Een verdacht overlijden in Nederland, de Duitse Herfst van 1977 en een vakantie in Egypte.

Ashley McLeod neemt het onderzoek naar de omstandigheden rondom de dood van Otto Heinzelmann op zich, maar stuit al snel op een muur van stilzwijgen. Zij laat zich echter niet weerhouden. Hoe meer Ashley wordt tegengewerkt, des te meer raakt zij er van overtuigd dat er meer rondom de dood van Otto Heinzelmann speelt. Het verhaal speelt zich af in twee tijdsperioden. In het Duitsland van 1977 en in Nederland in het heden. Wat is de link tussen het links extreem activisme en de huidige, niet zichtbare maar wel voelbare agressie jegens Ashley? Wie is Ingrid Fisscher en welke rol heeft zij toentertijd gespeeld en speelt zij ook nu nog. In Egypte vindt zij het antwoord op de vraag wie heeft Otto vermoord en waarom?

De schrijfstijl van Kayamari typeert zich door twee verhaallijnen waarin heden en verleden elkaar afwisselen. In Elysium speelt het onderzoek naar de dood van Otto Heinzelmann een centrale rol. Ashley McLeod neemt hierin de leiding, maar voelt al snel dat ze wordt tegengewerkt en dat er erg geheimzinnig wordt gedaan. Dat maakt dat ze zich nog meer vastbijt in haar werk. In het Duitsland van 1976 geraakt Ingrid Fisscher per toeval betrokken bij een politiek gekleurde misdaad en moet ze alles op alles zetten om haar onschuld te bewijzen. Er blijkt een link te zijn tussen de feiten van toen en nu en het is aan Ashley om dit uit te zoeken. 

Elysium start met een zeer beschrijvende proloog. De auteur omschrijft heel concreet en uitgebreid omgevingsfactoren, maar het doel om spanning en nieuwsgierigheid te creëren van bij het begin, ontbreekt. De hoofdstukken die volgen wisselen tussen heden en verleden, wat tot een fijne leerervaring leidt. Het heden speelt zich af in Nederland en hier is Ashley McLeod het hoofdpersonage. Het verleden brengt de lezer naar Duitsland, waar het verhaal van Ingrid Fisscher wordt gebracht. De auteur heeft ervoor gekozen om in de verleden tijd te schrijven. Het perspectief van Ashley McLeod wordt vanuit de ik-vorm geschreven en dat van Ingrid Fisscher vanuit de derde persoon. 

Hier en daar zijn er grammaticale fouten terug te vinden, zoals een ontbrekend onderwerp in de zin of een niet-consequente tijdsaanduiding. Ook wordt het verhaal soms te veel vertraagd door beschrijvingen die geen meerwaarde zijn voor het verhaal en in andere scènes wordt de lezer overspoeld met dialogen. Met andere woorden: het verhaal kon congruenter worden gebracht. Het is daarom aanvankelijk lastig om in het verhaal te komen. Wanneer echter bepaalde inhouden dichter naar elkaar toe groeien, wordt het verhaal interessanter en de nieuwsgierigheid beter getriggerd. Vanaf dan wordt de lezer meer gegrepen. De beide verhaallijnen in Elysium zijn goed uitgewerkt en vormen twee volwaardige verhalen op zich, waarbij een link is tussen beide. De sterkte van dit boek zit vooral in een goed uitgedacht plot van beide verhalen. De auteur heeft grondige research gevoerd om de plot en het tijdskader goed neer te zetten. Het is een boek waarbij de lezer zijn focus scherp moet houden om het verhaal te kunnen blijven volgen. Voorspelbaarheid is hier zeker niet aan de orde. 

Elysium heeft absoluut sterke kanten, maar met een grondigere redactie was het aangenamer lezen geweest. Toch is deze thriller het lezen waard voor fans van misdaadverhalen met een historische achtergrond.