Friso Leunge (1958) is copywriter, bladenmaker en schrijver van short stories. Zwart kwartier is zijn eerste literaire thriller.

Axel zijn vader is stervende en hij gaat samen met zijn vrouw Eveline afscheid nemen. Ze zijn net op tijd want even later overlijdt zijn vader. De laatste woorden die zijn vader spreekt zijn onbegrijpelijk. ‘Je hebt mijn leven verpest.’ Als Axel en Eveline die avond naar huis rijden, raken ze betrokken bij een gruwelijk ongeluk. Eveline komt om, Axel raakt zwaargewond. De herinneringen aan het ongeluk zijn erg vaag, al herinnert hij zich nog wel dat Eveline hem iets wilde vertellen. Maar wat? Om erachter te komen wat zijn vader bedoelde, gaat Axel op zoek naar zichzelf en het naar verleden van zijn vader. Tussendoor komen er af en toe flarden van het laatste gesprek met Eveline tevoorschijn.  

Het eerste hoofdstuk van Zwart kwartier roept gelijk veel vragen op. Hierna gaan we terug naar twee dagen eerder voor de kennismaking met het hoofdpersonage. Axel was door het oplossen van een zaak – door zijn fotografisch geheugen – al snel benoemd tot cold case rechercheur. Maar die zaak zorgde er tevens voor dat hij volop in het nieuws kwam en een celebrity werd genoemd. Het hoofdstuk dat zich afspeelt een dag voor het ongeluk maakt duidelijk dat Axel het niet zo nauw nam met de huwelijkse trouw. Een fragment van Eveline, waarin ze wil beginnen met Axel iets te vertellen, eindigt abrupt. Dan wordt Mia – een collega van Axel – geïntroduceerd en het daadwerkelijk verhaal gaat van start. 

Vanaf het begin al voelt Zwart kwartier als een mysterieuze puzzel met duizenden stukjes. En het lijkt erop dat maar één persoon deze volledig kan oplossen. Door veel terug te gaan in het verleden van Axel wordt getracht een begin te maken met de oplossing. Hij wil natuurlijk weten waarom zijn vader juist die laatste woorden zei, maar ook wat Eveline hem had willen vertellen. En hoe is het ongeluk gebeurd? Maar het is niet makkelijk om alles helder te krijgen en dat ene kwartier van het ongeluk blijft nog volkomen zwart. Als Axel dagboeken van zijn vader vindt, is er de verwachting dat enkele vragen een antwoord gaan krijgen. Een nieuwe verhaallijn die dan ingebracht wordt, komt een beetje onverwacht, want de dagboeken vertellen veel en pakken alle aandacht. Het is dan even schakelen om los te komen van de dagboeken.

Zwart kwartier heeft een hele fijne onderhuidse spanning en de auteur weet alles zo te beschrijven dat de sfeer behoorlijk beklemmend is. Het een en ander is wel te voorspellen, maar toch loopt alles net zo dat het meer dan voldoende inhoud heeft om door te blijven lezen. Ook omdat niet alles aanvoelt als een doorsnee thriller, waardoor alle informatie die gegeven wordt gretig wordt verwerkt. En als de auteur dan het verhaal eindigt met zo’n onthutsende afsluiting, dan heeft dit debuut de verwachting toch wel waargemaakt. 

Is het een vrouwenthriller? Ja, ik vind van wel. Het heeft veel psychologie en er is dan wel een mannelijk hoofdpersonage, Mia heeft toch ook een grote rol in het geheel. De personages krijgen een mooie diepgang mee waardoor ze een indruk achterlaten. Een thriller met mysterie, obsessies en leugens, en een opmerkelijk verhaal. Ingrediënten passend bij een vrouwenthriller.