Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789041414304
Uitgever: Ambo|Anthos
Verschenen: 2009
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Annette Hulscher op 14 juli 2009:
Marion Pauw won met haar derde boek, Daglicht, als eerste vrouw de Gouden Strop, waardoor de verwachtingen rond Zondaarskind hooggespannen waren. En zoals een goed schrijfster betaamd weet Marion de lezer met haar vierde boek te verrassen. Marion is goed. Binnen de 'traditie van de vrouwenthriller' slaat ze haar eigen weg in, en kiest ze ook nu weer voor een ongewone hoofdpersoon. Zonder moeite weet ze zich in te leven in Geertruida Langhout, een oude vrouw met een zwaar leven achter de rug.
Truitje Langhout verliest als negenjarige haar ouders en haar jongere zusje en wordt opgevangen door de nonnen in Het Maagdenhuis. Als ze vervolgens als dienstmeisje aan de slag gaat bij een welgesteld gezin overkomt haar iets verschrikkelijks. Als ze op hoge leeftijd de kans krijgt om wraak te nemen, aarzelt ze niet.
Indrukwekkend aan Zondaarskind is de manier waarop Marion een overtuigende bejaarde vrouw neerzet. Een oude vrouw met een jonge geest en een lichaam dat haar steeds vaker in de steek laat. Marion vertelt in Zondaarskind het verhaal van Truitjes leven. Nergens weidt ze verder uit dan nodig, sommige periodes in Truitjes leven slaat ze zelfs helemaal over, en toch krijg je als lezer een compleet beeld van deze bijzondere vrouw.
Zondaarskind is een schokkend en confronterend verhaal over jong zijn en oud worden. Toch is het geen echte thriller. Hier en daar is het boek spannend en het plot is enigzins voorspelbaar. maar dat maakt het boek niet minder.
Mocht je denken dat oude mensen niks meer meemaken, dat ze geen humor meer hebben en dat hun beperkte bewegingsvrijheid betekent dat ze niet geschikt zijn als hoofdpersoon van een spannend boek, leer dan Truitje kennen. Na het lezen van dit boek zal je mensen op leeftijd nooit meer onderschatten. Zondaarskind wordt geheid een bestseller.
Oordeel:
Alle bezoekersreacties:
Karin Bisschops (53) op 11 februari 2011:
Een heerlijk boek om in de belevingwereld van een oudere vrouw te zitten, het is zeker geen thriller maar een heerlijk boek wat je eens gelezen moet hebben..
Oordeel: 
Rayhana (34) op 10 februari 2011:
Het is een boek dat ik al een tijdje geleden heb gelezen, maar toch een die is blijven hangen. Prachtig hoe zij hierin het leven beschrijft van de oude dame, levensecht. Zeer zeker een boek dat gelezen moet worden !
Oordeel: 
Joke Veenstra (56) op 9 november 2010:
prachtig, goed geschreven boek, dat ik met moeite weg kon leggen. Een oude vrouw als hoofdpersoon, die in de ik-persoon vertelt, is weer eens wat anders.
Klasse!
Joke
Oordeel:
Kyra (29) op 7 mei 2010:
Ik vond het een prachtig boek, een mooie inkijk in de gedachtewereld van een oude vrouw die de ultieme kans op wraak nemen krijgt. Geen spannende whodunit, maar een mooie roman over liefde, wraak, en levenservaring.
Oordeel:
Chinouk (26) op 8 oktober 2009:
Het verhaal vind ik vooral ontroerend en aangrijpend geschreven. Geen thriller, wel een heel mooie roman met een spannend tintje.
Oordeel:
Lizanne (19) op 29 juli 2009:
Ik vond het een heel goed boek. Beter dan Daglicht. Het is niet echt een heel spannende boek, maar dat vond ik niet vervelend. Leuk boek en zeker een aanrader!
Oordeel:
Claar op 27 juli 2009:
Het boek Zondaarskind van Marion Pauw bestaat uit twee delen. Het eerste gedeelte: Truitje, is een boeiend overzicht van de jonge jaren van Geertruida Amalia Langhout in Amsterdam, de dertiger jaren en later. Na een gelukkige kindperiode komt Truitje op negenjarige leeftijd in het Maagdenhuis terecht. Daar groeit ze op onder het juk van de gelovige nonnen. Daarna gaat Truitje in betrekking bij een welgesteld gezin in Bussum. De zoon des huizes Waldemar verovert haar hart. Het tweede gedeelte: Amalia, vertelt over de afrekening van Amalia op hoge leeftijd met Frédérique Vos, de vrouw die aan haar leven een dramatische wending gaf.
Marion Pauw schreef met het eerste gedeelte: Truitje, het meest interessante gedeelte van Zondaarskind. De invloed van het geloof en het verschil in rangen en standen en de gevolgen daarvan worden gedetailleerd weergegeven. In het tweede gedeelte: Amalia, wordt duidelijk hoe het tegenwoordig gesteld is met de oudervoorzieningen. Hier vertelt Pauw op scherpe, humoristische toon hoe ouderen betuttelt worden, hoe er vooral geen vooruitgang wordt gecreëerd, en hoe het verschil in klasse door geld wordt gekenmerkt. Zondaarskind is daardoor eerder een goed lezende roman dan een thriller. De lichte spanning die het boek oproept is een prettige toevoeging aan Zondaarskind.
Oordeel: 
Lieske (38) op 27 maart 2009:
Ik heb het manuscript gelezen en vond het een prachtig ontroerend verhaal met een goede plot. Wordt vast een groot succes!
Oordeel:
Terug naar Zondaarskind...
|
