Ook dit keer wordt er weer ingegaan op de privélevens van zowel Ava als Luc. Luc is net terug van een tripje naar Parijs met zijn moeder en hoewel hun band weer is aangehaald, lijkt hij toch met vragen achtergebleven te zijn. Hij besluit op onderzoek uit te gaan maar belandt daardoor in een heel lastig parket, dat op zijn beurt ook weer zorgt voor een moeilijke situatie tussen Ava en Luc. Het is inmiddels duidelijk dat de lijn tussen vriendschap en collega's heel dun is en ook in dit boek hebben ze daar nog veel moeite mee. Deze nieuwe ontwikkeling maakt het daar dan ook niet makkelijker op. Hoewel er van deze meeste personages en belangrijke gebeurtenissen korte hints gegeven worden is het toch noodzaak om de vorige delen gelezen te hebben. De relatie tussen Ava en Luc, maar ook de omgang met overige personages, komen alleen dan tot hun recht. Er is in dit deel dan ook weinig aandacht besteed aan hoe de bekende personages overkomen, dit is namelijk al lang en breed uitgemeten. Nieuwe personages worden beter onder de loep genomen, al geeft dit geen garantie voor hoe zij werkelijk in elkaar zitten...

Helen Fields laat zich in Perfecte misdaad weer van haar beste kant zien. Niet alleen is er aandacht besteed aan de opzet van de personages en de al bestaande verhaallijnen, ook de nieuwe plot zorgt weer voor veel leesplezier. Het gaat niet alleen diep en zet de lezer meer dan eens op het verkeerde been, er is ook weer aan het psychologische aspect gedacht. Verder laat ze wederom zien dat haar boeken niet voor mensen met een zwakke maag zijn. Het is meer dan duidelijk dat Helen Fields nog steeds voldoende in petto heeft om de thrillerwereld op zijn kop te zetten.