Astrid Boonstoppel groeide op in Reeuwijk en studeerde Algemene Cultuurwetenschappen en Media en Journalistiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ze schreef persberichten, opinieartikelen en speeches voor politici. Nu woont en werkt ze als communicatieadviseur in Rotterdam. Dit is hoe het ging is haar Young Adult debuut en is genomineerd voor de Hebban debuutprijs.

De 16-jarige Cato Schmidt verhuist met haar ouders en jongere zus Hannah van Rotterdam naar Groenbeek. Al snel wordt ze opgepikt door Victoria, het populaire meisje van het Groenbeek Gymnasium en haar kliekje volgers. Ze worden dikke vriendinnen en Cato voelt zich gelukkiger dan ooit. Dan lijkt haar verleden haar in te halen en door een verkeerde beslissing dreigt Cato alles te verliezen. Cato worstelt met zichzelf en raakt steeds meer geïsoleerd totdat de enige bij wie ze nog terecht kan haar vriend Adrian is, een oudere jongen die ze online heeft ontmoet. Hem kan ze vertrouwen en hij zal haar nooit laten vallen…

“Dit is mijn verhaal. Mijn waarheid en van niemand anders. Noem het een uitleg, om een idee te geven waarom ik ga doen wat ik ga doen: een onuitwisbare indruk achterlaten. Omdat ik het wil”

De proloog maakt al meteen duidelijk dat er iets ergs staat te gebeuren, Cato gaat iets doen wat een onuitwisbare indruk zal achterlaten. Omdat zij dat wil. Daarna volgt haar verhaal, door haarzelf verteld in een dagboekachtige vorm. Al snel wordt duidelijk dat het gezin is verhuisd vanwege een incident op de vorige school van Cato. Er wordt niet over gesproken thuis, maar langzaam geeft Cato prijs wat er destijds is gebeurd. De verhuizing met daarbij een nieuwe school biedt haar de mogelijkheid om opnieuw te beginnen, niemand kent haar immers nog. Het is bijna pijnlijk om te lezen hoe blij de onzekere Cato is wanneer het erop lijkt dat ze vriendinnen wordt met de populaire meiden. Totdat ze uit naïviteit en druk een verkeerde beslissing neemt. Vanaf dat moment verandert haar leven, ze trekt zich terug in zichzelf en zoekt alleen nog maar contact met haar vriend Adrian. Ze krijgen een echte relatie met elkaar en langzaam wordt hij de spil van Cato’s bestaan.

De schrijfstijl van Astrid Boonstoppel is van deze tijd en niet al te ingewikkeld. In korte hoofdstukken, elk met een titel, neemt ze de tijd om Cato goed neer te zetten zonder dat het verhaal vertraagt. Sterker nog, als lezer word je zo meegenomen in het dagelijks leven van Cato, dat je bijna niet door hebt hoe de psychologische spanning steeds meer oploopt. Totdat opeens duidelijk begint te worden wat de indruk is die Cato wil gaan achterlaten en de sfeer in het boek direct omslaat. Cato is geen domme meid, hooguit naïef, maar wel beschadigd waardoor ze erg gevoelig wordt voor de invloed van Adrian. In Dit is hoe het ging wordt de plot aangedreven door een moeilijk thema dat uiterst geloofwaardig uitgewerkt wordt. Door Cato laat de auteur zien wat de consequenties kunnen zijn wanneer dit soort problematiek niet wordt opgemerkt en aangepakt.

Dit is hoe het ging is een indringend debuut dat net als Cato’s uiteindelijke daad een onuitwisbare indruk achter zal laten bij de lezer.