|
Synopsis:
"In de laatste zomer van hun lagereschooltijd spelen de vrienden Jonas, Nils, Ron, Daniël en Juul in de grotten van het Savelsbos. Volgend jaar zal alles anders zijn, en zal de club uitwaaieren naar verschillende scholen. Hun toekomst moet nog beginnen. Maar dan verdwijnt de mooie, opstandige Juul spoorloos. De vrienden zagen haar voor het laatst in de mergelgrot. Voor ze het beseffen ligt alle schuld bij hen en worden ze veroordeeld voor het incident.
Tien jaar later komt de verdwijning opnieuw in de media. De jongens besluiten weer bij elkaar te komen om voor eens en altijd de waarheid over die noodlottige dag aan het licht te brengen. Maar de vriendschap is veranderd en hun herinneringen lijken allemaal een andere waarheid te belichten." |
|
De verdwijning van Juul heeft in de tien jaar dat is gepasseerd diepe sporen nagelaten bij hen die destijds tot haar vriendenkring behoorden. De vier jongens vormden een hecht clubje met Juul, het rebelse meisje, als bindende factor. Juul wordt achtergelaten in de grotten van het Savelsbos door de vier knullen in de veronderstelling dat zij een tijdje later op eigen houtje wel weer opduikt.
In de jaren die volgen zonder een spoor van Juul worden Jonas en zijn drie vrienden door hun omgeving gebrandmerkt en waarheen ze ook verhuizen, ze blijven gelinkt aan die ene fatale dag dat dusdanig in het nieuws is verschenen dat gezichten niet vergeten zullen worden.
Als de, inmiddels volwassen knapen zich een decennia later samenvoegen besluiten ze terug te gaan naar de plek waar hun levens een drastische wending nam.
Rijnvis weet de lezer mee te nemen op excursie naar en in de Limburgse mergelgroeven en verhaalt dan ook met het enthousiasme van een reisleider over alle ins en outs van deze bijzondere plek nabij Maastricht. Dit op dusdanige gedetailleerde wijze dat we daadwerkelijk na het lezen van zijn literaire debuut het gevoel hebben gehad een geschiedenisles te hebben bijgewoond.
Door alle aandacht te richten op de, ongetwijfeld prachtige, omgeving, vergeet Dennis Rijnvis zijn personages kleur mee te geven. In leeftijd, waar toch tien jaren verschil tussenzit, is nauwelijks op te merken dat de jongens jongemannen zijn geworden. Gedrag, houding, uitspraken, het blijft nagenoeg gelijk als ook aan de vlakke kant. Ik voelde mij bijvoorbeeld weinig betrokken bij de ongetwijfeld getergde vrienden.
Van spanning is eigenlijk nauwelijks sprake en halverwege het boek wordt ook de strekking duidelijk. De auteur laat wel op treffende wijze zie hoe er makkelijk met de vinger wordt gewezen zonder dat men daadwerkelijk alle feiten kent. Ook laat hij zien hoe de media hierin een grote rol speelt en hoe levens van een groepje jongeren dusdanig worden getekend dat ze voor eeuwig aan de schandpaal genageld zijn.
Savelsbos heeft mij niet overtuigd, maar misschien andere lezers weer wel. Het is een kwestie van hoe betrokken je als lezer raakt. En lukt dat, dan is dit boek weliswaar geen vrouwenthriller, het is wel een boek dat zich mag laten zien. Geen (vrouwen)thriller, wel een enigszins spannende roman.
Een Nee.
Diana * Vorige maand gaven wij 5 exemplaren weg van Savelsbos aan mensen die graag hun mening wilden geven over dit boek: Is het nu een vrouwenthriller of niet? Hieronder plaatsen wij de reacties van deze mensen!
Heb je zelf een mening, dan mag je die hieronder natuurlijk ook plaatsen.
Bezoekersreacties:
Marion van Hoof op 24 april 2013:
Marion is één van de winnaars van het boek.
Savelsbos een vrouwenthriller? Voor mij niet. Ik mistte de diepgang in de verschillende verschillende personages. Sommige stukken vond ik zelfs saai en had de neiging om te stoppen met lezen. Met name in de passages waarin de mergelgrotten worden omschreven zijn langdradig. Wel had ik momenten van herkenning, zoals het hutten bouwen, de verschillende vriendenclubjes met hun onderlinge strijd. Een matige roman, die het beter zou doen in een young-adultlijst dan in een vrouwenthrillerlijst.
Melissa van Maurik op 21 april 2013:
Melissa is één van de winnaars van het boek.
Savelsbos is geschreven in een vlotte, makkelijke schrijfstijl. Hierdoor leest het prettig weg. Maar of dit nu een vrouwenthriller is, naar mijn mening niet. Er zit vrijwel haast geen spanning in en door alle flashbacks wordt het verhaal een beetje rommelig, onoverzichterlijk. Ik zou dit boek eerder classificeren als een roman\drama. Desalniettemin heeft het een verrassend einde. Als waardering aan het boek zou ik 3 sterren geven.
|
