Tijdens de restauratie van Fort Prins Frederik in Ooltgensplaat worden de stoffelijke overschotten van wederom een jonge vrouw gevonden. In de zoektocht naar antwoorden zien Zoë en haar collega's zich gedwongen in het leven en verleden van de dorpsbewoners te wroeten en al snel stuiten ze daarbij op pijnlijke geheimen.

In het onderzoek naar de drugscriminaliteit op Goeree-Overflakkee komt langzaam maar zeker de betrokkenheid van een criminele bende aan het licht. Om de toenemende complexiteit van beide onderzoeken het hoofd te kunnen bieden, besluit Zoë een eigen team van bijzondere experts te formeren - iets wat haar binnen het politieteam naast bewondering ook kritiek oplevert. En terwijl ze niet alleen zakelijk maar ook privé op het randje laveert van wat toelaatbaar is, moet Zoë er alles aan doen om te voorkomen dat ze haar evenwicht verliest.

Zoë Janssen is profiler en rechercheur en woont met haar twee zoons op het overzichtelijke, soms zelfs saaie Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Een eiland met een heel duidelijke cultuur en ons-kent-ons mentaliteit. Tijdens de restauratie van Fort Prins Frederik in Ooltgensplaat wordt onder de houten vloer het skelet van een vrouw gevonden. Zoë en haar collega's Linda en Mohammed duiken in het verleden van het monument en wroeten in het verleden van de dorpsbewoners. Al snel weten ze wie het slachtoffer is, waarvan werd gedacht dat ze naar Australië was vertrokken. Ze spreken familieleden, vrienden en omwonenden en stuiten daarbij op steeds meer geheimen. Daarnaast is het team van Zoë ook bezig met drugscriminaliteit op Goeree-Overflakkee. Ze houden de haven in de gaten en een aantal vissersschepen. Omdat het een nogal complex onderzoek is, wil Zoë een eigen expertteam samenstellen. Ze laat zich niet afschepen en krijgt het voor elkaar. 

Wat haar werk betreft trekt Zoë zich maar weinig aan van regeltjes, maar ook privé is ze geen doorsnee vrouw en alleenstaande moeder. Juist dat maakt haar personage zo leuk. Haar relatie met de Engelsman Liam heeft dan ook de nodige ups en downs. Vaak door het opvliegende en ongedurige karakter van Zoë. Het privéleven van Zoë vormt de rode draad in het verhaal, maar kan voor de échte thrillerlezer iets too much zijn. Lange tijd zijn er weinig verdachten in beeld, tot er ineens een doorbraak lijkt te zijn. Wanneer Zoë nog een gesprek wil houden met iemand die het slachtoffer heeft gekend, komt ze in een benarde positie. Had ze haar collega's nou maar op de hoogte gebracht van haar eenvrouwsactie. De plot betekent helaas weinig mee-rechercheren, want deze komt bijna uit het niets. 

Tica Morgan heeft met de Mooie Moorden een heel fijne serie geschreven met een frisse hoofdrolspeelster op een Zuid-Hollands eiland. Het verhaal in de haven is nog niet afgerond, dus krijgt mogelijk in deel drie nog een vervolg. Morgan schrijft zonder veel omhaal, bondig en fris. Waarom de titel van het boek Vapor is, blijft onduidelijk. Het derde en laatste deel Excidium verschijnt in 2024.