Geen Bookspotinfo aanwezig. |
ISBN: 9789461097453
Uitgever: De Crime Compagnie
Verschenen: 2023
Pagina's: 300
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Vijf vrijgezelle vriendinnen beleven een zinderende zomervakantie in Italië. Maar wat zo mooi begon, eindigde in een nachtmerrie: slechts vier van hen keerden terug naar huis. Wanneer Charlie jaren later een oude ansichtkaart ontvangt, wordt ze in een keer teruggeworpen in de tijd. Al twintig jaar lang dragen zij en haar oude vriendengroep een duister geheim met zich mee. Maar wie probeert hun zorgvuldig opgebouwde levens te ontwrichten en hen ervan te overtuigen terug te gaan naar de plek waar het allemaal begon?
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Wendy Wenning op 8 september 2023:
Het thrillerdebuut van Nadine Barosso, Ken mij niet, verscheen in 2017. Een sterk debuut waar zij al liet zien om over een vlotte pen en zuivere schrijfstijl te beschikken. Vorig jaar verscheen haar tweede thriller Verraderlijk spel die hoge waarderingen kreeg. Haar derde thriller Dodelijke cocktail is in 2023 verschenen.
Als de moeder van Charlie in het ziekenhuis terechtkomt, gaat Charlie even een beetje opruimen in haar ouderlijk huis. Terwijl ze de post van haar moeder doorspitte, valt haar oog op een ansichtkaart. Ze denkt nog, wat leuk, dat zie je niet vaak meer. Maar dan leest ze de tekst op de achterkant van de kaart en wordt onaangenaam verrast. Dit is namelijk de kaart die ze bijna twintig jaar geleden aan haar vader en moeder stuurde. Toen ze op vakantie was met vriendinnen. Een vakantie die eindigde in een nachtmerrie, want één vriendin raakt vermist ...
Dodelijke cocktail verhaalt vanuit het heden en verleden. De perspectieven wisselen, maar Charlie mag wel als hoofdpersoon gezien worden. De proloog geeft het boek een goede start door de nieuwsgierigheid van de lezer gelijk te triggeren. Boven de compacte hoofdstukken wordt duidelijk aangegeven of het in het heden of verleden afspeelt. De auteur heeft de vriendinnen ieder een specifiek eigen karakter meegegeven. Karakters die verschillend zijn, maar toch prima met elkaar overweg kunnen om als groep op vakantie te gaan. Best knap gedaan om meerdere personages zo goed te karakteriseren en dit ook bij het juiste personage te houden. Maar wat is er nu allemaal gebeurd in die vakantie? En waar komt plots die ansichtkaart vandaan? Wat hebben de vriendinnen twintig jaar geleden meegemaakt wat ze nog steeds geheim hebben gehouden? Nu lijkt het erop dat iemand het op hen voorzien heeft. Veel vragen en op de juiste antwoorden is het lang wachten. Soms staat er een cursieve tekst boven een hoofdstuk die vanuit het heden verhaalt, een soort van hint, maar de lezer zal meerdere puzzels moeten oplossen voordat hier duidelijkheid over verkregen wordt.
Het verteltempo in Dodelijke cocktail is erg hoog en ook het heden en verleden wisselen zich voortdurend rap af. Dit maakt het af en toe wel lastig het verhaal goed te blijven volgen. Aan de ene kant is het verteltempo meeslepend maar het kan er ook voor zorgdragen dat essentiele dingen gemist worden. De uitwerking van de personages en de plot is prima gedaan en in feite wordt er ten opzichte van het verhaal genoeg verteld. Toch had het nog iets meer de diepte in kunnen gaan, om zo nog extra kracht aan de geloofwaardigheid toe te voegen. Maar ook al had de balans tussen diverse gebruikte elementen net iets beter gekund, de auteur is er wederom prima in geslaagd een spannende thriller neer te zetten. Uiteraard met hele mooie plotwendingen zoals we inmiddels gewend zijn van Barosso.
Dodelijke cocktail laat zich goed smaken en een paar spannende leesuurtjes zijn zeker gegarandeerd.
Bezoekersreacties:
Nel Crea (64) op 22 september 2023:
“” Dodelijke cocktail “ geschreven door Nadine Barroso.
De cover ziet er feestelijk uit en de titel klinkt spannend, omdat ik al meer boeken van deze auteur gelezen heb en zij altijd garant staat voor een geweldig leesavontuur ben ik heel nieuwsgierig.
Vijf studievriendinnen besluiten om met elkaar even helemaal uit hun dak te gaan aan de Riviera de Conero in Italië.
Het weer is goed, volop mooie mannen en de verschillende cocktails niet af te slaan.
Al snel blijkt dat de vriendinnen toch niet zo hecht zijn als gedacht en komen zij voor onmogelijke situaties te staan.
Als dan Esmee, een van de vriendinnen spoorloos verdwijnt is de ontreddering groot en gaan zij allen naar huis met een groot schuldgevoel of dit eventueel voorkomen had kunnen worden.
Twintig jaar later ontvangen enkele vriendinnen post die zij toen dachten op de post gedaan te hebben. De ontreddering is groot en zij besluiten naar Italië af te reizen om alsnog het hele gebeuren een plekje proberen te geven.
Het verhaal wordt vertelt vanuit twee perspectieven. 2003 en heden. Langzaam kom je steeds meer te weten wat er toen echt gebeurd is en wordt de verwijdering in de vriendinnengroep steeds groter. Charlie is de spil waarom alles draait en nu blijkt iedereen zich daar zomaar niet meer in te kunnen vinden en de ene na de andere gebeurtenis volgt zich op.
De psychologische kant is goed beschreven en de personages helder en duidelijk. Spannend maar ook wel confronterend waar mensen toe in staat kunnen zijn. Wat is het toch dat mensen ondanks veel vrienden zich eenzaam en niet begrepen voelen. Je krijgt gewoon kippenvel bij het lezen van toch wel dit verdriet van degene waar het overgaat. Het thema eenzaamheid is nu heden ten dagen nog heel actueel en is in dit boek goed neergezet.
Een prachtig boek van de eerste tot de laatste bladzijde en het leest als een trein.
Oordeel:
Kat (43) op 29 augustus 2023:
Dodelijke cocktail speelt zich af in het heden en het verleden. De hoofdstukken verspringen telkens in de tijd, waardoor je een totaal plaatje van het verhaal krijgt. Nadine neemt ons twintig jaar mee terug in de tijd, naar Italië in 2003, dat wat de vakantie van hun leven had moeten worden maar in werkelijkheid hun levens voorgoed veranderde. En we krijgen een kijkje in het heden, anno 2023. Het verhaal gaat van start met een zinderende proloog, die start met een dramatische gebeurtenis heel lang geleden. We beleven het verhaal grotendeels vanuit vriendinnen Charlie en Maaike. Nadine Barroso heeft een aangename boeiende filmische schrijfstijl die veel spanning en vaart kent. Door middel van korte hoofdstukken, welke van start gaan met een vinnige tekst vanuit een nog onbekend personage, loods ze ons met veel vaart door het verhaal. De verhaallijn zit gelikt in elkaar met een relatief onschuldige mooie roze cover en dan in werkelijkheid zo’n grillig verhaal. Vanaf het eerste moment begint je brein mee te ratelen en ben je aan het meepuzzelen, terwijl de verdenkingen over en weer vallen, werkelijk iedereen is een verdachte. Nadine weet de spanning steeds verder op te bouwen en met gemene cliffhangers aan de hoofdstukeindes houdt ze je aan het verhaal gekluisterd. Zo komen we steeds een beetje meer te weten en steeds dichterbij de waarheid. Het laatste gedeelte van het boek, kun je niet anders dan in volle snelheid door blijven lezen. Barroso weet de nieuwsgierigheid van de lezer steeds verder op te jagen tot een climax met bijna ondraaglijke spanning. Ook de karakters zijn heel goed uitgewerkt. In Dodelijke cocktail maken we kennis met een hechte vriendinnengroep. Destijds jonge studentes, inmiddels veertigers met een eigen leven. Sisterhood; Charlie, Maaike, Tessel, Isabel en Esmee gaan in de zomer van 2003 op vakantie in Bella Italia. Ze verblijven in het pittoreske gebied van het Italiaanse Riviera del Concero. Vrijheid blijheid, zon, zee, feest, drank en mannen, wat willen ze nog meer? Maar wel met afspraak Sisters before misters! Door een opeenstapeling van traumatische gebeurtenissen verandert de vakantie al snel in een angstaanjagende bizarre situatie. Wat de vakantie van hun leven had moeten worden ontplooit zich tot een grote nachtmerrie, die hun levens voorgoed veranderd. Wanneer een van de vriendinnen tot overmaat van ramp spoorloos verdwijnt, wil de rest nog maar een ding; linea recta terug naar huis. Bijna twintig jaar later heeft iedereen zo goed als mogelijk, hun leven weer opgepakt. Tot de een na de ander een ouderwetse ansichtkaart met een boodschap uit het verleden ontvangt. Welke ze een klap terug brengt naar de plek des onheils en het hele verleden weer oprakelt. Wie heeft het op ze voorzien? Lukt het ze om de waarheid boven tafel te krijgen? En zullen ze hierbij spreken of voor altijd zwijgen? Een scherpe spannende thriller met dito plottwist waardoor wegleggen geen optie meer is. Met veel erotiek (ook als je hier niet van houdt, laat je niet afschrikken, dan nog steeds is dit verhaal de moeite van het lezen meer dan waard) en thema’s als vriendschap en geheimen, huwelijksperikelen, stigma’s en mentale gezondheid, goed door het verhaal heen verweven. Waarom is iemand geworden tot wat hij of zij is geworden? Wanneer is iemand slachtoffer of juist dader? Welke waarheid is de werkelijkheid? Met Dodelijke cocktail heeft Nadine Barroso een voortreffelijke cocktail gemixt. Onschuldig van de buitenkant, grillig vanbinnen. En heeft daarmee een ingenieuze vinnige thriller afgeleverd. Met scherpe verhaallijn en gemene cliffhangers en goed uitgewerkte karakters. Vol speed opgejaagd naar een bijna ondraaglijke climax. Een aangename eerste kennismaking, die smaakt naar meer. 'Dodelijke cocktail, voortreffelijk gemixte cocktail, onschuldig vanbuiten, grillig vanbinnen. Ingenieuze vinnige thriller. Welke waarheid is de werkelijkheid? Aanrader!' ★★★★1/2
Oordeel:
Diane Kooistra (47) op 12 augustus 2023:
Deze thriller is niet de eerste die Nadine Barroso schreef, we konden al eerder genieten van de boeken Verraderlijk spel en Ken mij niet. Deze verschenen allebei bij De crime compagnie.
Daarvoor schreef ze haar debuut Ego. Ze zegt zelf dat dit boek haar voorgoed heeft veranderd.
Dodelijk cocktail was voor mij de eerste keer dat ik een boek van Nadine las.
“Linksom of rechtsom zal ik erachter komen wat er die nacht gebeurd is.”
Het duurt ook even voor de lezer erachter is wat er die bewuste nacht van de vriendinnenvakantie gebeurd is. Vier vriendinnen gaan samen naar Italië op vakantie en daar zijn een aantal dingen helemaal fout gegaan. Een van de meisjes wordt vermist sinds die tijd. Als twintig jaar na die vakantie de vriendinnen weer met de gebeurtenissen geconfronteerd worden reizen ze weer naar de badplaats in Italië af om antwoorden te vinden.
Hoewel de cover anders doet vermoeden gaat dit boek niet over een drankje maar over een groep vriendinnen, eigenlijk over hoe men met elkaar omgaat. Samen vormen de vriendinnen een dodelijke cocktail en dat is heel goed gevonden. Ook de cursieve teksten in elk hoofdstuk laat de lezer nadenken over vriendschappen die ze hebben. Een stukje diepgang in een heerlijke vakantiethriller.
Er wordt in de gedeeltes die “heden” heten best vaak gewezen op bepaalde gebeurtenissen in de levens van de hoofdpersonen en niet alle antwoorden hierop worden gegeven. Dat is helemaal niet erg, het geeft ruimte aan de lezer om zelf ook iets in te vullen.
In de hoofdstukken met de titel Juni 2003 zijn de meiden ook echt in gedrag, spraak en acties twintig jaar jonger.
Het boek leest als een Cluedo spel. Wie heeft de moord gepleegd en met wat en waar? Iedereen verdenkt elkaar en de drank maakt alles lekker wazig….Zelfs de lezer weet het op een gegeven moment niet meer.
Barroso heeft ervoor gekozen om de groep met personages klein te houden en de rollen goed te verdelen. Het toevoegen van een familielid en een rechercheur die zich na twintig jaar weer vastbijt in de zaak laat een stukje extra detective thriller zien.
Het is duidelijk waar en wanneer de hoofdstukken zich afspelen maar het schakelen kan soms wat vermoeiend zijn maar door her en der cliffhangers te plaatsen houdt Barosso de lezer nieuwsgierig naar het plot.
Dat plot is verwacht maar toch ook heel verrassend. Het doet een klein beetje aan de Agatha Christie stijl denken waarop iedereen bij elkaar komt en de lezer denkt alle antwoorden nu te horen……Een heerlijke vakantiethriller met een boeiend plot.
Oordeel:
|
|
|
|
|
