Dwaalspoor - Pjotr Vreeswijk
Door: Diana op 23 oktober 2017

Een jaar geleden slaagde Pjotr Vreeswijk erin niet enkel naam voor zichzelf te maken als niet onverdienstelijk auteur van Masterplan, hij wist daarentegen het genre actiethriller dusdanig in brede vorm onder de aandacht te brengen dat ook menig vrouwelijke lezer zich positief uitliet over zijn debuut. Niet onterecht, zo is gebleken. Masterplan, voorzien van een bijpassende stoere jas, straalde een dermate dosis testosteron uit dat je als vrouwelijke lezer of er onweerstaanbaar door werd aangetrokken dan wel er doelbewust met een boogje omheen liep. Ook Dwaalspoor treedt hier in de voetsporen van zijn voorganger. Dit keer alleen met het verschil dat de boodschap en de cover een wat meer neutralere verschijning hebben gekregen.

Het is twee jaar later als we de inmiddels 42-jarige Alex De Klerck opnieuw treffen, nu tijdens een oefenmissie in Frans-Guyana. Destijds diende de tot Fransman geneutraliseerde Zuid-Afrikaan Alex zijn ontslag in bij de geheime antiterreureenheid OPERATIONS om redenen die in Masterplan te lezen waren. Vreeswijk brengt deze vakkundig nogmaals te berde. Zo ook met een aanstip van diverse andere, voorafgaande gebeurtenissen of door middel van een korte herintroductie van eerder aanwezige personages.  


Alex bereikt het bericht dat zijn voormalige chef, Jannet Sloand, hem dringend wil spreken en dat dit niet kan wachten en reist in allerijl af naar Brussel. Eenmaal gearriveerd heeft Alex een korte ontmoeting met de PA van Jannet, Natalia, en dat blijft, naar later blijkt, niet zonder gevolgen. Op datzelfde moment vindt in de Iraanse hoofdstad Teheran een bomaanslag plaats die het hotel treft waar agent Lynn Diaz zich bevindt. Alex legt intussen contact met Suzanne Boyle, een fenomeen op computergebied en tevens werkzaam voor de geheime dienst, en roept haar expertise in. 

Inhoudelijk zit het wel snor met Dwaalspoor. De met zorg uitgebalanceerde hoeveelheid actie en spanning in combinatie met variatie in zowel perspectief als standplaats zorgen voor vaart in het geheel. Er is terdege gelet op de leesbaarheid. Vreeswijk heeft niet alleen een prettige hand van schrijven, de gedegen kennis over hetgeen is opgetekend brengt de geloofwaardigheid ervan tot een dusdanig professioneel niveau dat daar op dat vlak door critici geen speld tussen te krijgen is. 

Alex De Klerck leent zich er uitstekend voor om uit te groeien tot een memorabel figuur die moeiteloos gecast kan worden voor een volgend deel. En om een nog groter publiek te bereiken zou het de overweging waard kunnen zijn om Suzanne Boyle een eigen stem te geven en haar op deze wijze uit te laten groeien tot een gelijkwaardige hoofdpersoon. De potentie heeft deze potige tante reeds en het zou niet meer dan terecht zijn haar deze bewegingsvrijheid te geven. Met de inbreng van diverse vrouwen aan de zijlijn die allen hun mannetje staan, geeft de auteur zijn tweede pennenvrucht wederom een overtuigende meerwaarde mee. 

Dwaalspoor schaar ik niet onder de categorie vrouwenthriller om de reden dat het ook niet als vrouwenthriller kan worden bestempeld. Het boek komt echter volledig tot zijn recht als actiethriller en heeft door uitgeverij LetterRijn correct dit predicaat verkregen. Een eventuele opvolger zou weleens heel verrassend uit de hoek kunnen komen als de auteur zich enerzijds bij zijn leest houdt en daarnaast kans ziet een extra portie vrouwelijke input toe te voegen waarmee hij gegarandeerd een nóg groter publiek omver weet te blazen.

VrouwenThriller:  NEE
Waardering: 4****

Diana



Bezoekersreacties:
Silvia v. Elzelingen (56) op 24 december 2017:
Pjotr Vreeswijk is politieman binnen de eenheid Den Haag en tot op de dag van vandaag nog steeds op straat te vinden. Zijn jarenlange ervaring als agent in verschillende Haagse wijken is merkbaar in de razendsnelle actiescènes van Dwaalspoor. Masterplan, zijn debuut, is half oktober 2016 uitgebracht en werd door ThrillZone uitgeroepen tot het beste thrillerdebuut van 2016. Dwaalspoor is zijn tweede thriller met Alex De Klerck in de hoofdrol. In Dwaalspoor volgen we Alex De Klerck weer op de voet. Als ex-agent van de geheime Europese antiterreureenheid Operations ontvangt hij een onheilspellend en mysterieus bericht. Met spoed reist hij af naar Brussel maar niets is meer zoals het was. Zijn vroegere baas keert zich tegen hem, en na een noodlottige brand neemt hij contact op met zijn enige en laatste bondgenoot en oude vriendin Suzanne Boyle. Samen met Suzanne probeert hij het mysterieuze bericht te ontcijferen. Een gewaagde klus want hiermee vraagt hij haar alle geschreven en ongeschreven regels te overtreden. Tegelijkertijd met dit alles komt er dertienduizend kilometer verderop een roestige oude dieseltrein in beweging. Zowel lading als bestemming zijn onbekend. Een monsterlijk kwaad stroomt het continent binnen. Als dan ook nog blijkt dat er twee agenten zijn verdwenen wordt het een race tegen de klok. Zal Alex nog op tijd zijn om het kwaad te bestrijden? Dwaalspoor is een razendsnelle actiethriller. Dit uit zich in de stroom van gebeurtenissen die elkaar in een rap tempo, op veel verschillende locaties, opvolgen. Je hoeft Masterplan niet persé gelezen te hebben alvorens je je in dit avontuur gaat storten. Wel word je gaandeweg heel nieuwsgierig naar de eerdere gebeurtenissen in Masterplan en kun je er eigenlijk niet omheen om dat deel ook te gaan lezen. Het boek bevat maar liefst 83 hoofdstukken, vooraf gegaan door een proloog en gevolgd door een epiloog en nawoord. Ze zijn vrij kort gehouden en boven elk hoofdstuk wordt vermeld waar het verhaal zich op dat moment afspeelt. Meteen vanaf het begin sleept Pjotr Vreeswijk je in een hoog tempo mee door dit verhaal. Hij heeft een beeldende schrijfstijl en vertelt vanuit verschillende perspectieven. Meerdere verhaallijnen lopen naast elkaar. De spanning spat van de bladzijden af en wordt steeds meer opgevoerd. Het verhaal zakt nergens in en de plot is heel verrassend. Kenmerkend zijn de cliffhangers waarmee de auteur de hoofdstukken afsluit, hierdoor wil je blijven doorlezen en is wegleggen geen optie meer. De personages zijn redelijk uitgewerkt, genoeg om je in de persoon te kunnen verplaatsen. Ook de vele locaties zijn zo helder beschreven dat je je er een duidelijk beeld van kan vormen. De titel van het boek is goed gekozen, er bevinden zich namelijk verschillende dwaalsporen in het boek die de lezer steeds weer op het verkeerde been zetten. Dwaalspoor zit zo goed in elkaar, het zou perfect zijn om te verfilmen. Dwaalspoor is een adembenemende actiethriller die leest als een sneltrein. Een echte aanrader! 4****

Coenraad de Kat (53) op 23 november 2017:
Alex De Klerck, ex-agent van de geheime Europese antiterreureenheid OPERATIONS, krijgt een verontrustend en geheimzinnig bericht, waardoor hij naar Brussel afreist. Op hetzelfde moment, dertienduizend kilometer verderop, zet zich een oude dieseltrein in beweging. Zowel de lading als de bestemming zijn onbekend. Als Alex in Brussel is gearriveerd lijkt er veel veranderd te zijn, zoals dat zijn oud-werkgever zich tegen hem heeft gekeerd. Dan wordt hij geconfronteerd met een brand met dodelijke afloop..Alex neemt contact op zijn enige bondgenoot, de computerexpert Suzanne Boyle. Wat hij niet weet is dat het kwaad zich vervolgens verspreid. In “Masterplan” hebben we Alex De Klerck al eerder leren kennen. Zijn rol heeft bijgedragen dat het een stoer mannenboek is geworden, echter is zijn aandeel in “Dwaalspoor” beduidend kleiner en is het de beurt aan Susan Boyle en Lynn Diazz om te schitteren. Hierdoor is het vertrouwde genre van “Masterplan” iets anders is geworden.. Dit wil niet zeggen dat de actiescènes en de spanning er minder op zijn geworden, integendeel. De lichten van de aanstormende trein op de cover geven goed aan dat de trein een belangrijke rol in dit verhaal heeft. De cover is in de lijn met die van “Masterplan”.In “Dwaalspoor” word je ook als lezer regelmatig op een dwaalspoor gezet. Vanaf het begin worden de verhaallijnen goed uiteen gezet, die je in een goede balans mee door het boek leiden. Zoals het hoort werkt het toe naar de finale met veel bombarie tot aan een ontknoping waar ik geen rekening mee heb gehouden. Het verhaal is geschreven in een duidelijke en vlotte schrijfstijl, waardoor de vaart erin blijft en je als lezer nauwelijks de kans krijgt om op adem te komen. Met “Dwaalspoor” heeft Pjotr een waardige opvolger van het vorige boek neergezet en heeft daarmee mijn smaakpupillen verder aangescherpt om de nog komende boeken graag te willen lezen..

Website Security Test