Voor wie de serie nog niet kent: Jana en Danilo zijn Chileense kinderen, indertijd door een criminele bende naar Zweden gesmokkeld. Daar zijn ze opgeleid tot moordmachines die de drugstrafiek moeten beschermen. Elk kind kreeg de naam van een oorlogszuchtige god in de nek gekerfd. Bij Jana is dat ‘Ker’. De leider van de bende is Carl Berzelius, ogenschijnlijk een gevreesd officier van justitie, maar in werkelijkheid een gevaarlijk man. Als alles dreigt mis te lopen, adopteert hij Jana als zijn dochter. Zij treedt jaren later in zijn voetsporen als officier van justitie.  Danilo duikt onder in de criminaliteit en blijft ‘zijn’ Jana achtervolgen. Om haar criminele verleden geheim te kunnen houden, ziet Jana zich steeds vaker verplicht om zélf misdaden te begaan. 

Sub Rosa is, zoals elke titel, Latijn, en betekent ‘in vertrouwen nemen’ of ‘geheim houden’. Zoals steeds kiest Schepp een actueel thema: gedwongen criminaliteit bij jonge migranten. In het Vinnevibos in Norrköpping worden drie lijken van een drugsbende gevonden. Een dag na zijn verhoor door rechercheurs Mia Bolander en haar kersverse partner Patrik wordt ex-bendelid Armand Muric vermoord: opgeblazen met een bomgordel. Bolander komt net te laat om hem te redden. Bolanders vaste partner, Henrik Levin, is thuis met vaderschapsverlof. Hij verdenkt Jana van de moord op de jongeren. Jana Berzelius krijgt de bommoord op haar bord en manipuleert haar jonge collega Oscar om ook de zaak van de drie lijken te kunnen sturen. Ze ís immers de dader. Haar vader Carl vreest voor haar en dus ook zijn eigen lot. Hij probeert het dossier te saboteren door Jana’s oude vriend, nu haar aartsvijand, Danilo Peña het veld in te sturen. Dat leidt tot adembenemende plotwendingen en bedrieglijke zijpaden. Het onderzoek naar de drie lijken en de bommoord op Armand Muric brengt intussen diens broer Ibrahim in de problemen. De bende bedreigt zijn moeder en zijn zusje van 5. Én hij was de nacht van de moorden in het Vinnevibos en zag een vrouw. Een ieder vraagt zich af hoe Jana nog aan de dodelijke valstrik zal kunnen ontsnappen. 

Precies op dat moment werkt Emelie Schepp haar ingewikkelde breiwerk keurig af en stopt ze alle draden netjes in. De lezer kan - heel even maar - een zucht van verlichting slaken. In de slotzin gaat Danilo op bezoek bij Per en zegt: ‘Doe mijn groeten aan Ker’. Als dat niet doet verlangen naar de snelle verschijning van deel zeven. Latijnse spreuken zijn er nog genoeg!