Als coördinerend inspecteur was Arjan Alberts tot 2017 verantwoordelijk voor incidentonderzoek in gevangenissen en tbs-klinieken. De gesprekken met personeel en ook met tbs'ers zelf vormen de inspiratie tot het schrijven van zijn debuut Natan Z. Hoe actueel het onderwerp is, blijkt maar weer uit de recente moord gepleegd door twee tbs'ers op proefverlof. Gedetineerden met een maatregel is een onderwerp met veel emotionele lading en blijft de gemoederen in de samenleving bezig houden.

Natan verblijft in de Maarsseveensekliniek nadat hij acht ongeneeslijk zieke moeders heeft vermoord. Suus is de dochter van een van hen en wordt voortgedreven door haar wraakgevoelens. Ze gaat zelfs zo ver dat ze een opleiding heeft gevolgd tot sociotherapeut en haar stage loopt in de kliniek waar Natan verblijft. De vrouw van zijn advocaat Reinier, Hannah, is een thrillerauteur die worstelt met een writers block. Zij ziet in het geval Natan Z. een prima verhaal om haar carrière uit de neerwaartse spiraal te halen en vertrekt naar een afgelegen hut in de besneeuwde Ardennen. Dan dreigt Natan eerder op vrije voeten te komen en daarmee worden gebeurtenissen in gang gezet die voor alle betrokkenen verregaande gevolgen hebben.

Het boek start met een spannend proloog die, zo blijkt al snel, de geschiedenis weergeeft die Suus en Natan met elkaar hebben. Daarna springt het verhaal vijftien jaar verder in de tijd wanneer Natan inmiddels een tbs-maatregel heeft opgelegd gekregen. Er zijn veel korte hoofdstukken vanuit de perspectieven van de verschillende hoofdpersonen, waarmee diverse verhaallijnen worden uitgezet. Niet één van deze personages wordt diep uitgewerkt. Sommige personen maken heftige dingen mee waar vervolgens vrij gemakkelijk overheen wordt gestapt. Daardoor blijven de mensen in het verhaal vlak, inconsistent in hun gedragingen en wordt het lastig om met ze mee te voelen. De nijpende toestanden in de zorg, zoals het personeelstekort, hoge werkdruk en het gebrek aan middelen, weet de auteur daarentegen heel realistisch over te brengen. Angstaanjagend tot welke wantoestanden dit kan leiden.

Alberts heeft over het algemeen een prettige manier van schrijven, hij weet de spanning op te bouwen en vast te houden met goed geplaatste kleine cliffhangers. Dit kan echter niet verhullen dat er zo nu en dan gemakzuchtig naar de plot wordt toegeschreven. Het komt meerdere keren goed van pas dat deuren niet afgesloten worden wat gebeurtenissen mogelijk maakt die nodig zijn voor de voortgang. Wanneer het slotstuk wordt ingezet ligt het tempo hoog en zijn de spanning en dreiging goed voelbaar. De uitgezette verhaallijnen komen bij elkaar, dit gaat echter ook niet helemaal vanzelf. Er moet nog een kleine noodsprong gemaakt worden om de laatste losse eindjes weg te werken, waardoor het einde wat mager aandoet.

Arjan Alberts heeft met Natan Z. een onderhoudend debuut geschreven, met genoeg potentie om door te groeien als thrillerauteur. Wanneer er bij een volgend boek meer aandacht wordt besteed aan de geloofwaardigheid van de plot en de uitwerking van de personages, hebben we straks weer iets om naar uit te kijken.