In Malmberget, een kleine Zweedse stad net boven de poolcirkel, schokt en beeft de aarde door de mijn die steeds meer ruimte vraagt. Huizen worden ontruimd en bewoners verplaatst. Bij de laatste controle van een lege woning horen de werklieden ineens een geluid uit de kelder. Een dier? Nadat ze een kelderraam hebben ingeslagen, treffen ze weggekropen in het donker een doodsbange man aan.

Een tijd later ontvangt politie-inspecteur Eira Sjödin een telefoontje van een vrouw die meldt dat haar ex-man is verdwenen. Ze doorzoeken zijn appartement, maar vinden niets verdachts. Weken later wordt bij toeval zijn lichaam in de kelder van een verlaten woning aangetroffen, en heeft Eira plotseling een moordzaak in handen. Wanneer haar baas op een dag niet op zijn werk verschijnt, lijkt ook hij slachtoffer te zijn – en dan begint de tijd plotseling te dringen.

Tove Alsterdal is al jaren een van de meest bekende Zweedse auteurs van thrillers. Ze werkt ook als redacteur van schrijfster Liza Marklund. De serie rondom Eira Sjödin is haar eerste serie. Eira is begin dertig, single en mantelzorger voor haar moeder. Ze gunt zichzelf nauwelijks vrije tijd en is altijd aan het werk. In Inslag is ze weer toegevoegd aan een rechercheteam om de moord op een man in een kelder te onderzoeken. Haar kennis van de lokale gemeenschap komt goed van pas. 

De auteur besteedt veel aandacht aan het onderzoek: de gesprekken die gevoerd moeten worden met familieleden van slachtoffers, mogelijke verdachten, telefoontjes die moeten worden nagetrokken. Dit haalt hier en daar de vaart en de spanning uit het verhaal. Wel geeft het een goed inkijkje in politiewerk. Helaas wordt het team door de tijd ingehaald en blijft het niet bij een moord. De baas van Eira raakt vermist en het vermoeden bestaat dat dit samenhangt met de eerdere misdaden. De vele mogelijkheden die onderzocht worden en de personages die voorbijkomen, maken het soms lastig om de rode draad vast te houden. De uiteindelijke plot heeft een aantal verrassingen, maar blijft niet hangen. 

De verhaallijn rondom Eira en haar moeder is sterk geschreven. De moeder van Eira is net verhuisd naar een verzorgingstehuis, omdat ze Alzheimer heeft. Aan de ene kant voelt Eira opluchting, omdat ze de zorg nu kan delen. Aan de andere kant is ze, ondanks haar drukke werk, nog veel met haar moeder bezig. Deze situatie zal voor veel lezers herkenbaar zijn. Ook de aandacht die wordt besteed aan mensen met depressieve gedachtes en eenzaamheid is geloofwaardig neergezet. Na het sterke eerste deel, maakt Inslag minder indruk. Het grote aantal opgevoerde personages is hier debet aan. De cliffhanger is wel veelbelovend en grijpt terug op het eerste deel van deze serie