Nemesis heeft een mooie zilverachtige cover en de titel is in reliëf gedrukt. Als afbeelding zien we helm, een geweer en een wapenstok. Best wel een harde, mannelijke uitstraling maar door de vrouwelijke titel wordt dit toch iets afgezwakt. Nemesis is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de meedogenloze godin van de gerechtigde wraak. Een titel die uitermate passend is voor de inhoud. 

Als je Nemesis opent vind je er een soort van proces-verbaal. In dit proces-verbaal wordt Simon de Waal aangeklaagd voor de gevolgen van het lezen van Nemesis. Zoals: een verhoogde hartslag, slapeloze nachten, verwaarloosde familieleden en hevige ontwenningsverschijnselen na het lezen van het boek. Leuk gedaan en dat deze gevolgen mogelijk zijn kan ik alleen maar beamen…

Het eerste hoofdstuk van Nemesis is al meteen heel heftig en geeft de toon aan voor de rest van het verhaal. In ieder geval geen boek voor tere zieltjes. In dit hoofdstuk maken een aantal personages meteen veel mee en dit heeft de nodige impact. Er is hierdoor al gelijk sympathie voor de personages en dit zal tijdens het lezen alleen maar meer worden. Een harde, soms rauwe thriller, maar toch zijn er ook ‘verzachtende omstandigheden’ die het geheel een vriendelijker karakter meegeven. 

In Nemesis is er geen enkel moment om even adem te halen. Vanaf begin tot eind is er een hoog spanningsveld aanwezig en deze wordt alleen maar intenser. Een verhaal dat als een sneltrein maar door blijft denderen en pas stopt bij het eindpunt. De vele personages worden niet allemaal uitgediept, maar dit is ook niet noodzakelijk. Er gebeurt al zoveel in het verhaal dat er te weinig ruimte overblijft om verder in te gaan op al deze personages. Maar ondanks dat ik ze vluchtig heb leren kennen vond ik het moeilijk om afscheid van ze te nemen.

Door gebruik te maken van zijn nodige ervaring weet Simon de Waal hier een heel realistisch verhaal neer te zetten. Een gevecht tegen de onderwereld waarbij het maar de vraag is wie er gaat winnen. Ongrijpbare criminelen die onzichtbaar kunnen blijven door gebruik te maken van stromannen. Het gevecht dat Sylvia met haar team aangaat is zeer begrijpelijk en je leeft ontzettend met het team mee. Soms is het nodig om buiten de lijntjes te werken en Nemesis laat een helder beeld zien van hoe zoiets in de praktijk zou werken. Spannend en interessant tegelijkertijd en een team waar ik hoop nog meer over te horen. Een boek dat uitstekend als script kan dienen voor een hele mooie en spannende televisieserie. 

Toen ik Nemesis uitgelezen had kreeg ik de vraag of dit boek nu ook aantrekkelijk is voor vrouwelijke lezers. Degene wist niet dat ik het boek aan het recenseren was voor Vrouwenthrillers. Het antwoord moest ik hem dus nog even schuldig blijven.  

Maar dit is mijn mening: 

Een vrouwenthriller is doorgaans door een vrouw geschreven, heeft een vrouwelijk hoofdpersonage en naast spanning moet er het liefst ook nog wat romantiek inzitten. Maar uitzonderingen bevestigen de regel. Nemesis heeft aan de buitenkant een mannelijke uitstraling en als je de samenvatting leest verwacht je dat mannen dit boek eerder zullen oppakken. Nemesis is niet door een vrouw geschreven, maar de hoofdpersoon is wel een vrouw. Er komt niet veel romantiek in voor, maar het hoofdpersonage heeft wel te maken met een huwelijk dat scherven begint te vertonen. Wat belangrijk is of het boek die inhoud heeft dat een vrouwelijke lezer zal aanspreken en waardoor we deze, andere elementen in acht houdende, als vrouwenthriller kunnen categoriseren. Dit alles bij elkaar goed bekeken denk ik zeker dat Nemesis een boek is dat veel vrouwelijke lezers met plezier zullen lezen, alleen moet je wel tegen een stootje kunnen. Een ijzersterke thriller voor de stoere vrouwen onder ons. (en natuurlijk al die stoere mannen)

Een vrouwenthriller? JA 

Waardering 5*