De zaak in dit boek start met een mensenbeen dat afgeleverd wordt op het kantoor van Cormoran. Er zijn verschillende verdachten en uiteindelijk blijkt het te gaan om een seriemoordenaar die het afhakken van ledematen niet schuwt. We worden getrakteerd op de meest smerige details hiervan.
Een deel van de hoofdstukken is geschreven vanuit deze moordenaar. Net als in de vorige boeken worden veel karakters opgevoerd waardoor het soms lastig is om de verhaallijn te blijven volgen. Galbraith weet de spanning goed op te voeren en vindt een goede mix tussen persoonlijke verhalen en de detectivezaken die behandeld worden. We leren steeds meer over het verleden van Strike en Robin, wat ze sympathieker maakt. Het zal interessant zijn om te zien hoe zij zich individueel en samen zullen ontwikkelen in volgende delen. De personages Srike en Robin gaan steeds meer leven. Cormoran zie je dankzij de karakteristieke beschrijving zo voor je; te dik, worstelend met het feit dat hij één been heeft en hij kan behoorlijk bot uit de hoek komen. Robin is ooit aangenomen als de secretaresse van Strike, maar treedt steeds meer op als zijn assistente. Ze is ambitieus en werkt veel en hard voor een hongerloontje. Dat wordt niet op prijs gesteld door haar verloofde.
Het slechte pad staat deels in het teken van de aanstaande bruiloft van Robin. In De zijderups had ik al de hoop dat Robin en Strike hun gevoelens voor elkaar zouden uiten en die hoop werd alleen maar sterker in dit boek.
Robert Galbraith is het synoniem van J.K. Rowling, auteur van de succesvolle Harry Potter reeks, en met de serie over Strike wilde ze opnieuw succesvol haar debuut maken. Daar is ze zeker in geslaagd.