Oorspronkelijke titel: Wilde Lake (2016)
Vertaling: Mariette van Gelder
ISBN: 9789022580776
Uitgever: Boekerij
Verschenen: 2017
Pagina's: 352
Overige edities:
E-book
|
Omschrijving: Luisa ‘Lu’ Brant is de pasverkozen – en eerste vrouwelijke – openbaar aanklager voor Howard County, Maryland, een baan die haar geliefde vader ook vervulde. Ze is intelligent en ambitieus en vestigt haar naam dankzij de veroordeling van een geestelijk gestoorde zwerver die wordt verdacht van het doodslaan van een vrouw in haar eigen huis. Het proces rakelt nare herinneringen op voor Lu en haar familie, aan de nacht dat haar broer zijn beste vriend redde ten koste van het leven van iemand anders. Omdat hij pas achttien was werd hij vrijgesproken. Nu vraagt Lu zich af of de gebeurtenissen in 1980 wel helemaal zo verliepen als zij zich herinnert. Welke details zijn er in haar jeugd voor haar verzwegen?
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Diana Heynis op 20 september 2017:
In Als ik aan je denk bekleedt de vijfenveertigjarige Luisa - Lu – Brant sinds kort het ambt van openbaar aanklager in haar woonplaats Howard County. Ze is de eerste vrouw die deze positie heeft verworven en treedt bovendien in de voetsporen van haar alom gerespecteerde vader, gewezen hoofdofficier Andrew Jackson Brant. Lu, vijf jaar geleden werd ze weduwe, jongleert tussen haar professie en het thuisfront, waar ze onder meer de zorg heeft voor de nog jonge tweeling Penelope en Justin. Ze woont na het overlijden van haar echtgenoot Gabe weer met de kinderen bij haar hoogbejaarde vader. Vijfendertig jaar terug in de tijd, op 18 juni 1980 om precies te zijn, vond er bij Wilde Lake een schoolfeest plaats waar tieners het behalen van hun diploma vierden. De acht jaar oudere broer van Lu redde destijds gedurende een steekincident het leven van Davey die, naar later bleek, enige maanden eerder onterecht werd beschuldigd van het aanranden van het zusje van de dader. Iedere betrokkene was in die tijd nog minderjarig en de vermeende verkrachtingszaak werd om meerdere redenen discreet weggezet. AJ brak die avond van de steekpartij zelf op twee plaatsen zijn arm. Een andere knul vond echter de dood. Een proces volgde. De schuldige zat zijn tijd uit en AJ, die handelde uit zelfverdediging, zo luidde de conclusie, werd als held bestempeld. Lu, destijds te jong om de gebeurtenis van horen zeggen juist te kunnen interpreteren, heeft altijd aangenomen dat wat ze weet ook de waarheid is. Lu groeide op bij haar vader en broer en de inwonende hulp Teensy, die inmiddels de zeventig reeds is gepasseerd. Haar moeder heeft ze nimmer gekend, zij stierf een week na Lu’s geboorte. Lu was vroeger een verlegen, zich wat vreemd gedragend meisje die niet in staat was zelf vriendschappen te sluiten. Haar leven lang heeft ze opgekeken tegen haar vader en broer. Eenmaal op eigen benen vastbesloten geweest naam voor zichzelf te maken en zich los te weken van haar schaduwbestaan.
Verleden en het heden in 2015 gaan fraai gelijk op in Als ik aan je denk en afwisselend verteld lezen we wat precies heeft plaatsgevonden op die voorjaarsdag in 1980. De werkelijkheid staat soms haaks op wat je altijd voor waar hebt aangenomen. Herinneringen van toen en hoe je er met nieuwe informatie op volwassen leeftijd tegenaan kijkt kunnen eenvoudig je leven op z’n kop zetten, hoe goed je ook dat wat je zorgvuldig hebt opgebouwd wilt bewaken. Er wordt met Als ik aan je denk flink wat doorzettingsvermogen van de lezer gevraagd. Hoewel de trant van schrijven niet soepel genoemd kan worden, is de gekozen opzet wel doeltreffend. Van Lippman heeft de belangrijkste speler op volwassen leeftijd een redelijk onsympathieke inborst meegekregen en dat is even aftasten. Toch past dit jasje Lu Brant prima en weet ze tenslotte een blijvende indruk achter te laten. Psychologische hoogspanning in een donkere atmosfeer. Een sterk verhaal mag waar nodig schuren, zolang het eindresultaat, zoals in dit geval, de verwachting maar waarmaakt.
Bezoekersreacties:
|
|
|
|