De Rotterdamse Mila van Efferen is zelfstandig fysiotherapeut en heeft samen met Nynke een praktijk. De bijnaam van Mila is Step omdat ze altijd een step als vervoersmiddel gebruikt. Mila leidt een rustig leven al is er het een en ander gebeurd wat nog niet allemaal verwerkt is. Op een dag ontvangt Mila een rouwkaart. Wie de overledene is weet ze niet, maar de tekst op de rouwkaart zet haar aan het denken en ze besluit naar de begrafenis te gaan. De overledene heeft een briefje met opdrachten voor haar achtergelaten en het rustige leventje van Mila is voorbij. Het zijn geen makkelijke opdrachten die ze uit moet voeren en het is alsof ze regelrecht in een nachtmerrie belandt. Samen met de bevriende journalist Jason komt Mila tegenover grootmachten te staan die een wereldschokkende missie te volbrengen hebben en daarbij niets en niemand schuwen. 

‘Mijn hersenen schreeuwen me toe dat ik moet maken dat ik wegkom, maar mijn lichaam trilt zo hevig dat het me niet lukt om op te staan.’

De vorige twee thrillers gelezen te hebben vormt de verwachting een typische Nederlandse thriller te gaan lezen. Maar doordat deze thriller zich grotendeels in het buitenland afspeelt, voelt Mijn kartonnen broer wat on-Nederlands aan en gaat hiermee al voorbij aan de verwachting. Er is een rustige start maar al snel komt er een hoger tempo opzetten. De opdrachten die de overledene aan Mila heeftt gegeven laten haar in mysterieuze situaties belanden waarbij de spanning regelmatig even superhoog opgevoerd wordt. De reden van deze opdrachten is onbekend en zo blijft het ook geruime tijd een raadsel waar het verhaal heen gaat. Helaas blijven ook de personages een beetje een raadsel, deze blijven wat vlak en op afstand staan waardoor het niet helemaal lukt in de personages te verplaatsen.  

‘Een harde trap in mijn zij is het laatste dat ik waarneem voordat het licht om me heen dooft en ik een aangenaam vacuüm inglijd waar ik enkel word omgeven door absolute stilte.’ 

Duidelijk is dat de auteur zijn schrijven naar een hoger niveau heeft getild, maar af en toe doet het nog wat geforceerd aan. Hierdoor mist er, zoals in de vorige thrillers, enige soepelheid en laat het boek zich, mede door lange zinnen, minder prettig lezen. Daarentegen is het thema, vrede op aarde, goed gekozen en de manier waarop men dit wil bewerkstelligen geeft een beangstigend toekomstbeeld. Een geloofwaardig toekomstbeeld dat filmisch wordt neergezet, al was er wel een fragmentje dat niet onmogelijk leek maar toch … Naast het toekomstbeeld zijn er ook situaties die door de actualiteit afschrikwekkend zijn. De verklaring van de titel wordt al snel helder en zorgt, ondanks de ernst van het verhaal, voor een kleine komische noot. 

Mijn kartonnen broer is een pageturner maar dan wel in de vorm van een actiethriller. Vele actiemomenten waarbij Mila als een stoere vrouw wordt geprofileerd. Wel een vrouwenthriller maar een die niet helemaal aan mijn verwachtingen heeft voldaan.