Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Annette van der Meij op 27 september 2018:
Rebecka Edgren Aldén is een Zweedse journaliste, blogger en redacteur. Ze recenseert boeken en bracht in 2016 in Nederland haar debuut De achtste hoofdzonde uit. De laatste zomer is haar tweede thriller. Sinds die ene zomer, twintig jaar geleden, is Gloria niet meer op Ekudden geweest, een eiland in de Zweedse archipel. Ze bracht er drie lange zomers door in een vrouwencommune die was opgericht door o.a. haar moeder Rita. Deze zomer keert ze terug als de vriendin van Adam. Zijn moeder bezit het mooiste gedeelte van het eiland en de familie brengt daar de vakantie door. De spanningen onderling, maar ook met de dorpsbewoners, zijn niet van de lucht en Gloria wordt geteisterd door nachtmerries van de laatste zomer toen zij en haar moeder halsoverkop de commune verlieten. Als ze op een dag een lijk vindt achter de vervallen commune blijkt dat het verleden met al zijn geheimen zich niet langer verborgen wil houden. Stukje bij beetje leert ze haar eigen schokkende verleden kennen.
Het verhaal begint gemoedelijk en leest als een vlotte (feelgood) roman waarbij de nadruk ligt op Gloria’s twijfels over zichzelf, haar relatie met Adam, haar kinderwens en haar feministische opvoeding. De eerste hoofdstukken drijven voornamelijk op de (erotische) spanning tussen Gloria, Adam en Kalle, haar zwager. Halverwege neigt het verhaal om te slaan naar een thriller. Doordat ook in dit gedeelte de twijfels van Gloria en haar relatie met Adam de bovenhand voeren, verdwijnt het thriller-element naar de tweede plek. Tegen het einde wordt de spanning goed opgevoerd. Rebecka Edgren Aldén heeft een eenvoudige maar beeldende schrijfstijl. Het eiland Ekudden komt volledig tot leven. Als lezer waan je je in het Zweedse landschap en je voelt de hitte op je eigen huid. De uitgebreide omschrijvingen komen de setting ten goede, aan de spanning daarentegen doet het afbreuk. De gekozen metaforen halen de vaart uit het verhaal en emoties worden uitgebreid omschreven en zijn daardoor juist niet effectief. De plot is in grote lijnen doordacht en ontvouwt zich geleidelijk. De zwakste schakel in het geheel is echter de aanzet tot alle gebeurtenissen. Daarbij worden er ook teveel ballen opgegooid die niet goed terecht komen waardoor het verhaal wankelt en zich niet afrondt.
De laatste zomer bevat een sterke opinie over opvoeden, ouderschap en de maakbaarheid van succes. Een interessant gegeven. Het komt alleen niet goed uit de verf mede doordat het hoofdpersonage, die deze opinie uit, niet stevig staat. Als een klein meisje wentelt Gloria zich in een zee van onzekerheid, betwijfelt alles en wat ze zegt en denkt staat lijnrecht tegenover elkaar. Hierdoor verliezen haar woorden kracht. Ook zijn de andere personages, en dat zijn er best veel, te vlak. Doordat het verhaal vanuit Gloria wordt verteld, krijgt niemand echt diepgang en valt Gloria zelf teveel in herhaling. De laatste zomer staat garant voor een paar uur leesplezier en een ‘gedachte-reis’ naar Zweden. Het mist helaas een goed uitgewerkte plot met bijbehorende personages om een echt spannend verhaal te zijn.
Bezoekersreacties: