
ISBN: 9789401614016
Uitgever: Xander Uitgevers
Verschenen: 2021
Categorie: Spannende roman
Overige edities:
 E-book
 |
Omschrijving: Met veel vaart en gevoel beschrijft Van Charante hoe Victoria, welgesteld en van goede afkomst, op een dag een neergestorte Engelse piloot achter haar familielandhuis in Lochem vindt en besluit hem te helpen. In de gevaarlijke weken die volgen moet Victoria proberen haar piloot verborgen te houden voor haar familie en verloofde Robert én proberen erachter te komen wat Robert voor haar achterhoudt? Wanneer ze decennia later een advertentie onder ogen krijgt, besluit ze na vijfenzeventig jaar haar stilzwijgen te verbreken en het geheim dat ze met zich meedraagt te onthullen. Een schitterend historisch verhaal vol rijke details, dat je grijpt vanaf de eerste pagina, en waar lezers van Simone van der Vlugt zich helemaal in zullen verliezen.
|
 |
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Wendy Wenning op 14 april 2021:
Na ruim tien jaar in de vastgoedsector te hebben gewerkt heeft Rachel van Charante vorig jaar "het roer omgegooid". Ze besloot van haar passie, schrijven, haar werk te maken en is als freelance tekstschrijver aan de slag gegaan. In 2018 is ze begonnen met het schrijven van Het schuilhuis. Veel herschreven en in januari 2021 was ze eindelijk tevreden.
Het is oktober 2019, Victoria is nu drieënnegentig jaar. Oud worden vind ze maar niks en daarom verft ze maandelijks haar haar en lost ze elke dag een raadsel op uit haar puzzelboekje. Maar de laatste tijd is ze haar strijd tegen ouderdom aan het verliezen. Ze is moe. Doodmoe. Normaal gesproken begint ze de dag met een douche, maar vandaag heeft ze hier de energie niet voor. Ze gaat eerst de krant lezen en plots valt haar blik op een advertentie in de rubriek 'Gevonden voorwerpen'. De vinder van een oud tabaksdoosje, met daarin twee zwart-witfoto' s, doet een oproep aan de rechtmatige eigenaar.
'En ergens, onder het pantser dat me moet beschermen tegen de demonen uit mijn verleden, realiseer ik dat ik altijd heb geweten dat mijn verleden me vroeg of laat zou inhalen.'
Iris is degene die het tabaksdoosje heeft gevonden en na lang wikken en wegen neemt Victoria contact met haar op. Als Iris naar haar toegaat en het tabaksdoosje en de foto's laat zien, weet Victoria het zeker. Dit is het tabaksdoosje en er zit een heel verhaal achter. Een verhaal dat niet langer geheim mag blijven.
Het schuilhuis start met een fragment uit 1944. Geen fragment om vrolijk van te worden. Ook al is het niet helemaal duidelijk wat er precies gebeurt, het geeft een naar gevoel. Dan wordt er kennisgemaakt met Victoria en worden er herinneringen opgehaald. Herinneringen uit een tijd die op haar netvlies gegrift staat. Het boek omvat twee verhaallijnen, die van Victoria en die van Iris, beiden verhalen ze vanuit de eerste persoon. Als Victoria kennismaakt met Iris, vloeien de lijnen heel even in elkaar over. En dan begint Victoria te vertellen ...
De eerste hoofdstukken van dit boek hebben al genoeg in zich om de aandacht te trekken. Maar zodra Victoria haar verhaal aan Iris begint te vertellen, is er met geen mogelijkheid meer los te komen van dit verhaal. De leesflow waar men vanaf dat moment in terechtkomt omvat een rollercoaster van emoties. Het is prettig dat de verhaallijnen afgewisseld worden want het verhaal van Iris geeft in het geheel de mogelijkheid om even op adem te komen, ook geven de gebeurtenissen rondom haar persoon ook genoeg stof tot nadenken. Victoria en Iris zijn de hoofdpersonages in Het schuilhuis, maar Victoria heeft de echte hoofdrol. Het personage van Iris heeft een prima, gedegen uitwerking gehad, maar Victoria laat een diepere indruk achter. De auteur laat meeleven en meebeleven met dit personage, en als het boek dichtgeslagen wordt, valt het zwaar om afscheid te nemen.
'Een deur sloeg dicht. Ik hield mijn adem in. Even bleef het stil. Muisstil. Het daaropvolgende moment werd de stilte doorbroken door een Duits bevel, gevolgd door een angstaanjagend geluid. Het pistoolschot klonk genadeloos. Hard en onomkeerbaar.'
In beide verhaallijnen wordt de spanning steeds meer opgevoerd en langzaamaan wordt duidelijk dat deze lijnen op meerdere manieren met elkaar in verband staan. Waarvan één toch nog totaal onverwacht om de hoek komt zetten. Heden en verleden blijken meer in verband met elkaar te staan dan gedacht. Ook onverwacht is de (emotionele) afsluiting van dit boek.
Het schuilhuis is een spannende roman en dus misschien geen 'echte' vrouwenthriller. Maar er is sprake van misdaad, gevaar en actie en de auteur weet de lezer voortdurend in spanning te houden. Voldoende om dicht tegen de term (vrouwen)thriller aan te schuren. Al kun je hier wel de twijfels neerleggen of dit wel fictie is, want dit verhaal voelt regelmatig aan als een echte werkelijkheid. En als een auteur er dan ook nog in slaagt de emoties rechtstreeks over te brengen, dan kun je wel zeggen dat ze een verdomd goed debuut heeft geschreven. Chapeau!
Bezoekersreacties:
JN Kingma Postma (48) op 14 mei 2025:
Recensie van:
Het Schuilhuis
Auteur :
Rachel van Charante
Rachel van Charante (1985) groeide op in Twente en woont en werkt in Lochem. Ze was jarenlang werkzaam in de vastgoedsector, maar besloot haar droom te verwezenlijken en fulltime te gaan schrijven. Ze liet zich inspireren door een prachtige villa in haar woonplaats voor haar debuut Het schuilhuis.
Wijze van lezen:
Geleend via DBieb
Uitgeverij:
Xander uitgevers
Genre: historische roman
Cover en flaptekst:
Een jonge vrouw, die uit een hoog raam kijkt. Waarom? Is er gevaar, denkt ze na over de toekomst of komt er iemand aan die zij kent?
Een mooie en nieuwsgierig makende cover.
Een indrukwekkende en hartverscheurende flaptekst.
Een waardevolle toevoeging de auteursfoto en tekst.
Quote:
Deze quote vond ik gelijk zo intens hartverscheurend. Waarom? Voor mij voelde het alsof ik daar was in die cel. Terug gekatapulteerd in de tijd. Zittend naast een jonge vrouw. Ik voel dezelfde angsten als haar door mijzelf heen golven. Door de alom aanwezige kilte steek ik mijn armen uit om haar het laatste beetje lichaamswarmte te bieden wat ik heb. Haar te troosten totdat haar lijden enigszins verzacht en ze een moment van ontspanning vindt in mijn armen. Ook klinkt ineens het nummer van Claudia de Breij in mijn hoofd ‘Mag ik dan bij jou’ en ik wieg de jonge vrouw zachtjes in mijn armen op de melodie van dit lied. Hopelijk geeft het haar nog meer kracht.
Over de vloer krioelen pissebedden. Ik trek mijn benen op de brits en sla mijn armen eromheen. Ik ben niet voorzichtig genoeg geweest, en daarom zit ik hier, in dit naar schimmel stinkende betonnen hol. Een martelfabriek. De gedachte aan wat komen gaat is even onwerkelijk als beangstigend. Troostend wieg ik mezelf heen en weer, terwijl paniek door mijn maagstreek golft. Ik slik en proef de bittere smaak van gal in mijn mond.
Ook deze quote deed mijn adem stokken….
Tot begin vorig jaar vormden Trudy en ik een hecht clubje met Sarah Polak, die ik net als Trudy al sinds de basisschool kende. Totdat Sarah plotseling weg was, samen met de rest van het gezin. Hun voordeur was dichtgetimmerd en zij en haar Joodse familie leken van het ene op het andere moment van de aardbodem verdwenen. Sindsdien ging er geen dag voorbij waarop ik niet aan Sarah dacht, haar grote, donkere ogen voor me zag en haar schaterende lach hoorde." Bladzijde 19
Mooie tekst:
Ze moet kiezen: een levensgevaarlijke liefde of een man van wie ze niet houdt.
Het verhaal:
Lochem, 1944. De Tweede Wereldoorlog is in volle gang. De 18-jarige Victoria van Coevorden wordt door haar ouders aangespoord om te trouwen met haar steenrijke jeugdvriend Robert, omdat haar welgestelde familie grote financiële problemen heeft. Dan stort er een Engels gevechtsvliegtuig neer achter Victoria’s familielandhuis. De piloot overleeft de crash en Victoria biedt aan hem te helpen. In de gevaarlijke weken die volgen moet ze hem verborgen houden voor Robert en haar familie. Maar Robert houdt iets voor haar achter, en zodra Victoria dat ontdekt smeedt ze een plan waarvan ze de tragische gevolgen nog niet kan overzien.
Vijfenzeventig jaar later krijgt Victoria een advertentie onder ogen, en wordt ze alsnog door haar verleden ingehaald. Ze besluit haar stilzwijgen te verbreken… Het schuilhuis is een schitterend historisch verhaal vol rijke details, dat je grijpt vanaf de eerste pagina.
Mijn leesbeleving:
En liefde zonder daadwerkelijk liefde te voelen. Gearrangeerd uit angst en paniek met alle gevolgen van dien. Een verhaal dat afwisselt tussen heden en verleden. Verteld door een ooggetuige. Hartverscheurend, rauw, indrukwekkend en intens.
Personages die met oog voor detail tot leven zijn gekust door de auteur. Die je qua karakter en gedrag leert kennen. Die door de beeldende en filmische schrijfstijl naast je lijken te staan tijdens het lezen. Een verhaal dat al mijn zintuigen beroerde. Die me die raakte zowel in mijn psyche als fysiek. Een onderhuids kruipend verhaal.
Een jonge vrouw die medemenselijkheid en moed toont in een tijd waarin dat ongelooflijk gevaarlijk kon zijn. Wie kun je vertrouwen en we niet? Betaal je met je leven of kom je er zo der kleerscheuren vanaf? Verraad dat zo intens bitter smaakt dat het je misselijk maakt. Een masker dat liefde moet tonen aan de buitenwereld. Een ziel en geweten zo zwart enkel en alleen voor geldelijk gewin. Zelfs de hel zou nog een vakantietripje zijn voor zulke mensen.
De sfeer die zo perfect doorsijpelt in dit verhaal. Die ook al maakte je die tijd nooit mee zo kristalhelder overgebracht wordt. Die je doet huiveren, je machteloos, kwaad en melancholisch doet voelen. En in het heden word je uitgedaagd om mee te puzzelen, tot het naadje van de kous door te dringen en bestaande en gekoesterde contacten te heroverwegen. En ervoor te zorgen dat je de sterkste en de slimste blijft in een gruwelijk kat-en-muis spel die zijn weerga niet kent.
Spanning en gevaar op topniveau. Een inkijkje in sociale kringen die je voorheen niet kende. Dit verhaal blijft bij je ook al is het boek uit. Het zindert na in je systeem. Een geschiedenis die leerzaam en interessant is en die we niet mogen vergeten. Als alle verhaallijnen uitgekristalliseerd zijn en samen komen in de plot dan blijkt dit niet op kabbelende wijze of rechttoe rechtaan te gaan. De plot zag ik niet aankomen en vond ik prachtig gedaan.
De voelbare en metaforische schrijfstijl van Rachel van Charante vond ik fantastisch. Ik lees en recenseer graag meer boeken van haar. Ik ben fan.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Heden en verleden die elkaar ontmoeten. Een verhaal met een wervelwind aan gebeurtenissen. Van hartverscheurend, rauw naar indrukwekkend en meeslepend. Liefde in al haar facetten: gearrangeerd en afgedwongen waardoor je eigen hart ijskoud wordt, een strak geregisseerde toekomst niet uit empathie of liefde maar vanuit angst om publiekelijk te falen, gezichtsverlies te lijden, geen dubbeltjes meer te hebben om om te draaien. Maar om daarvoor je meest kostbare bezit op te offeren aan een sujet van het zuiverste water vond ik schokkend. Maar de ontluikende, passionele, aftastende en erotiserende liefde tussen twee mensen maakte veel goed. De misselijkmakende, gruwelijke en sadistische represailles deden me huiveren.
De schrijfstijl is zo beeldend, invoelend en filmisch zodat het al je zintuigen aanraakt. Dit verhaal kruipt onderhuids en laat je niet los ook al is het boek uit. Een verhaal van feministische onverzettelijkheid, een daad van empatische medemenselijkheid met de consequenties van verraad en het in de ogen kijken van De dood.
Een leerzaam verhaal die me deed verlangen naar meer verhalen van Rachel van Charante.
Oordeel:
Britt (52) op 12 september 2021:
Dit boek….een gewonnen prijs in de loterij, totaal niet het genre wat ik normaliter zelf zou kopen. Maar, een verrassing. In nog geen 24 uur uitgelezen. Het is een makkelijk weg te lezen roman, geen hoogvlieger qua schrijfstijl, maat het ontbreekt zeker niet aan spanning en happy end. De “vol rijke details” beschreven op de achterkant van het boek is schromelijk overdreven. Des al niet te min, goed boek. Oordeel:
Diane Kooistra (45) op 5 mei 2021:
Waar de aankoop van een oud buikkastje niet toe kan leiden….
Iris vindt in een kastje dat ze aan het opknappen is een tabaksdoosje met foto’s. Zo komt ze in contact met Victoria die haar vertelt over gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog die ze geheim heeft gehouden en waarvan ze nu vindt dat die niet verloren mogen gaan
In het verhaal uit de 2e Wereldoorlog leren we Victoria kennen als de enige dochter van een gezin dat zwaar in de schulden zit maar deze kan verbergen achter een goede naam. Door te trouwen met een zoon van een rijke bankdirecteur kan ze haar ouders redden van de ondergang. De druk is hoog en toch kiest ze voor zichzelf en komt ze in een hele moeilijke positie terecht. Het maakt haar sterk en vormt haar tot de bijzondere vrouw die 75 jaar na dato haar verhaal vertelt.
Rachel van Charante deed iets totaal anders dan schrijven voordat ze inspiratie vond voor dit bijzondere verhaal. Ze heeft het meerdere malen herschreven en na 3 jaar was het klaar.
Het boek begint met een heftig proloog waarna de verhalen van de beide dames in elkaar overvloeien. De oplettende lezer ziet overeenkomsten tussen de 2 vrouwen met een gemene deler; de rijke familie.
Het is een fictief verhaal dat echt leest als een vrouwenthriller omdat het zoveel spannende momenten heeft die zich in het heden en verleden afspelen. Deze komen samen in een mooie ontknoping en een mooie afronding van beide verhalen. Het maakt dan ook niet uit of het wel of niet gebaseerd is op historische gebeurtenissen, het is gewoon een mooi verhaal, dat zomaar echt gebeurd zou kunnen zijn
Sommige dingen zijn wel toevallig maar daar heb ik mij niet aan geërgerd, daardoor las het verhaal juist vlot. Complimenten voor de schrijfstijl van Rachel van Charante, wat kan zij mooi schrijven.
Ze schrijft ook geen verantwoording en wijst ook niet met haar vinger maar voor de mensen die geďnteresseerd zijn in verhalen over deze periode en wat het met de mensen zelf doet is dit een heerlijke thriller.
Oordeel:
Meer bezoekersreacties op Het schuilhuis...
|
|
|
 |