Jan van Dijk heeft een saaie baan en voelt zich een gevangene in zijn huwelijk met Martine, waarin de sleur de boventoon voert. Dochter Hannah is het enige wat nog kleur aan zijn leven geeft, waaraan abrupt een einde komt als zij op een dag verdwijnt. Het leven van Jan verandert in een hel. De scheurtjes die er al waren in het huwelijk worden alsmaar groter en dat is voor iedereen in hun omgeving duidelijk zichtbaar. Loes de Koning is sinds kort een familierechercheur en haar chef is niet blij met haar nieuwe functie omdat het achter zijn rug om is bekokstoofd. Loes wordt op de zaak gezet en ze worstelt met de minachting van haar chef, haar onzekerheid en haar persoonlijke betrokkenheid bij de zaak. Ze herpakt zich als er twee verminkte lichamen opduiken en dan bijt ze zich vast in het onderzoek. Als Hannah na een grondige zoektocht uiteindelijk weer wordt gevonden is ze erg van slag. Ze is door een hel gegaan en dit moet ze ook een plek zien te geven in haar leven, wat haar op bepaalde momenten lijkt te lukken, maar haar zielsleven ligt aan gruzelementen.
De relatie tussen Jan en Martine wordt gedurende de zoektocht steeds maar slechter en de leugens over en weer stapelen zich op. Dit geeft De dood heeft blauwe ogen een beklemmende psychische lading. Loes de Koning ontwikkelt zich in het boek niet tot een sterke persoonlijkheid. Ze kabbelt voort, waardoor de lezer geen vat op haar krijgt. Mogelijk is dit bewust gedaan door de auteur en wil ze Loes verderop in de serie meer diepgang meegeven. In de aanloop naar de plot wordt soms te veel prijs gegeven wat ten koste gaat van de spanning. Spanning is wel aanwezig, maar wordt mijn inziens net iets te weinig uitgediept waardoor de lezer het scherpe randje mist.
Hannah is een 15-jarig meisje uit het ‘armere’ deel van Wassenaar. Ze wordt erg beschermd opgevoed en lijkt dat prima te vinden. Onder invloed van haar beste vriendin raakt ze wat vrijgevochtener. Op een avond gaat ze samen met haar vriendin stiekem naar een schuurfeest. Daar wordt ze bruut verkracht door meerdere mannen, zodanig dat ze daar zowel lichamelijk als psychisch blijvende gevolgen van ondervindt. De familierechercheur die betrokken is bij de zaak voelt zich wat op een zijspoor gezet in haar werk, maar deze zaak brengt haar oude vechtlust en doorzettingsvermogen weer naar boven. Helemaal als er twee mannen dood worden gevonden die ook nog eens zwaar verminkt zijn. Zij vermoedt een verband met de zaak rondom Hannah. Niet alleen de familierechercheur heeft zich vastgebeten in de zaak, maar dat geldt zeker ook voor de vader van Hannah. Hij voelt zoveel haat en gaat zelf op onderzoek uit. De moeder van Hannah trekt zich steeds meer terug en lijkt volledig apathisch te zijn. Ondertussen probeert Hannah zo goed en zo kwaad als dat gaat het leven weer op te pakken, maar ondertussen beseft ze dat niets meer wordt zoals het was.
Alle bezoekersreacties:
Mariska (00) op 3 september 2018:
Fouten, niet goed lopende zinnen en alinea's, details die niet kloppen (een familierechercheur die onderzoek doet naar de "zaak waar ze op is gezet?). Voor mij redenen om dit boek zeer matig te noemen. Is er niemand geweest die op dergelijke dingen gelet heeft? Redacteur? Iemand die de auteur vertelde dat bepaalde zaken niet kloppen? Jammer, verhaal had potentie, maar zulke slordigheden verpesten het boek.
Oordeel: 
Cindy Strijkers-Brak (44) op 16 juli 2018:
Als nachtmerries werkelijkheid worden. Hannah, een jonge meid van vijftien spreekt met haar vriendin af stiekem naar een schuurfeest te gaan waar haar favoriete DJ aanwezig zal zijn. Thuis wordt ze redelijk kort gehouden en normaal gesproken is Hannah niet zo uitbundig, maar voor dit feest is ze bereid tegen haar ouders te liegen. Wat een geweldig feest had moeten worden, verandert voor Hannah in een nachtmerrie. Als haar vader er achter komt dat Hannah verdwenen is, zet hij alles op alles om haar te vinden. De vermissing van zijn dochter maakt de scheuren die al reeds in zijn huwelijk zitten steeds groter. Martine, de moeder van Hannah, lijkt zich steeds meer terug te trekken in haar eigen wereld zonder zich bezig te houden met haar verdwenen dochter. Ze heeft geheimen voor haar man, geheimen waarvan ze niet wil dat deze aan het licht komen. Familie rechercheur Loes de Koning wordt op de zaak gezet. Het onderzoek verloopt moeizaam. Haar chef werkt haar tegen en als er dan ook nog eens verminkte mannen worden gevonden wordt de puzzel groter en groter. Hoe moeilijker het wordt, hoe vastberadener Loes wordt de zaak op te lossen. Wie zit er nu daadwerkelijk achter de vermissing van Hannah? Welke rol speelt haar moeder in dit geheel en is haar vader wel zo bezorgd als hij zich voordoet?
De dood heeft blauwe ogen is een boek met een waarschuwing. Wees voorzichtig! Blijf je bewust van wat je doet en vertrouw niet iedereen zomaar... ( helaas is dat nodig in de huidige maatschappij) De schrijfstijl is lekker vlot. Dit wordt mede veroorzaakt door het taalgebruik en de niet al te lange of complexe zinnen. Door de korte hoofdstukken en de perspectiefwisselingen, vlieg je door het boek heen. Het past zeker bij het verhaal, een hedendaags thema. Ik denk dat als de vaart er niet zo in zou zitten je dit verhaal te kort zou doen In het begin voel je onmiddellijk een onderhuidse spanning. Je voelt waar het heen gaat met Hannah en dat het foute boel is. Het is geen rollercoaster waar je van e ene spanning naar de andere gaat, maar daar leent het verhaal zich ook niet voor. Er zit voldoende spanning in. De stukken waar de rust is heeft het verhaal ook nodig voor de bezinning. Het plot is voorspelbaar. Je voelt waar het naar toe gaat. Erg is dat niet, als een schrijfstijl fijn is en de spanning blijft voelbaar, dan is er niets mis mee als het einde ietwat voorspelbaar is.
Oordeel: 
Hannie van Grol (72) op 16 juli 2018:
In De dood heeft blauwe ogen heeft Karin Hazendonk een zeer actueel thema belicht. Nietsvermoedende jongeren die op festivals of andere feesten gedrogeerd worden en daarna misbruikt worden en/of andere traumatische dingen meemaken. Hannah van Dijk is zo'n nietsvermoedende jongere. Samen met haar vriendin Ilse Langerak gaat ze onder het mom van naar een verjaardagsfeestje gaan, wat ze haar ouders heeft verteld, naar een schuurfeest waar haar idool DJ Xander zal optreden. Een drankje waar wat aan toegevoegd is, bedwelmt haar en ze wordt meegenomen naar een plek waar haar de vreselijkste dingen overkomen. Thuis wachten haar ouders Jan en Martine van Dijk tevergeefs op haar. Ze doen aangifte van vermissing van hun dochter en dan wordt er een onderzoek gestart. Loes de Koning is familierechercheur en samen met Rob de Vries wordt ze door Donald Roelofs, haar directe chef, op de zaak gezet. De grote zoektocht naar Hannah en de ware toedracht van de zaak gaat beginnen. Langzamerhand krijg je als lezer een inkijkje in de wereld van de criminaliteit. Ook de verhouding tussen beide ouders wordt steeds meer belicht. Al jaren is er sprake van verkoeling en sleur tussen beide echtgenoten, maar de vermissing van Hannah leidt tot een totale verwijdering, een langs elkaar heen leven. Zowel de vader als de moeder worstelt met de situatie, maar ieder op zijn of haar eigen manier. Ze spelen beiden ook een cruciale rol in het verhaal.
Karin Hazendonk heeft dit boek geschreven vanuit verschillende perspectieven in korte hoofdstukken, wat ervoor zorgt dat het boek vlot leest in een prettige stijl. Ze weet de spanning op te bouwen en op het moment dat je erachter bent hoe het met Hannah afloopt, komt er nieuwe informatie, waardoor het verhaal weer een nieuwe dimensie erbij krijgt. Hoewel het slot wat voorspelbaar is, blijft de aandacht geboeid. Karin Hazendonk heeft na Waanidee weer een sterke thriller neergezet met actuele thema's als drugsgebruik en de gevolgen ervan, leugens, bedrog, machtsmisbruik, wraak etc. Een boek dat het lezen meer dan waard is.
Oordeel: 
Karin Bisschops op 15 juli 2018:
Karin Hazendonk (1961) werd geboren in Utrecht. Ze startte met schrijven toen ze twaalf jaar was. Ze schreef verhalen waarin dieren de hoofdrol speelden. Ze studeerde financiële en commerciële administratie en werkte in de financiële sector. In 2014 debuteerde ze met haar thriller Blun.
Het kan niet anders dan dat het grote blauwe oog alle aandacht naar zich toe trekt op de cover. De blik laat je niet los en de titel belooft een spannend verhaal. Waarom er een DJ op de achterkant van het boek staat wordt gedurende het verhaal duidelijk.
Hannah van Dijk (15 jaar) gaat stiekem met haar vriendin naar een schuurfeest waar haar favoriete DJ Xander draait. Haar vader, Jan, wordt met een onbestemd gevoel midden in de nacht wakker en constateert dat Hannah niet is thuisgekomen. Ze zou naar een feestje van een klasgenoot gaan. ’s Ochtends vertelt hij dit pas aan zijn vrouw Martine. Hun huwelijk stond al onder zware druk en dit verergert na de verdwijning van Hannah. Martine heeft geheimen die niet aan het licht mogen komen. Dit verklaart misschien haar vreemde gedrag: het liefst ligt ze in haar bed en toont weinig emoties. Loes de Koning (rechercheur) krijgt samen met haar collega Rob de Vries deze verdwijningszaak onder zich. Er wordt een jongen gevonden die gruwelijk is toegetakeld. Heeft dit iets te maken met de verdwijning van Hannah? Verbeten gaat Loes op onderzoek uit.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages welke boven de hoofdstukken staan vermeld. De korte hoofdstukken houden de vaart in het verhaal en de spanning is goed opgebouwd. De verschillende verhaallijnen komen aan het einde keurig bij elkaar. Zoals we van Karin Hazendonk gewend zijn, schuwt zij niet om de gruwelijkheden bij naam te noemen. De vermissing van je kind is het ergste wat je als ouders kan overkomen en Karin Hazendonk slaagt erin om die emotie en alles wat erbij komt kijken, keihard bij je naar binnen te knallen. De personages beschrijft ze prima: de puber Hannah, haar vader Jan waarmee Hannah een speciale band heeft, haar moeder Martine die zich steeds afzijdig houdt en dit niet zonder reden. Ook de andere personages (waaronder bv. Loes) zijn goed uitgewerkt. Loes de Koning verveelt nog niet en is uitermate geschikt om haar de hoofdrol in een volgend boek te laten spelen.
De plot zie je, als geoefende thrillerlezer, wel aankomen maar dat is niet erg. Het is niet mogelijk om het boek aan de kant te leggen. Eerst doorlezen! Een paar onderwerpen uit het verhaal: vermissing, verkrachting, homo, feesten, wraak, huwelijkse problemen, seks, macht en geheimen. Karin Hazendonk heeft met De dood heeft blauwe ogen een gruwelijk spannende, meeslepende thriller geschreven over heftige onderwerpen.
Oordeel: 
Wendy Wenning op 15 juli 2018:
Karin Hazendonk (Utrecht, 1961) is in het dagelijks leven werkzaam als boekhouder. In 2013 debuteerde Karin met haar eerste (voor)leesboekje Kunnen vissen dromen. Haar eerste debuutthriller verscheen in 2014 en daarmee maakte ze haar grote droom waar: het schrijven van thrillers. Karin heeft inmiddels meerdere thrillers geschreven en De dood heeft blauwe ogen is de tweede thriller die verschenen is bij uitgeverij LetterRijn.
‘Thuis … het was een gevangenis waar nog net de tralies voor de ramen ontbraken.’
Hannah is bijna zestien en net als elke puber van deze leeftijd is ze haar grenzen aan het verleggen. Niet makkelijk want haar ouders zijn behoorlijk streng. Dit is wel anders bij haar vriendin Ilse. Haar ouders zijn bijna nooit thuis en Ilse mag haar eigen gang gaan. Als er een schuurfeest wordt georganiseerd in een nieuw partycentrum bij hun in de buurt verzint Hannah een smoes om naar dit feest te kunnen gaan. Een geweldig feest maar als het feest is afgelopen is Hannah verdwenen. Spoorloos verdwenen. Haar vader is radeloos en haar moeder kruipt in haar eigen wereldje, iets wat ze eigenlijk al jaren doet. De vermissing van Hannah maakt des te meer duidelijk dat dit huwelijk op springen staat. Loes de Koning is sinds kort familierechercheur en de vermissing van Hannah is haar eerste zaak. Haar chef heeft weinig vertrouwen in haar en dat maakt haar onzekerheid alleen maar erger. En dan raakt ze ook nog persoonlijk betrokken. Als er zwaar verminkte mannen worden gevonden komt haar oude vechtlust terug en ze is vastbesloten Hannah te vinden en deze zaak op te lossen.
De dood heeft blauwe ogen heeft meerdere verhaallijnen die duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn en verhaalt vanuit een wisselend perspectief. De eerste hoofdstukken worden rustig opgebouwd maar al snel gaat het tempo omhoog. De vermissing van Hannah brengt alles in rep en roer en de auteur weet hierbij de gevoelens van paniek en machteloosheid goed weer te geven. Er worden vraagtekens gezet bij het gedrag van Martine, de moeder van Hannah. Terwijl er met man en macht naar Hannah gezocht wordt, sluit Martine zich af en dit maakt nieuwsgierig naar de reden waarom.
‘Hier creëerde ze haar eigen, veilige cocon. Afgeschermd tegen Jan en alle ellende die op haar af leek te komen.’
Terwijl we de zoektocht naar Hannah volgen, worden ondertussen de personages uitgewerkt. Over het algemeen worden de personages prima uitgediept alleen Loes de Koning blijft wat vlak. Dit geeft wel een opening naar een eventuele verdere ontwikkeling van dit personage oftewel meerdere boeken met dit personage zouden een optie kunnen zijn. De meeste sympathie in het boek gaat uit naar Jan van Dijk, de vader van Hannah. De spanningsboog in De dood heeft blauwe ogen komt niet tot grote hoogte maar heeft een mooie opbouw. Bij tijd en wijle wordt de spanning opgevoerd en zo nu en dan zijn er fijne rustpunten aanwezig. De ontwikkelingen volgen elkaar prima op waardoor het verhaal continu onderhoudend en interessant blijft. De gruwelijkheden die in dit boek voorkomen zijn door de auteur weer beeldend beschreven en doet de maag soms omdraaien. De manier van beschrijven is een sterk onderdeel van de schrijfstijl van Hazendonk en ook in dit boek laat ze zich wat dat betreft weer van haar beste kant zien. De verwachting van het verhaal wordt helaas niet helemaal waargemaakt. Er worden net iets te snel dingen weggegeven waardoor er wat voorspelbaarheid ontstaat en dat is jammer. De verwachting was een hogere spanningsboog maar dit wordt helaas teniet gedaan door het voorspelbare.
‘Wat als iemand zijn dochter iets had aangedaan en wat zou hij doen als hij te weten kwam wie dat was? Hij was geen gewelddadig man, nooit geweest, maar Jan wist niet of hij voor zichzelf kon instaan als hij erachter kwam.’
Anderzijds heeft de auteur met De dood heeft blauwe ogen een geloofwaardig verhaal neergezet, een met een waarschuwing. Een die je doet realiseren dat dit je eigen dochter ook kan overkomen. En Hazendonk weet de impact hiervan, wat het bijvoorbeeld met een ouder doet, of met degene zelf, uitermate indringend neer te zetten. Een impact waarvan de gevolgen niet te overzien zijn…
Oordeel:
Marjo Jacobs (54) op 15 juli 2018:
Jes de Bruin heeft een bedrijf dat zich gespecialiseerd heeft in bruiloften, party’s en keurige bedrijfsfeesten. Gerald Kuijf en Dennis Witse organiseren schuurfeesten, beiden krijgen van Jes de kans om het ultieme schuurfeest te organiseren met DJ Xander tot hun beschikking. Deze DJ is de meest gevraagde DJ van het moment. Als Jes, Gerald en Dennis met elkaar in zee gaan, is de voorwaarde dat ze elkaar niet kennen. Alles wordt dan vastgelegd in een contract. Gerald en Dennis krijgen van Jes een enorm groot bedrag als ze met hem in zee gaan. Voor dat bedrag verkopen ze hun ziel. Zonder te weten wat het contract werkelijk inhield, hadden ze hun handtekening eronder gezet. Gerald en Dennis krijgen ieder € 30.000,00 van Jes. Hannah van Dijk gaat naar het feest waar DJ Xander komt. Hannah en haar vriendin Ilse Langerak zijn echter nog geen 16. De toegang tot het schuurfeest is vanaf 16. Haar thuis voelde voor Hannah als een gevangenis. Tegen haar ouders Jan en Martine zegt Hannah dat ze naar een feest van een 16-jarige klasgenoot gaat. Gerald lokt Hannah mee naar de zogenaamde kleedkamer van DJ Xander. Hij heeft wat in haar drankje gedaan. Dennis wil Hannah verkrachten, echter Gerald slaat Dennis bewusteloos. Vervolgens wordt Hannah ontvoerd, in het hooi ontmaagd en vervolgens achtergelaten op de afgesproken plaats.
Loes de Koning, familierechercheur is betrokken bij de zaak van de verdwenen Hannah van Dijk. Eveneens is zij aangewezen als vertrouwenspersoon voor de familie van Dijk. Donald Roelofs is hoofdrechercheur. Het leven van Jan van Dijk zonder zijn dochter Hannah is niets waard. Jan en Hannah zijn twee handen op één buik. Hannah is echter het kind van een oudere man en Martine. De echte vader voldoet aan zijn financiële verplichtingen. Jan en Hannah weten niet beter of Hannah is de dochter van Jan en Martine. De vader van Ilse Langerak, Gerard Langerak, is een zeer gewaardeerd gemeenteraadslid en wethouder. Inzake de zaak Hannah van Dijk heeft hij dringend verzocht zijn familie overal buiten te houden. Martine vertelt haar verhaal tegen Loes de Koning. Hannah is van haar vervreemd toen ze dikke vriendinnen werd met Ilse Langerak. Haar ouders zijn steenrijk. Martine heeft het gevoel dat Ilse en haar ouders Hannah van haar hebben vervreemd. Binnen het gezin van Dijk zijn scheve verhoudingen. Martine heeft het idee dat Hannah niet van haar houdt. Jan vindt alles goed. Martine is niet blij met de vriendschap tussen Hannah en Ilse. Jan en Martine hebben eigenlijk al jaren een zwijgende eenzame ruzie, waarvan je niet weet of die ooit zal eindigen. Jan kan de schok niet bevatten dat Hannah glashard gelogen heeft. Ze zou naar een klasgenoot gaan, in plaats daarvan is ze naar het schuurfeest gegaan. Rob de Vries, collega rechercheur, brengt een bezoek aan DJ Xander. Deze wordt als dader uitgesloten vanwege zijn geaardheid. Loes de Koning heeft het idee dat de migraine die Martine aanwendt niet juist is en dat zij een ander probleem verhult. Het leek erop dat Martine iets verborgen hield.
Ilse mag van haar vader niet zeggen dat ze samen met Hannah naar het schuurfeest geweest is.
Hannah wordt naar een plaats gebracht waar ze veelvuldig misbruikt wordt voor betaalde seks. Vervolgens wordt ze bruut in een bestelbus meegenomen en naakt en gewond langs de snelweg gedumpt, waar ze voor dood achtergelaten werd. Ze wordt gevonden en langdurig in het ziekenhuis behandeld. De hersteloperatie van Hannah is goed verlopen. Gerald Kuijf moest van Jes het ene misdrijf met het andere bedekken en pleegt een moord op een 16-jarige jongen. De moeder van de vermoorde jongen ontving met de post een foto van Jan met daaronder de tekst, moordenaar.
Jan moet voor verhoor mee naar het bureau. Later blijkt dat rechercheur Rob hem de moord in de schoenen had willen schuiven. Hannah denkt dat DJ Xander haar ontvoerder en verkrachter is en wil hem vermoorden. Gerard vermoordt zijn vroegere beste vriend en zakenpartner Dennis Witse.
Rob de Vries, collega van Loes, knoeit met DNA-materiaal. Hij werkt voor Jes de Bruin. Loes begint Rob te verdenken. Ze verdienen hetzelfde salaris. Rob kan zich ineens heel wat luxe permitteren. Loes vermoedt dat Rob betrokken is bij de praktijken van Jes de Bruin en Gerard Langerak.
Rob wordt op non-actief gesteld. Hij heeft geknoeid met bewijsmateriaal om de onschuldige Jan schuldig te maken.
Hannah kan Jan vertrouwen. Ze deelt iets dat geen enkele dochter ooit met haar vader gedeeld heeft, de dood. De dood van DJ Xander, zijn boetedoening, zijn dood, zou haar redding betekenen.
Jan en Hannah hebben DJ Xander gehuurd. Hannah zocht de ogen van DJ Xander, groene ogen en zei tegen hem dat de dood blauwe ogen heeft. Jan heeft Hannah behoed voor iets onherstelbaars.
Oordeel: 
Saskia Boree (34) op 14 juli 2018:
Elke keer weer hoe Karin Hazendonk de lezer weet in te pakken met haar bizarre invalshoeken en buitengewone ideeën. Met nog weinig informatie weet ze vakkundig de aandacht de lezer zowel in het verhaal te trekken en daar ook te houden. Haar schrijfstijl is vlot, toegankelijk en ze kan als geen ander bepaalde gevoelens bij de lezer opwekken, waardoor zelfs de meest koppige onder ons weke benen kunnen krijgen. Naast dit talent weet ze de personages realistisch en geloofwaardig neer te zetten en hoewel het einde wat voorspelbaar kan zijn, bevat De dood heeft blauwe ogen een sterke moraal. Kinderen kun je dan ook maar beter niet te kort houden, ongeacht hoeveel sturing het kind in kwestie nodig heeft. Het is een verhaal over een opmerkelijk gezin met een duister verleden en een luguber tintje. Hazendonk mag blijven en we zijn dan ook benieuwd waar de auteur de volgende keer mee komt.
Oordeel:
Ans Stier (27) op 14 juli 2018:
DJ Xander draait op een schuurfeest. Hannah is helemaal gek van deze DJ en besluit met haar vriendin er naar toe te gaan. Helaas voor Hannah valt ze in handen van mannen die geen goede bedoelingen hebben en misbruik van haar maken. Ze verdwijnt. Haar ouders en de recherche waarin Loes een grote rol speelt zetten alles op alles om Hannah terug te vinden. De moeder van Hannah bemoeit zich er nauwelijks mee en is vooral op zich zelf gericht. Als Hannah weer terug is wordt de band tussen haar en haar vader steeds sterker en ontstaan er plannen om wraak te nemen.
Ook dit boek van Karin Hazendonk leest lekker vlot weg. Een goede toegankelijke schrijfstijl waarin spanning geleidelijk wordt opgebouwd en de nieuwsgierigheid naar het verloop van het verhaal je in zijn greep houdt. De hoofdstukken zijn kort en voorzien van een titel vanuit welk personage dit stukje gelezen moet worden. De personages zijn goed uitgewerkt, voor Hannah en haar vader en rechercheur Loes leer je goed kennen. Ook de personages die wat meer aan de zijlijn staan zijn voor hun rol in het verhaal voldoende uitgewerkt. Het plot is enigszins voorspelbaar maar dit is niet hinderlijk. Het verhaal is zo opgebouwd dat je nieuwsgierig blijft naar het vervolg. Een verhaal dat je graag verder wilt lezen. Als een speer ga je door dit boek heen. Het weet je van begin tot eind geboeid en betrokken te houden. Een aanrader dus voor de thrillerliefhebber.
Oordeel:
Brigitta Dielman-Ble (48) op 14 juli 2018:
De 15 jarige Hannah van Dijk wordt streng opgevoed en verzint met haar vriendin Ilse van Langerak een smoes om naar het schuurfeest met DJ Xander te kunnen gaan. Wanneer Hannah’s vader Jan ’s nachts wakker wordt met een onbestemd gevoel en blijkt dat Hannah nog niet is thuisgekomen breken onzekere tijden aan. De relatie tussen Hannah’s ouders Jan en Martine komt onder zware druk te staan en de problemen worden steeds groter naarmate de tijd vordert en de onzekerheid toeneemt. Ook blijkt Martine geheimen te hebben die beter verborgen hadden kunnen blijven. Haar starre houding en gedisciplineerde opvoeding heeft een veel diepere oorzaak dan men ooit kan bedenken. Familie rechercheur Loes de Koning is net begonnen op haar nieuwe plekje en krijgt deze zaak onder zich. Haar oude chef zit in de weerstand en van hem kan ze geen medewerking verwachten. Samen met Rob de Vries gaan zij op onderzoek uit maar stuiten op gesloten deuren en ook de koele verhouding van Hannah’s ouders maken dat de vragen zich blijven opstapelen. Wanneer er een gruwelijk toegetakelde overleden jongeman wordt gevonden lijkt er weer een opening te zijn voor nieuw onderzoek en Loes bijt zich daarin vast. Zou dit de dader kunnen zijn die ook te maken heeft met de vermissing van Hannah? Of is dit een woedende dader die Hannah wreekt?
Het boek heeft, zoals we gewend zijn van Karin Hazendonk, korte hoofdstukken zodat de lezer getriggerd wordt om door te lezen. De hoofdpersonen Jan en Hannah worden goed uitgediept. Van anderen had ik wel meer willen weten. Het verhaal beschrijft seks, alcohol, en de huidige manier van omgang tussen jongeren en alles wat daartussen ligt en ermee te maken heeft. De spanning bouwt zich goed op. De onderlinge verhouding tussen Hannah en haar ouders wordt steeds duidelijker en daarmee stijgt het onderbuik-gevoel. Het verhaal is erg herkenbaar voor ouders waardoor ik regelmatig met kippenvel zat te lezen. De zoektocht van jongeren die hun eigen gang willen gaan, Hannah die wil ontsnappen aan de druk van haar ouders. Hoe ver gaat vriendschap? Geld dat toegang geeft tot de meest bizarre wensen. Het misbruiken van macht in de ergste vorm waarbij niets of niemand wordt gespaard. Je weet dat het gebeurt maar je wilt er niet aan. Karin weet de beklemmende sfeer erg goed neer te zetten waardoor je gewoon door moet blijven lezen. De dood heeft blauwe ogen is een ware nachtmerrie voor elke ouder!
Graag wil ik LetterRijn bedanken voor het beschikbaar stellen van dit geweldige boek.
Oordeel:
Erna Eikhoudt (55) op 14 juli 2018:
Karin Hazendonk is geboren in Utrecht en opgegroeid in Waddinxveen. Sinds 2013 is ze auteur, ze schreef onder meer thrillers en korte verhalen. Stapte over naar uitgeverij LetterRijn en schreef daar Waanidee en nu De dood heeft blauwe ogen.
Hannah van Dijk is 15 jaar, heeft erg behoudende ouders die haar erg beschermd opvoeden. Het is een slecht huwelijk, moeder Martine draagt een geheim met zich mee, sluit zich af van de wereld met migraine als excuus. Vader Jan adoreert Hannah, ze hebben een hechte band. Om aan dit wereldje te ontsnappen trekt Hannah veel op met Ilse Langerak. Ilse komt uit een ander milieu, rijk en modern met veel veel vrijheden. Haar vader is gemeenteraadslid en misbruikt zijn macht, mede om aan zijn trekken te komen met zijn perverse gevoelens.
Via internet ontdekken ze dat er in hun buurt een schuurfeest is met DJ Xander. Hannah adoreert hem, ze besluiten er samen naar toe te gaan. Hannah vertelt thuis dat ze bij Ilse logeert. De dag na het feest blijkt Hannah verdwenen te zijn. Vader Jan gaat op onderzoek uit en ontdekt dat de schuurfeesten niet zijn wat het lijkt. Ook de politie doet onderzoek. Familierechercheur Loes de Koning leidt de zaak, met assistentie van collega Rob. Tussen Loes en Jan ontstaat een bijzondere band. Langzaam ontrafelt Loes alle draadjes van hetgeen er speelt en ze ontdekt meer dan haar lief is
Ik geef het boek drie sterren. Er zijn veel maatschappelijke problemen en onderwerpen die aangestipt, maar niet uitgewerkt of uitgediept worden. Ook de personages blijven vrij vlak en hebben weinig diepgang. Het plot ontdek je vrijwel aan het begin. Ook zitten er enkele inhoudelijke en taalkundige foutjes in het boek. Met wat zorgvuldiger nakijken en wat research zou het makkelijk naar vier sterren getild hebben kunnen worden. Wel is het een prettig leesbaar boek, goed opgebouwd en mooie verhaallijn. Ondanks dat je het plot kent, wil je toch graag doorlezen. Daarom drie sterren. Ik kijk uit naar een volgend Loes de Koning boek.
Oordeel:
Annemarie van de Kui (**) op 14 juli 2018:
'Natuurlijk gaan we naar dat feest,' zei Hannah van Dijk tegen haar vriendin Ilse van Langerak. 'Mijn grootste droom gaat in vervulling. Eindelijk ontmoet ik DJ. Xander.' Het feest was toegankelijk vanaf 16 jaar. 'Geen probleem, de juiste kleding en make-up doen wonderen,'merkte Ilse op toen Hannah haar daar op wees.
De grootste nachtmerrie van elke ouder wordt werkelijkheid als blijkt dat Hannah niet is thuis gekomen 's nachts van een feest bij een klasgenoot. Als Hanna's vader, Jan van Dijk, naar het huis gaat van de betreffende klasgenoot Erik Vermeulen hoort hij van Erik's vader dat er geen feest is geweest. Volgens Erik was Hannah naar het nieuwe partycentrum gegaan want er was een schuurfeest. Verdrietig realiseert Jan zich dat zijn dochter tegen hem heeft gelogen. Jan gaat naar de plek waar het schuurfeest is geweest en treft daar situaties aan waar hij erg van geshockeerd raakt. Alleen Hanna is niet te vinden. Radeloos en in paniek gaat Jan naar huis terug om zijn vrouw Martine in te lichten. De relatie tussen Jan zijn vrouw is in de loop der tijd slecht geworden. Als hij thuis komt verwijt Martine hem dat hij degene was die toestemming heeft gegeven dat Hannah naar het feest mocht. Als Martine de politie belt om Hannas vermissing te melden, verneemt ze dat ze 48 uur na de verdwijning pas aangifte kunnen doen. 48 uur nadat Hanna is vermist, gaat Loes de Koning als familie rechercheur naar de familie van Dijk. Ze voelt de kille sfeer aan die er in het huis hangt en vindt dat de moeder zich eigenaardig gedraagt. Samen met haar collega Rob de Vries bijten ze zich in de zaak van de vermiste Hannah. Er komen vervelende hobbels op hun pad maar Loes zet alles op alles om Hannah te vinden en te ontdekken wat er met haar is gebeurd.
Het verhaal is prettig om te lezen. Het is geschreven in begrijpelijke woorden en korte hoofdstukken. Als moeder zijnde heb ik de angst en de radeloosheid gevoeld van Jan. Dat heeft Karin heel goed beschreven. Alleen stuitte ik op een “foutje” in het verhaal waarvan ik me afvroeg hoe het kon dat het niet ontdekt is door de proeflezers. Ik heb het stukje overgeslagen en ben verder gaan lezen. Ondanks alles vond ik het een goed verhaal. Het plot vond ik emotioneel omdat er soms beslissingen genomen moeten worden om iemand te redden ten koste van een innige relatie. Enkele jaren geleden heb ik het thrillerdebuut BLUN van Karin mogen lezen waar ik ook van genoten heb.
De dood heeft blauwe ogen krijgt van mij 4*
Met dank aan #VrouwenThrillers en aan Karin Bisschops die haar eerste leesclub met succes heeft begeleid. Rotterdam, 14 juli 2018 Annemarie
Oordeel:
Dini van Heumen (61) op 14 juli 2018:
Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het recensie-exemplaar
De 15-jarige Hannah wordt thuis erg kort gehouden door haar strenge ouders Jan en Martine van Dijk. Met haar vader kan ze goed opschieten maar met haar moeder heeft ze een slechte band. Tussen haar ouders zelf gaat het niet zo geweldig. Haar vader gaat gebukt onder zijn saaie baan en zijn in een sleur geraakt huwelijk. En vanwege het feit dat haar moeder zich steeds vaker terugtrekt vanwege migraineaanvallen wordt het er thuis niet gezelliger op. Ze vlucht dan ook graag naar het huis van haar beste vriendin Ilse Langerak, die vaak alleen thuis is, en waar bijna helemaal geen regels zijn. Wanneer er een feest wordt aangekondigd met de populaire DJ Xander, besluiten de vriendinnen er heen te gaan. Hannah verzint voor thuis een smoes om te kunnen gaan. Maar dan slaat het noodlot toe, de nachtmerrie van elke ouder, Hannah keert niet terug naar huis. Wanneer haar vader tot die ontdekking komt gaat hij haar zoeken. Hannah blijft echter spoorloos en er wordt besloten om de politie in te lichten. Voor de pas aangestelde familierechercheur Loes de Koning wordt dat haar eerste zaak. Ze krijgt hulp van haar collega Rob de Vries maar het onderzoek wordt extra bemoeilijkt door tegenwerking van haar oude chef Roelofs.
Karin Hazendonk(1961) is een Nederlandse auteur en is inmiddels na Blun, Handelswaar en Waanidee, geen onbekende auteur meer in thrillerland. De dood heeft blauwe ogen is haar vierde thriller. Het eerste dat opvalt is de aparte cover met een blauw oog dat je indringend aankijkt en dat zeker bij de titel en het verhaal past. De korte hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit de verschillende personages, die ook duidelijk aan het begin van het hoofdstuk vermeld zijn, zodat het voor de lezer makkelijk te volgen is. Karin Hazendonk schrijft erg vlot, gebruikmakend van korte makkelijke zinnen en weet de personages ook zeer realistisch neer te zetten zodat zij als het ware voor je gaan leven. De plot is logisch opgebouwd met verschillende verhaallijnen die uiteindelijk bij elkaar komen. Wel jammer dat je als lezer snel door hebt hoe het verhaal zich ontwikkelt, maar dat neemt het leesplezier echter niet weg. De titel wordt uiteindelijk laat in het verhaal verklaard en die vind ik erg goed gekozen. Karin heeft een actueel, meeslepend en realistisch verhaal geschreven. Jammer dat er nog enkele foutjes in het verhaal zijn geslopen. Maar er zit genoeg in voor een leuke reeks, dus ik hoop dat er nog meerdere delen zullen volgen met rechercheur Loes de Koning. Met Waanidee had Karin de lat voor zichzelf erg hoog gelegd en De dood heeft blauwe ogen haalt het niet bij Waanidee.
Oordeel:
Diane kooistra (42) op 13 juli 2018:
Welke puber doet dat nou niet? Liegen tegen de ouders over een feestje. Hannah wil graag met haar beste vriendin naar een schuurfeest en weet dat ze van haar ouders nooit toestemming zal krijgen. Ze gaan echter toch en hebben een leuke avond totdat ze zich ineens naar voelt en ergens anders wakker wordt. Daar gebeuren de vreselijkste dingen met haar en dit heeft grote gevolgen. Dat was een gedeelte dat ik het liefste over zou slaan of met de ogen dicht wilde lezen, het kwam best hard over maar Karin is in haar schrijven direct en daarmee kom je als thrillerlezer wel aan de juiste informatie.
De ouders van Hannah hebben totaal geen contact meer met elkaar en gaan allebei anders met de situatie om, waar haar vader op onderzoek uitgaat en er alles aan doet om zijn dochter te vinden en de zaak op te lossen, ligt haar moeder het liefst in bed met de deken over haar hoofd. Of toch niet?
Geheimzinnige telefoontjes en ontmoetingen maken het extra spannend en complex.
Of Hannah gevonden wordt laat ik even in het midden, het onderzoek wordt moeilijker als blijkt dat de ene persoon waar ze achteraan zitten wordt beschermd door anderen. Hij lijkt ongrijpbaar maar Loes geeft niet op. Er worden verminkte mannen gevonden, is dit nog meer wraak of een afleiding?
Je wordt in dit verhaal heen en weer geslingerd tussen de verschillende personen die de situatie op hun eigen manier beleven. De ouders, Hannah, de daders en de politie. Naast het feit dat iedereen zich op zijn eigen manier op de zaak stort is er ook ruimte voor hun eigen gedachtes en gevoelens. Dat maakt het verhaal mooi breed. Je zit er helemaal in en door het spannende einde waarbij elke seconde telt kun je als thrillerlezer het verhaal helemaal niet loslaten. Zelfs na het lezen van de laatste zinnen blijft dit verhaal nog lang in jouw hoofd naspelen.
Oordeel:
Terug naar De dood heeft blauwe ogen...
