Er gebeurt heel erg veel in Wetteloos en net zoals in het vorige deel is het allemaal heel erg uitgebreid beschreven. Het zorgt voor een bepaalde traagheid waardoor het moeilijk is om in het verhaal te komen. Het verhaal zit vol details en dialogen waarvan niet altijd duidelijk is wat de noodzaak is. Het boek telt een dikke 500 pagina's, die niet allemaal gevuld zijn met relevante passages. De schrijfstijl daarentegen is erg vlot, maar door de relatief lange hoofdstukken is het soms toch moeilijk om erdoorheen te komen. De personages zijn veelal al bekend door hun optreden in Voor onze zonden. Er wordt dan ook voortgeborduurd op wat de lezer al over hen heeft kunnen lezen. Er wordt niet veel teruggeblikt naar wat ze al meegemaakt hebben, waardoor het voor de connectie met de personages raadzaam is om het vorige deel ook gelezen te hebben. De plot blijkt echter ontzettend interessant. Doordat het breed uitgezet is heeft het veel diepgang, die zijn weerga pas kent als het verhaal ten einde raakt. Het maakt Wetteloos absoluut de moeite waard om te lezen, ondanks de eerder besproken traagheid.