ISBN: 9789493192379
Uitgever: LetterRijn
Verschenen: 2022
Pagina's: 235
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Na de dood van haar man en dochtertje stort het perfecte leven van schrijfster Emily volledig in. Ze onderneemt verwoede pogingen om haar schuldgevoelens te overwinnen, echter het enige waarin ze slaagt is moeizaam overleven. Een uitgever doet haar een aanbod om naar Schotland af te reizen om er een boek te schrijven over de laatste heks van Durness. Ze twijfelt maar uiteindelijk aanvaardt ze de schrijfopdracht. Zodra ze in de Schotse Hooglanden arriveert, stapelen de bizarre gebeurtenissen zich op. Emily beseft dat er iemand is die de wrede waarheid over haar verleden en de dood van haar man en dochter kent.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Karin Bisschops op 10 november 2022:
Johnny Bollé groeide op in Antwerpen. Naast het feit dat Bollé korte verhalen en thrillers schrijft, is hij paramedicus. Hij werd personal trainer en groepslesgever maar schrijven is al sinds zijn jeugd ook een grote passie. In 2018 won hij de schrijverswedstrijd 55 woorden met het verhaal Euforie. Zijn debuutthriller Bloedmaan zag het licht in 2018. Zijn derde thriller Hij noemde me duivelskind werd genomineerd voor de longlist van de Thrillzone Awards 2020, voor de categorie Beste Nederlandstalige thriller.
Emily belandt na het winnen van een grote belangrijke literatuurprijs in een writer's block. Ze raakt de weg helemaal kwijt na het overlijden van haar dochtertje en de dood van haar man Kasper en kampt met schuldgevoelens. Een uitgever benadert haar met het verzoek om af te reizen naar Schotland en daar een boek te schrijven over de laatste heks van Durness, Megan Kerr genaamd. Na vele aarzelingen neemt ze de schrijfopdracht aan om zo te proberen de draad van haar leven weer op te pakken. Zodra Emily in de Schotse Hooglanden arriveert, vindt de ene na de andere vreemde gebeurtenis plaats. Het besef dringt tot haar door dat er iemand is die de waarheid over haar verleden kent.
Wat ik niet deed start direct met het verhaal van Megan Kerr. Het speelt zich af in 1799. In wisselende perspectieven en met tijdsprongen tussen 1799, het heden verteld door Emily en 2017 waarin Twinkel haar relaas doet, wordt het geheel langzaam duidelijk. In eerste instantie lijken het op zichzelf staande verhalen te zijn maar Bollé strooit met kruimels informatie die het tot een geheel smeden. De korte hoofdstukken en de vlot lezende schrijfstijl laten de lezer geen moment met rust, het boek moet en zal uit. De omgeving van de Schotse Hooglanden spat van het papier, zo filmisch is het geschreven. De mist die vaak in dat gebied rondzweeft, is haast voelbaar. De personages zijn realistisch. Emily is een onzeker persoon die niet gewend is om haar eigen beslissingen te nemen. Wie Twinkel is, blijft geruime tijd onbekend maar op een gegeven moment valt het kwartje en is duidelijk om wie het gaat. Pepijn is een erg zieke jongen die ze in het ziekenhuis heeft ontmoet. Met hem is alleen medelijden mogelijk.
Johnny Bollé heeft het uitbeelden van een personage goed onder de knie. De spanning is rijkelijk aanwezig, en loopt op wanneer er vreemde zaken rondom Emily gebeuren. Wat ik niet deed eindigt met een epiloog en sluit het verhaal helemaal af.
Bezoekersreacties:
Jaimy (33) op 3 maart 2023:
Als Emily in een korte tijd haar dochter en man verliest, stort haar leven helemaal in. Ze kampt met ontzettende schuldgevoelens en wil niet verder zonder haar gezin.
Als ze van een uitgever de vraag krijgt om een nieuw boek te schrijven en voor de research naar Schotland af te reizen, besluit ze er na lang wikken en wegen voor te gaan.
Maar ook in Schotland kan ze haar draai niet vinden. Het verdriet om haar gezin laat zich helaas niet naar de achtergrond schuiven en haar schuldgevoel lijkt met de dag te groeien. Als er zich ook nog vreemde dingen voor beginnen te doen, weet Emily niet meer waar ze het zoeken moet. Wordt ze langzaam gek of heeft iemand het op haar gemunt?
Wat ik niet deed wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, in verschillende tijden. Het is dus in het begin opletten geblazen, ondanks dat de namen en tijden staan aangeduid boven elk hoofdstuk. Deze vorm van vertellen brengt gelijk een hoge mate van spanning met zich mee. Het vertelt het verhaal van Emily in het heden, maar neemt ons ook mee naar de periode voordat haar man en dochter stierven. Vanuit diezelfde periode lezen we ook het verhaal van Twinkel. Als lezer kan je alleen gissen naar de identiteit van de verteller, maar het is een verhaallijn die enorm aangrijpt. Dan is er ook nog het verhaal van de heks van Durness, dat gelijk ook heel interessant lijkt te zijn.
Het verhaal wordt op deze manier heel erg breed uiteengezet en het is lange tijd ook niet duidelijk wat de verbinding ertussen is, behalve in de tijdlijnen van Emily.
Het verhaal in het heden lijkt zelfs onder te sneeuwen door de mysterie van de andere verhaallijnen. Zo wordt langzaam uit de doeken gedaan waaraan Kasper en Claire zijn overleden, maar komt er ook meer duidelijkheid over de verhaallijn van Twinkel.
Ook in het beschrijven van de personages heeft Johnny Bollé de nodige mysterie weten te stoppen. We zien hen allen door de ogen van Emily, maar omdat zij niet altijd even helder lijkt, durf je er als lezer niet vanuit te gaan dat haar visie klopt.
Het voegt toe aan de intense spanning die in elk woord van het papier afspat.
Deze intense spanning wordt afgewisseld met tragedie, wanhoop en verdriet, waardoor je in een rollercoaster van emoties beland. Het gevoel van in een achtbaan te zitten wordt versterkt als het plot zich ontvouwt.
De verhaallijnen komen uiteindelijk mooi samen en ik had geen moment verwacht dat dit de uitkomst zou zijn. De ene plottwist was ik nog niet te boven, toen de volgende zich al aandrong. De eerder genoemde cocktail van spanning, tragedie, wanhoop en verdriet komt dan tot een climax en laat me verbijsterd verder lezen. De epiloog blijkt nog een laatste truc in de doos te zijn en maakt Wat ik niet deed een absolute topper.
Bedankt LetterRijn voor het recensie-exemplaar van ‘Wat ik niet deed’.
Oordeel:
Dini van Heumen (65) op 29 november 2022:
Johnny Bollé schrijft thrillers en korte verhalen. Zijn vlotte, beeldende schrijfstijl en zijn typerende onverwachte plotwendingen houden de lezer stevig in zijn greep. Hij weet als geen ander hoe hij in zijn verhalen een sfeer kan creëren waaruit je niet meer kan ontsnappen.
Zijn boek 'Bloedmaan' werd door het lezersplatform van de VRT – Lang zullen we lezen – verkozen tot één van de 20 beste boeken van 2019.
De thriller 'Hij noemde me Duivelskind' werd door het team van recensenten van ThrillZone genomineerd voor de longlist van de Thrillzone Awards 2020 voor de categorie Beste Nederlandstalige thriller.
'Wilde gok', zijn vierde thriller, werd in 2021 absolute favoriet van boekenblog Perfecte Buren.
Kort nadat schrijfster Emily in 2017 de Nederlandse literatuurprijs heeft gewonnen komen haar man Kasper en dochter Claire te overlijden.
Emily, gebukt gaand onder schuldgevoelens, stort volledig in.
Met moeite weet zij zich overeind te houden.
Dan krijgt ze een aanbod van uitgever Finley Gallacher van uitgeverij Red Lighthouse om een boek te schrijven over Megan Kerr, de laatste heks van Durness.
Na lang wikken en wegen besluit ze toch het aanbod aan te nemen en vertrekt ze naar de Schotse Hooglanden.
Na aankomst in het herdershuisje waar zij mag verblijven, het huisje waar ooit Megan Kerr gewoond heeft, stapelen de bizarre gebeurtenissen zich op.
Hierdoor beseft Emily dat er iemand is die de waarheid over haar verleden en de dood van Kasper en Claire kent.
Het eerste dat opvalt is de mooie opvallende cover, die ontworpen is door Danny Dirix, de partner van Johnny Bollé.
Na een spannende proloog in het heden, 2017, volgt er de verhaallijn van Megan Kerr in het jaar 1799.
Daarna volgen we de verhaallijnen van Emily en die van de 8-jarige Twinkel, die afwisselend voorbijkomen weer in het heden.
Met name met de verhaallijn van Twinkel weet de auteur de lezer te ontroeren.
Dat is best knap in een thriller om dat voor elkaar te krijgen.
We leren de personages beter kennen en wat die nu precies met elkaar te maken hebben wordt pas later duidelijk net als de titel van het boek.
Door de korte hoofdstukken en de opgebouwde spanning is het boek niet weg te leggen en wil je het in een adem uitlezen.
Het plot is subliem. Als doorgewinterde thrillerlezer denk je te weten hoe het in elkaar steekt allemaal, maar dan weet de auteur je toch nog op het verkeerde been te zetten.
Alle puzzelstukjes vallen in elkaar, petje af voor Johnny Bollé.
Het was mijn eerste kennismaking met de boeken van Johnny maar zeker niet de laatste.
Wat ik nu wel deed is het geven van de volle 5* voor 'Wat ik niet deed'.
Oordeel:
Diane Kooistra (47) op 9 november 2022:
“Ik kijk naar de passagiersstoel. Er zit niemand. Op de achterbank ook niet. Ik sta er alleen voor”.
Johnny Bollé is schrijver van korte verhalen en thrillers. Hij is met deze verhalen en thrillers al voor diverse prijzen genomineerd en won al diverse verhalenwedstrijden.
De cover is kleurrijk, er ligt een jonge vrouw op en pas op het einde van het verhaal wordt duidelijk wie dit is.
De schrijfster Emily is haar man en haar dochtertje in korte tijd verloren en ze heeft een writers block. Dan komt er vanuit het niets een aanbod om een boek te schrijven en daarvoor naar Schotland te vertrekken. Die pakt ze met beide handen aan, maar in Schotland lopen de dingen anders dan ze had verwacht. Het is net alsof iemand van haar af wil. Maar laat ze zich kennen en wegjagen??
“Je ziet er in ieder geval veel beter uit.
“Ik moet er verschrikkelijk uit hebben gezien.”
Een spannend proloog gevolgd door een drama uit het verleden maken van dit boek er een om niet meer te vergeten. De spanning wordt gedurende de korte hoofdstukken die zich in heden en verleden afspelen goed vastgehouden. ‘
De emoties van een moeder die haar kind verliest is heel intens beschreven net als de emoties van twee zieke kinderen op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Johnny Bollé beschrijft ieders emotie op een heel persoonlijke manier. Hij heeft een groot talent om zich in de personages van verschillende leeftijden in te leven.
Johnny Bollé weet in een paar zinnen de personages en hun karakters neer te zetten.
Daarnaast kan hij met verschillende plotwendingen de lezer steeds weer verrassen.
De beschrijvingen van het ruige en woeste Schotland zijn gedetailleerd zonder dat het langdradig wordt.
Het duurt lang voordat er echt verteld wordt wat er precies met het gezin van Emily gebeurt is en de lezer heeft ruim de tijd om zelf allerlei scenario’s te bedenken. Maar het plot dat Johnny Bollé heeft bedacht had niemand kunnen verzinnen. Dan valt het kwartje en weet de lezer waarom er voor deze bijzondere titel gekozen is!
Het boek is een mix van emoties met een bloedstollend plot.
Oordeel:
|
|
|
|
|
Prijs: € 19,00
