ik kon helemaal meeleven in hun wezen. Prachtig om te zien hoe deze negen mensen meer met mekaar te maken hebben dan je aanvankelijk ziet. Als lezer weet je dat natuurlijk wel maar het is de kunst om het als auteur zo mooi neer te zetten. Het plot is ontzettend sterk en er wordt niks teveel losgelaten. Ik vroeg me voortdurend af hoe ze op de wendingen in het verhaal komt. Ze probeert de lezers op het verkeerde been te zetten door de personages in het boek te laten twijfelen, erg goed gedaan. Puzzelstukjes vallen stilaan in mekaar en dan denk je slim te zijn als lezer maar dat is buiten Roos gerekend natuurlijk. Ik hou van de schrijfstijl van Roos en ze heeft het weer eens een keer bevestigd met dit boek. Ik ben fan!
Oordeel:

Boekverslaafde (33) op 28 mei 2014:
"Laat pijn uit het verleden wegspoelen op het strand." Dode mannen moorden niet bestaat uit meerdere verhaallijnen die met elkaar verweven zijn. "How’s this possible? Hoe kán het lot zo wreed zijn?" Toen Rico zeventien jaar oud was, beviel zijn moeder van zijn zusje Margot. Negen jaar later, op 2 juli 2007, is de jonge Margot op gruwelijke beestachtige wijze vermoord. Margootje was zijn alles, was als een dochter voor hem. Terwijl Rico moet zien te leven met dit grote verlies en het enorme schuldgevoel, hij zou Margot namelijk ophalen van paardrijles die fatale dag, maar kwam te laat… zet hij alles op alles om de moordenaar te vinden en zijn zusje te wreken. "Binnen acht minuten is ze compleet en spoorloos verdwenen." Terwijl Bram en Annelies druk bezig zijn met Annelies demente vader, zeurt hun tweeënhalfjarige dochtertje Fay, hun de kop gek. Ze staan op het punt om pa naar het verzorgingshuis te brengen als Bram toegeeft aan Fay’s gezeur. Ze mag bij de auto spelen en krijgt de opdracht om nooit met vreemde mensen te praten. "Mijn zusje zal vergeten worden. Ze zal in zijn schaduw wegvallen, maar niet voor mij. Nooit voor mij." Rico’s vader, Henk de Gaerd,die zijn heil in de drank zocht, verdwijnt op mysterieuze wijze tijdens een wandeltocht in de Zwitserse bergen van Zermatt. Wat is één slachtoffer als er zoveel anderen mee gered worden? "Wat weten ze? Niets! Negen messteken, de woorden zeuren door zijn hoofd." Ondertussen vallen er steeds meer slachtoffers, allen op identieke lugubere wijze toegetakeld, is er een seriemoordenaar actief? De politie heeft geen enkel aanknopingspunt en zit op een dood spoor. De dader krijgt als snel de naam Pentagrammoordenaar toebedeeld, vanwege zijn ‘werkwijze’. "Allemaal op de tweede van de maand. Weird." Wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken en wie is de Pentagrammoordenaar? Recent las ik het nieuwste boek van Roos Boum, Dode mannen moorden niet. Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Roos Boum en zeker niet de laatste. Dode mannen moorden niet, is mij uitstekend bevallen en smaakt naar meer. Dode mannen moorden niet, sprak me meteen aan, het boek heeft een mooie cover met een tekst die prikkelt, de omschrijving op de achterkant van het verhaal maakte me nieuwsgierig naar het verhaal en de titel vind ik bijzonder en origineel, deze past heel goed bij het verhaal. De hoofdstukken van het verhaal spelen zich af in verschillende tijdspanne. Een terugblik naar het verleden, naar het begin van de gruwelijke gebeurtenis en in het heden. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit meerdere perspectieven en zijn onderling opgedeeld en verdeeld over duidelijke alinea’s, wat ik als zeer prettig heb ervaren. Roos Boum heeft een fijne beeldende schrijfstijl, ze maakt gebruik van mooie woorden en zinnen, welke je prikkelen om door te lezen. Dankzij de beeldende schrijfstijl van Roos zag ik het verhaal voor mij afspelen. Wat ik als prettig heb ervaren is dat er ondanks het heftige onderwerp voor gekozen is om toch humor in het verhaal te verwerken, hier heb ik erg van genoten, de combinatie van spanning en humor, ik heb regelmatig hardop zitten lachen tijdens de humoristische scenes. Het verhaal leest snel en is spannend, naarmate je dichterbij de waarheid komt, ga je steeds sneller lezen, eenmaal begonnen is het boek niet meer weg te leggen, ik had het dan ook heel snel uit. Dode mannen moorden niet bestaat uit meerdere verhaallijnen met meerdere personages, die allemaal met elkaar verweven zijn en uiteindelijk allemaal samen komen. Het onderwerp van het verhaal is gruwelijk, de verhaallijn is heftig, de nachtmerrie van iedere ouder. Boum heeft deze op een schokkende lugubere manier beschreven. Het is onvoorstelbaar waar toe mensen in staat kunnen zijn. Ze heeft zich goed in geleefd in de gevoelens en emoties van de personages. De woede, machteloosheid, schuldgevoelens, het verdriet, de rouw en onzekerheid waarmee de families van Margot en Fay te maken krijgen. Ook de dwangneurose, smetvrees dat in het verhaal verwerkt is, is zeer goed neergezet. Roos heeft met Dode mannen moorden niet een geslaagde whodunit neergezet. Tijdens het lezen ontstaat er een puzzeltje, wie heeft het gedaan? Wie is de dader? En sluit af met een schokkende huiveringwekkende ontknoping. De dader zag ik niet aankomen. Dode mannen moorden niet, geslaagde spannende whodunit met humor, heftig, luguber, geslaagde eerste kennismaking met Roos Boum, kortom aanrader!
Oordeel:

Pas verschenen >
Het Woord

Het Woord
Luc Vos

Bloedband

Bloedband
Jet van Vuuren

Roofdier

Roofdier
Toni Coppers

IJzige val

IJzige val
Ulf Kvensler

De nachtdienst

De nachtdienst
Esther Verhoef
(Midprice)

Onderstroom

Onderstroom
Linda Jansma

Doodvonnis

Doodvonnis
Andreas Gruber

De boekenmoord

De boekenmoord
Sandra Berg

De vergissing

De vergissing
K.L. Slater
(E-book)

Website Security Test