De cover van Daglicht past goed in de lijn met de vorige twee covers uit deze serie met de FBI-agente Atlee Pine in de hoofdrol. De vrouw met gesloten ogen en de skyline op de cover geeft haar zoektocht goed weer. In Daglicht gaat FBI-agente Atlee samen met haar assistente Carol Blum verder met haar onderzoek naar haar verdwenen tweelingzus Mercy. Carol Blum heeft een bepaalde kijk op de zaak en weet Atlee op het goede spoor te zetten. De verhaallijn van special agent John Puller staat in eerste instantie los van het onderzoek waar Atlee en Carol mee bezig zijn. Door bepaalde ontwikkelingen in beide zaken ontdek je dat er meer speelt. Tijdens het lezen van een van de twee verhaallijnen merk je dat je helemaal in die verhaallijn zit en de andere verhaallijn even naar de achtergrond verdwijnt, maar geleidelijk aan komen de verschillende plotwendingen samen en die vormen een eenheid. In Daglicht zijn twee soorten spanning verwerkt. De keiharde actie komt goed uit de verf naarmate je verder in het verhaal zit, terwijl de psychologische spanning vanaf het begin duidelijk voelbaar is en steeds meer grip op je krijgt. 

David Baldacci heeft in dit boek het beste uit zich zelf gehaald en laat dit deel eindigen met een cliffhanger, die je laat smachten naar het vervolg.