Maar schijn bedriegt. In dit geval zeker. Want wie zich eenmaal aan zijn schrijfsels heeft gewaagd zal Ellory niet zo snel meer vergeten. Het is lastig om zijn boeken, zo ook deze nieuwste, in een hokje te stoppen. Toch zijn er vast een aantal andere auteurs van dezelfde sekse die net zo'n eigen, plezierige pen ter hand nemen als Ellory dit kan.
Over welke helden gaat het hier? De vader van hoofdpersoon Frank Parrish, in wiens beroepsmatige voetsporen hij is getreden, wordt heden ten dage (het boek speelt zich af in 2008) nog steeds als held gezien. John Parrish legde in 1992 het loodje nadat hij in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw hoogtij vierde als een van de maffiajagers van de New Yorkse politie. Zijn vader zorgde ervoor dat diverse kopstukken konden worden berecht en Frank weet dat er meer schuilging achter de smetteloze reputatie van zijn ouwe heer.
Frank zelf, een gescheiden vader van twee reeds volwassen kinderen, heeft zijn handen vol. Enerzijds dient hij zich iedere dag te melden bij zijn therapeute die hem is toegewezen vanwege diverse akkefietjes op de werkvloer bij de NYPD en daarnaast is hij op zoek naar aanknopingspunten in een dubbele moordzaak. De gesprekken tussen hem en zijn vrouwelijke therapeut bouwen zich langzaam op en zijn zowel aanstekelijk als interessant te noemen. Hier wordt ook duidelijk hoe Franks kijk is op zijn vaders heldendaden van weleer en wordt hem een hand geboden om zijn eigen leven onder de loep te nemen.
De auteur geeft in De helden van New York zichzelf alle ruimte om alles en iedereen uitmuntend uit de verf te laten komen. Frank Parrish is het prototype dat menig auteur graag van de plank trekt om te gebruiken in een verhaal als dit. Als een speurhond die zijn prooi van verre ruikt, is Frank verre van de underdog. Hij vaart zijn eigen koers, schopt hier en daar tegen de gevestigde orde en diverse opgelegde regels aan, maar probeert niet alle wetten aan zijn laars te lappen. Parrish krijgt zoveel clichés mee van de schrijver dat je bijna denkt dat hij is voorgekauwt in een eerder boek. Toch weet Ellory Frank helemaal eigen te maken. En juist daarom, want we leren Frank goed kennen, krijgt dit boek een stuk meerwaarde.
Er gebeurt genoeg en op dusdanig goed niveau dat het boek enorm onderhoudend is. De verhaallijnen bruisen als New York bij nacht, al blijft deze wereldstad wel wat onderbelicht. Verder straalt het verhaal een en al realisme uit en dat is bijzonder aangezien de auteur van Britse komaf is. In tegenstelling tot de titel doet vermoeden ontbreekt het aan helden maar is het boek gevuld met tal van personages die allemaal wel wat op hun kerfstok hebben, maar tegelijkertijd ook zomaar je buurman zouden kunnen zijn.
Soms behoeft een vrouwenthriller geen vrouwelijk tintje. Ik ben er van overtuigd dat menig vrouwelijke lezer het over het algemeen prima kan vinden met Parrish. Het zou mij niets verbazen als Frank in een later boek terug zou keren. Dan zou het wel een goed idee zijn om zijn ex-vrouw, voor wie hij geen goed woord over heeft, ook aan het woord te laten. Volgens mij zou Ellory dit prima kunnen: in de huid kruipen van een vrouwelijke hoofdrolspeler.
Een JA.
- Bezoek de website: www.deheldenvannewyork.nl - Volg De helden van New York ook op twitter.
Diana * In deze rubriek kijken we of een besproken boek interessant zou kunnen zijn voor onze doelgroep.
Bezoekersreacties:
|