Oorspronkelijke titel: Kantti
Vertaling: Annemarie Raas
ISBN: 9789402766158
Uitgever: HarperCollins
Editie: E-book
Overige edities:
2022
|
Omschrijving: De bewoners van de kust bij Helsinki worden onaangenaam verrast door een aangespoelde vrachtcontainer, waarin zich het lijk van een zwarte vrouw bevindt. De met zeewater gevulde container is afkomstig van het bedrijf van de beruchte Finse zakenman Juhana Lehmusoja, en alle sporen leiden naar zijn familie en verdachte zakelijke transacties in Afrika.
Politiecommissaris Paula Pihlaja onderzoekt de zaak en vraagt zich af of er een link is tussen de onbekende gevonden vrouw en de Afrikaanse adoptiekinderen van de familie. De zaak ligt haar na aan het hart, want jaren geleden moest ze haar eigen zoon ter adoptie afstaan. Die jongen wordt nu beschuldigd van moord. Paula maakt zich niet alleen zorgen over de nasleep van de containerzaak, maar ook over de toekomst van haar zoon. Kan ze beide zaken tot een goed einde brengen?
Extra informatie: - Paula Pihlaja 1
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Nynke Koenen op 27 oktober 2022:
Waterkoud staat voor een vochtig en somber weertype. In dit boek wordt Finland geteisterd door een hittegolf en enorme droogte en is er geen sprake van somber weer. Wel speelt water een rol in dit boek van de hand van A.M. Ollikainen. Achter deze naam gaat het schrijversechtpaar Aki en Milla Ollikainen schuil. Onafhankelijk van elkaar schreven ze boeken die goed ontvangen werden. Milla heeft al ervaring met het schrijven van thrillers en Aki schreef voorheen romans. Dit is hun eerste gezamenlijke boek en dit is ook het eerste deel van een serie met inspecteur Paula Pihlaja in de hoofdrol. De titel van het boek in het Fins is Kontti wat container betekent. In het Duits is de titel van het boek vertaald als De dode in de container. Deze titels zeggen precies waar Waterkoud over gaat.
Rondom de viering van midzomernacht wordt een zeecontainer gevonden met een lichaam erin. De dode vrouw is verdronken door het zeewater dat in de container gepompt is. Paula Pihlaja en haar team worden ingeschakeld om de dood te onderzoeken. De container is gevonden op het terrein van een rijke familie die naast het runnen van een containerbedrijf ook een liefdadigheidsstichting heeft. Het lijkt geen toeval te zijn dat de vrouw juist bij deze familie gevonden is. De sporen lijken te wijzen naar Namibië.
Bij een eerste deel van een nieuwe serie duurt het even om de nieuwe personages te leren kennen. Paula is een vrouwelijke inspecteur zoals je ze vaak ziet: single, leeft voor haar werk, zelfstandig en gesloten. Ook draagt ze een verleden met zich mee dat naar verwachting als een rode draad door deze serie zal lopen. Hoewel haar personage niet heel origineel is en de lezer door haar geslotenheid in dit deel nog geen band met haar opbouwt, zit er wel potentie in. Ook de collega's van Paula zijn interessante personages. Het is lastig om alle opgevoerde personages in Waterkoud uit elkaar te houden. De familie en de werknemers van het bedrijf spelen allemaal mogelijk een rol bij de dood van de vrouw. De auteurs hadden wellicht een ander soort zaak kunnen kiezen voor het eerste deel van de serie. Nu gaat er tijdens het lezen focus verloren. Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Deels wordt in cursieve hoofdstukken teruggegaan naar wat er zich in het verleden in Namibië heeft afgespeeld.
Waterkoud begint voortvarend en de spanning bouwt goed op. Door de ingewikkeldheid van de plot neemt de spanning halverwege helaas af. Wel eindigt het boek veelbelovend, waardoor het tweede deel zeker een kans verdient.
Bezoekersreacties:
Britney Maes / ssst_ (37) op 3 november 2022:
A.M Ollikainen - Waterkoud
Harper Collins
Op de ochtend van midzomerdag worden inspecteur Paula Pihlaja en haar team na een gruwelijke vondst opgeroepen. Voor het landgoed van een ondernemersfamilie ten westen van Helsinki staat een vrachtcontainer met daarin het lijk van een zwarte vrouw. Ze moet een afschuwelijke dood zijn gestorven, want de container is tot de nok gevuld met zeewater.
Dit eerste deel in een nieuwe crimeserie met Paula Pihlaja in de hoofdrol was populair in oktober, ik heb hem zowel gelezen voor de Thrillerleesclub en als recensieboek voor Harper Collins.
Toen ik het boek in handen kreeg voelde ik mijn Scandinavisch kantje al stuiteren. Ik hou immers van de ongerepte dennenbossen, de pakken sneeuw en de cold cases die de politie in stille dorpjes moet zien op te lossen met een minimum aan middelen en erg zwijgzame bewoners. Maar in "Waterkoud" was er geen sprake van sneeuw en kou want ten westen van Helskinki vierden ze net midzomer. Wat de cover toch anders deed vermoeden ...
De inspecteurs Pihlaja en Renko krijgen te maken met de ondernemersfamilie Lehmusoja die al vanaf het eerste bezoekje een vreemde indruk nalaten. Een container van hun eigen bedrijf maakt deel uit van de plaatsdelict. Alle neuzen wijzen uiteraard in hun richting ...
Hoewel het boek wat mij betreft over alle nodige ingrediënten beschikt om er een waardige thriller mee neer te zetten toch was er iets die mij niet pakte. Lag het nu aan de moeilijke Finse namen of de schrijfstijl ... Ik raak er niet wijs uit maar ik heb behoorlijk geworsteld met het boek. Uit respect voor de schrijvers en de uitgeverij gaf ik het boek wel een kans en heb ik het uitgelezen.
Hetgeen wat mij na een aantal blz of hoofdstukken in een verhaal zuigt, dat even vergeten hoelaat het is en de ene bladzijde na de andere doet verslinden ... dat gevoel heb ik hier niet gevoeld.
Pas naar het einde toe ging het vlotter en voerden de schrijvers de spanningsboog op in het eerder langzame verhaal en kwamen oude en nieuwe geheimen van de Lehmus stichting aan het licht. Mijn aandacht verslapte meermaals doordat het verhaal rustig voortkabbelde en nergens echt in een stroomversnelling ging.
Ik gaf het boek 2 sterren gezien het trage verloop.
Bedankt uitgeverij Harper Collins / Borgerhoff & Lamberigts voor dit recensie exemplaar. Oordeel:
J.N. Kingma-Postma (46) op 2 november 2022:
Recensie van:
Waterkoud
Geheimen uit het verleden hebben fatale gevolgen
In water groeide je groot onder je moeders hart; veilig, warm en geborgen. In een cocon van pure liefde, hoop en geluk.
Nu is het water niet warm, nu krijg je geen tijd om aan de temperatuur te wennen. Het water, zo waterkoud, tot op het bot verkillend en fataal.
Alle warmte, hoop, geluk wordt weggeslagen tot het levenslicht dooft tot een diepe duisternis. Nietsontziend meedogenloos en waterkoud.
Auteur: A.M. Ollikainen is het pseudoniem van het echtpaar Aki (1973) en Milla (1974) Ollikainen. Aki publiceerde drie romans, won verschillende literatuurprijzen en stond op de longlist van de Man Booker Prize en de Europese Literatuurprijs. Hij debuteerde in 2012 met Nälkävuosi. Naast auteur is hij journalist en fotograaf. Milla publiceerde drie thrillers en won de verhalenwedstrijd van de Finnish Detective Society. Zij debuteerde in 2013 met Veripailakat. Het echtpaar woont met hun twee kinderen in het zuiden van Finland.
Waterkoud is hun eerste gezamenlijke thriller en het eerste deel in de serie rond inspecteur Paula Pihlaja.
Wijze van lezen:
Gelezen voor de Instagram Thrillerleesclub in ruil voor mijn deelname en recensie.
Uitgeverij: Harper Collins
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een Scandinavisch aandoend landschap van bos, water en sneeuw bedekte bergen of rotsen. Een eenzame container staat in het landschap. Het doet mij terug denken aan mijn reis door Finland.
De flaptekst wekt naast afschuw mijn nieuwsgierigheid op. Ik wil het verhaal graag lezen.
Het verhaal:
Op de ochtend van midzomerdag worden inspecteur Paula Pihlaja en haar team na een gruwelijke vondst opgeroepen. Voor het landgoed van een ondernemersfamilie ten westen van Helsinki staat een vrachtcontainer met daarin het lijk van een zwarte vrouw. Ze moet een afschuwelijke dood zijn gestorven, want de container is tot de nok gevuld met zeewater.
De vrouw heeft geen papieren bij zich en niemand lijkt te weten wie ze is. Paula wantrouwt de verklaringen van de familie echter en zet alles op alles om de waarheid boven water te krijgen. Als de identiteit van de vermoorde vrouw eindelijk wordt achterhaald, start Paula met de reconstructie van haar laatste uren. Waarom was universitair docente Rauha Kalando een paar uur voor haar dood overgevlogen uit Namibië? En welke rol speelt het document dat in haar hotelkamer wordt gevonden – ondertekend door niemand minder dan de voormalige directeur van het bedrijf?
Mijn leesbeleving:
Omdat ik groot fan ben van Scandinavische thrillers was ik erg benieuwd naar dit boek. Tevens heb ik veel gereisd naar Zweden, Noorwegen, Denemarken en Finland. Zweeds, Noors en Deens beheers ik redelijk Fins wil ik nog dolgraag leren. Ook was ik benieuwd of ik nog plaatsen die ik toen bezocht zou herkennen en wijs kon worden uit de Finse woorden.
Het hoofdpersonage Paula heeft mij positief verrast. Ze is een empatische, zelfstandige, stoere en intrigerende vrouw. Ze doet me denken aan de vrouw die de leiding had in De Killing boeken; uiterst gedreven in haar werk en in haar privé leven de nodige geheimen hebbend.
Het verhaal speelt zowel in het verleden als het heden. In het verleden zijn de teksten schuingedrukt en in de ikvorm. Daardoor komen ze nog intenser binnen. Gaandeweg het verhaal komen verleden en heden bij elkaar. Dit is op een zeer sterke wijze gedaan. Je hebt geen idee wie tot je spreekt vanuit het verleden. Dat geeft je de kans om mee te denken en te puzzelen.
Het verhaal is zeer beeldend waardoor je alles voelt en mee beleefd. Dat benam mij de adem en deed mijn bloed in mijn aderen stollen.
Je bent toeschouwer in dit verhaal. Zo levensecht en filmisch geschreven. Voor heel even was ik terug in Finland. Door dit verhaal heb ik het nog beter leren kennen en waarderen. Tevens leerde ik Namibië kennen. Ik was er nog nooit geweest maar door dit verhaal heb ik een gedetailleerd beeld gekregen.
Sommige personages vond ik keihard, kil en meedogenloos. Zo geworden door jaloezie, hebzucht, het een ander het levenslicht in de ogen niet gunnen, een levensstandaard ambiëren gestoeld op geld, macht en aanzien. Liefde zien waar deze niet mogelijk kan zijn.
De etnische profilaties richting andere mensen die daardoor lager in aanzien zouden zijn maakte mij misselijk. Voor mij is ieder mens gelijk. Maar dat mij dit zo raakte duidt gelijk de kracht van dit verhaal aan. De personages zijn prima uitgewerkt met levensechte emoties. Personages met slechte en goede eigenschappen. Het team rondom Paula zag ik glashelder voor me eveneens sls de overige personages. Als ik niet las waren ze aanwezig in mijn gedachten.
De opbouw is secuur en stapsgewijs gedaan. De spanning is er continu. Hetzij sluimerend of als een keiharde wervelende wind. Beide keren greep het je volledig vast. Het verhaal leest vlot en komt op mij filmisch over.
De toewerking naar de plot is op alle vlakken psychologisch sterk. Het voelde als een roofdier die koortsachtig op zijn prooi jaagt door een kat-en-muis spel.
Als je denkt te weten hoe het zit volgen er nog enkele sublieme plottwists. De plot is overweldigend en maakt je stil. Het laatste hoofdstuk is eerst verwarrend maar dan begrijp je het ten volle.
Ik kijk reikhalzend uit naar deel 2.
Ik heb geweldig genoten van dit verhaal. Hartelijk dank!
Pidin todella tästä tarinasta. Kiitos!
Mijn mening:
Ik geef vijf sterren
Mijn verwachtingen zijn uitgekomen. Een krachtige, super spannende en beeldende Scandinavische thriller. Met gedetailleerde uitgewerkte levensechte personages. Hun emoties voelbaar. Dd opbouw van dit verhaal is uitmuntend. De wisselingen met verleden en heden zijn een waardevolle toevoeging. In de plot komt alles samen. Na een zinderende finale met de nodige plottwists. Ik kijk uit naar deel 2, ik wil graag meer van Paula Pihlaja lezen.
Thrillerleesclub bedankt voor deze leesclub. Ook de vragen die aan het schrijversduo voorgelegd werden vond ik fantastisch. Ook dank aan Harper Collins om dit mogelijk te maken.
Oordeel:
|
|
|
|