Sandra en Loes zijn onderdeel van een groep mensen die een rondreis maken door Oeganda, Afrika. Loes is toevallig getuige van een stel ivoorstropers die de slagtanden van olifanten op bloederige wijze hebben afgesneden in een nationaal park. Helaas blijkt dat Loes niet onopgemerkt is gebleven. De groep wordt achtervolgd en vreemde zaken doen zich voor. De reis die voor ontspanning moet zorgen verandert in een spannend avontuur. Loes en Sandra proberen te achterhalen wie de dieven zijn met gevaar voor eigen leven.
Ivoorroute start met een spannende proloog waarmee direct een aantal vragen wordt opgeroepen. Vervolgens wordt de reis en route gevolgd. De ivoorroute duurt veertien dagen en in die dagen gebeuren er vreemde zaken. Twee weken na de enerverende reis heeft Sandra haar reportage gepubliceerd. Het is duidelijk dat Ellen De Vriend zelf in Oeganda is geweest. Dit is te merken aan de beschrijvingen van de omgeving en gebruiken van de plaatselijke bevolking. De scheiding tussen arm en rijk is duidelijk aanwezig en komt naar voren tijdens het lezen van het boek. Loes en Sandra staan het duidelijkste voor ogen. De andere reisgenoten worden voldoende neergezet om een goed beeld van ze te krijgen. Er zitten irritante figuren tussen die ergernis oproepen. Tussen het verslag van de reis door komt een onbekende man aan het woord. Dit verhoogt de spanning en nieuwsgierigheid naar wie die man is. De verhaallijnen komen keurig bij elkaar tegen het einde en er blijven geen vragen meer over. Het is duidelijk welk onderwerp de hoofdzaak is in dit verhaal, dat is overduidelijk de ivoorroof van de olifanten in Afrika en de jacht op deze beesten. Ook de scheidingslijn tussen arm en rijk en haat voor een gedeelte van de mensheid is erg aanwezig.
Ellen De Vriend heeft met Ivoorroute een spannende reisthriller geschreven met een duidelijke boodschap: stop de ivoorroof!
