Anne Verelst, inspecteur bij de politie, wordt na een nachtje doorhalen en een flinke ruzie met haar vriend op 7 juli met een kater wakker. Ze heeft een vreemde e-mail gekregen die ze niet echt kan plaatsen; er staan zeven lege doodskisten op haar scherm. Ze doet het af als een lugubere grap en gaat aan het werk. Na een lange werkdag komt ze thuis en in de eerste kist ziet ze een roerloze vrouw. Een angstaanjagende race tegen de klok -die van zeven uur terugtelt- begint. Samen met haar collega's probeert ze uit alle macht te achterhalen wie hier achterzit, waar de kisten zich bevinden en waarom nu juist zij deze e-mail moest ontvangen. 

Ondanks dat voor de lezer al snel duidelijk is hoe de vork in de steel zit, doet dit absoluut niet af aan de spanning van het verhaal. Luc Vos heeft de personages stuk voor stuk ontzettend sterk neergezet waarbij het perspectief regelmatig wisselt tussen Anne, de dader en de slachtoffers. Zo wordt al snel duidelijk dat Anne weliswaar een kordate en doortastende inspecteur is, privé heeft ze haar zaakjes lang niet zo goed op orde. De spanning die het voor de politie met zich meebrengt om zo een zaak op te moeten lossen die uiteindelijk ook nog eens breed wordt uitgemeten in de sociale media is bijna voelbaar. Daarnaast is het motief van de dader waarbij het cijfer zeven een centrale rol speelt tot in de puntjes uitgewerkt. 

Zeven is een vrouwenthriller van het hoogste niveau en hopelijk volgt er snel een nieuw boek met inspecteur Anne Verelst in de hoofdrol.