Omschrijving: Klara Mortimer heeft haar moeder nooit echt gekend. Het voormalige model verliet haar dochter toen ze zes jaar was. Alles wat Klara weet, is een handvol verhalen van haar vader. Dat haar moeder is verdwenen, heeft ze lang geleden een plekje kunnen geven. Dan ontvangt Klara een briefje en een sleutel. Die leiden haar naar een garage vol spullen uit haar moeders verleden, zoals het dagboek dat ze bijhield. Klara leert daaruit een vrouw kennen die totaal niet overeenkomt met wat haar vader haar heeft verteld. Sterker nog, het roept de vraag op wat er eigenlijk echt is gebeurd.
In Je loog tegen mij begint het verhaal van Klara gelijk als ze een geheimzinnige brief krijgt die haar naar een garagebox leidt. Daarin staan een aantal dozen met spullen van haar moeder. De moeder van Klara verdween plotseling toen ze zes was en ze weet niet beter dan dat haar moeder overleden is. In die dozen zit onder andere het dagboek van haar moeder en door het te lezen leert ze haar moeder kennen. Haar moeder liep van huis weg, veranderde haar naam, werd topmodel en trouwde met Henry Mortimer en werd moeder van Klara. Alleen kloppen de verhalen in het dagboek van haar moeder totaal niet met de verhalen die haar vader vertelt over haar moeder. Ondertussen nemen Klara en haar man een nichtje in huis en omdat haar nichtje model wil worden heeft Klara de kans om met de vroegere werkgevers van haar moeder in contact te komen. Ook hun verhaal klopt niet met de verhalen in het dagboek. Klara gaat er helemaal in op en wil er achterkomen wat er met haar moeder gebeurd is. Ze verliest de aandacht voor de wereld om haar heen.
Het aangrijpende verhaal van Klara die onverwacht toch op zoek gaat naar de waarheid rondom haar moeder is een mooi om te lezen. Het mist echter de spanning die een thriller moet hebben. De vragen rondom de dood en de confrontatie die ze daarover aangaat geven het verhaal wel wat spanning, maar daarna kabbelt het weer rustig verder. De schrijfstijl van Jessica Ruston leest prettig, ze rondt het verhaal mooi af en laat je meeleven met de hoofdpersonen. Het had van mij nog iets pittiger gemogen. Dan was Je loog tegen mij een vrouwenthriller geweest. Nu heb ik mijn verwachtingen halverwege bijgesteld en het als een roman gelezen met een spannende afloop en met een epiloog dat het verhaal helemaal afmaakt.