Als Kirsten eindelijk de moed heeft opgevat haar vriend Mark te verlaten en naar haar moeder gaat, krijgt ze daar het nieuws dat haar oma onverwacht is overleden. Haar oma is thuis van de trap gevallen, en heeft deze val niet overleefd. Kirsten had geen hechte band met haar oma, maar schrikt hier toch wel van. Omdat haar moeder het huis van oma niet wil verkopen, kan Kirsten gebruik maken van de woning. Daar Kirsten de huur niet alleen kan opbrengen zoekt ze een huisgenote. Het klikt meteen met Elise, een vlotte, levensluchtige vrouw. Maar dan vinden Kirsten en Elise aanwijzingen die erop duiden dat de val misschien geen ongeluk is geweest. Maar wie zou de oma van Kirsten dood willen hebben en waarom?

'De eerste nacht had ik goed geslapen, maar sindsdien was ik elke nacht wel een keer in ademnood wakker geworden, doodsbang, met een pyjama nat van het koude zweet. Elke nacht!' 

Beschadigd verhaalt vanuit het perspectief van Kirsten, in de eerste persoon. Kirsten wordt geteisterd door nachtelijke paniekaanvallen, veroorzaakt door een traumatische gebeurtenis in haar jeugd. Afwisselend speelt het verhaal zich af in het heden en het verleden. Het verleden speelt een belangrijke rol, want daarin lezen we over Kirsten's jeugd en vertelt ons meer over Kirsten als persoon. Kirsten was als 12-jarige een meeloper, durfde haar eigen mening niet te uiten. De omstandigheden thuis waren ook niet ideaal te noemen. Om indruk te maken op haar ‘vriendinnen’ en om stoer te doen deed ze iets gevaarlijks, het gevolg hiervan was afschuwelijk. Kirsten wilde er zo graag bij horen, maar dit pakte op een verkeerde manier uit. Kirsten zal haar verdere leven geplaagd worden door een allesoverheersend schuldgevoel.

'Ik wilde geen onopvallende sukkel zijn die wel veel wist van de wereld, maar waar de wereld niets van wist. Ik wilde niet dat meisje zijn dat er niets toe deed, zelfs niet voor haar eigen vader.' 

Na de indrukwekkende proloog van Beschadigd vangt het verhaal op bedaarde wijze aan. Het kabbelt even rustig voort maar er wordt al veel verteld dat van belang is. Dan komt de spanning om de hoek kijken. De spanningsboog gaat dan met sprongen de hoogte in en wordt steeds krachtiger. Het wordt ook moeilijker om het verhaal los te laten. De overgang tussen de verhaallijnen is soms wat abrupt maar het is evident welke lijn het heden of verleden is. Niet elk karakter heeft een uitgebreide uitwerking, maar dit is voor het verhaal geen vereiste. Van Kirsten wordt een duidelijk beeld geschetst, wat het mogelijk maakt om een voorstelling te maken en er een gezicht bij te denken. De auteur heeft dit personage uitgediept op een manier dat de lezer zich in dit personage kan verplaatsen en met haar mee kan leven. Tijdens het voortschrijden van het verhaal wordt er op een gegeven moment een verwachting opgewekt, een verwachting over de afloop. Maar daarmee wordt de lezer verrast… Ondanks dat de plot al op zekere hoogte te voorzien was, was de wijze waarop het verhaal eindigde totaal onvoorspelbaar. Om even versteld van te staan. 

Ika Gerritsen is copywriter bij Almaar Marketing. Tevens is ze boekrecensent en verslaggever bij de Boekenkrant. Beschadigd is het debuut van Ika en ze heeft met dit boek zeker geen slecht begin gemaakt. Een veelbelovend debuut voorzien van een goed opgebouwde spanning die uitmondt in een climax en die door een ongedachte twist de lezer sprakeloos achterlaat.