In Zand aan haar voeten logeert Ellen in een Bed & Breakfast aan het strand. Wat een en al genieten is bij het rustige strandje tussen Scheveningen en Kijkduin. Als daar dan de knappe Bouke bij komt kijken, is het plaatje compleet. Tot er een lijk in de duinen wordt gevonden en dit nare herinneringen bij Ellen naar boven haalt vanuit haar jeugd. 

Een zeer korte novelle, daardoor krijgen de personages en de plot weinig diepgang. De plot wordt volledig verteld vanuit het perspectief van Ellen, met af en toe flashbacks naar haar verleden. Al snel krijgt de lezer mee dat er in het verleden van Ellen een heftige situatie heeft plaatsgevonden op de plek waar ze nu jaren later naar is teruggekeerd. Een situatie die een prominente plek in haar leven speelt, maar beperkt wordt uitgewerkt en enkel terloops ter sprake wordt gebracht. Net als het einde, waarin de puzzelstukjes over het lijk in de duinen en wat zich daar heeft afgespeeld zou moeten worden opgehelderd, is abrupt. Het voelt alsof de schrijfstijl van Overman niet tot zijn recht komt in deze novelle. Zand aan haar voeten kent een matige uitwerking, terwijl de plot zeer leuke kanten heeft door zijn unieke karakter met leuke wendingen en daardoor veel potentie zou hebben.