De schrijfster is met haar personage dicht bij haar eigen beroep en afkomst gebleven: wij kennen haar ook als journaliste Griselda Visser. Hoofdpersoon Fay is net als zij van Nederlands-Indische afkomst, hetgeen vooral duidelijk wordt als er eten op tafel komt. Door de ‘feitelijke’ schrijfstijl is het verhaal met de twee verschillende verhaallijnen weliswaar goed te volgen, maar blijven de karakters erg vlak en wordt het nergens echt spannend. Er wordt liefdevoller over de kat verhaald dan over het uit LA overgekomen vriendje Mike, waardoor er weinig sympathie wordt opgewekt voor Fay. Hierdoor blijft het vooral een aardig boek, waar je niet helemaal in op kunt gaan. Net als de dertien-in-een-dozijn titel, een boek dat er niet uitspringt.