Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Wendy Wenning op 7 september 2015:
Vince is op een feestje naar aanleiding van de communie van Katie, het dochtertje van Tara. Vince voelt zich op een gegeven moment niet lekker en gaat naar huis. De volgende ochtend wordt hij dood aangetroffen in zijn kamer in het studentenhuis. Hetzelfde studentenhuis waar Eilleen woont. Ook zij was de avond ervoor op het feestje samen met hun andere vrienden. Eilleen heeft de avond ervoor niets vreemds gemerkt aan Vince en heeft er geen goed gevoel over. Ze besluit op onderzoek uit te gaan want zij gelooft niet dat Vince een natuurlijke dood is gestorven.
'Ik voel mijn hartslag in mijn keel kloppen als ik hakkelend zeg: ‘Luister. Hoe weten we honderd procent zeker dat Vince een natuurlijke dood is gestorven? Ik bedoel, wat weten we nu eigenlijk? We weten dat hij dood is, maar veel meer ook eigenlijk niet.'
Jennefer Mellink debuteerde vorig jaar met Gebroken, een typische YA-thriller. Een YA-thriller met een tiener in de hoofdrol, soepel en vlot geschreven, perfect leesbaar voor de jeugd. Jennefer gaf zelf al aan dat Kwaad bloed anders is en dat klopt ook. Kwaad bloed is weer soepel en vlot geschreven maar ook volwassener. Dit keer geen tiener in de hoofdrol maar een jonge studente. Met nog meer oog voor details en de uitwerking van de karakters is hier een krachtig en sprekend verhaal neergezet.
Kwaad bloed wordt verteld vanuit het perspectief van Eilleen, afgewisseld met hoofdstukken waarin Kars aan het woord is. Als lezer kruip je bijna ongemerkt in de huid van de hoofdpersonage Eilleen en word je meegesleept in haar zoektocht. Een zoektocht die bij Eilleen nare herinneringen aan vroeger losmaakt, wat dit personage iets kwetsbaars meegeeft.
Het personage Kars is een type waar ik meteen al een hekel aan kreeg. Een arrogante gozer die zichzelf geniaal, briljant en slim vindt, een onsympathiek karakter. Iemand die niet te vertrouwen is, een kort lontje heeft en zich met duistere zaken bezighoudt. Een klein gedeelte is Anita aan het woord, een vrouw die Kars in de weg loopt, deze gedeeltes zijn cursief geschreven.
'Dat korte leren jasje, die lichtgrijze joggingbroek, zijn opvallende merkschoenen. Het opzichtige litteken dat zijn rechterwang ontsiert. Maar het is vooral de blik in zijn ogen die weinig goeds voorspelt. De negatieve energie spat bijna van hem af.'
Het is niet zozeer de intense spanning die je aan dit boek gekluisterd houdt, maar meer de wijze van vertellen. Wendingen waarbij ik steeds een ander pad in werd gestuurd en me regelmatig afvroeg wie er nog te vertrouwen was. Een ernstig verhaal maar toch straalt het een bepaalde vrolijkheid en gezelligheid uit. Op een gegeven moment was ik er stellig van overtuigd te weten hoe het nu allemaal in elkaar zat. En ondanks dat ik er heel dichtbij was, was de plot van Kwaad bloed een complete verrassing voor me. Dit heeft Jennefer wel heel goed gedaan! Eigenlijk is het enige minpuntje van dit boek dat het einde heel abrupt is. Ik had zelf het gevoel dat er nog een bladzijde mist. Kwaad bloed is een YA-thriller die alles in zich heeft: een op vlotte wijze geschreven geloofwaardig verhaal, intrigerende spanning, de juiste karakters en daarnaast doorweven met een beetje thematiek.
Bezoekersreacties: