Niets blijkt minder waar te zijn, want als haar zoontje een paar jaar oud is staat de man ineens weer voor haar deur. Hij dreigt dat, als ze niet doet wat hij zegt, hij haar het kind zal afnemen. Hoe ver ga je dan als moeder? 

De karakters staan wel aardig op papier, Diana van Bezouwen weet een zeer naïeve vrouw neer te zetten die op een ander moment weer heel slim uit de hoek kan komen. Een vrouw die continu aan het schipperen is tussen goed en kwaad. De vader van haar kind is een man die nergens voor terugdeinst en alles voor elkaar weet te krijgen met dreigementen. 

Hoop en illusie is geen onaardig boek maar echt goed kan ik het niet noemen. Zo is de schrijfster erg bezig telkens opnieuw duidelijk te maken hoe belangrijk vriendschap wel niet is voor Claudette. Dit doet ze te vaak naar mijn smaak. Het idee van het verhaal - bij iemand een kind produceren en achteraf misbruik van de situatie maken - is wel origineel. Maar helaas is de uitwerking minder, sommige scenes waren heel kort door de bocht.
Maar zoals Diana van Bezouwen zelf zegt: schrijven is voor haar een hobby. En als je het zo bekijkt, is het boek een dikke pluim waard.