In samenwerking met De Boekerij mogen wij een leesclub organiseren met de thriller Horen, zien, zwijgen van J.D. Barker.
Al ruim vijf jaar terroriseert een moordenaar de inwoners van Chicago. Zijn modus operandi is altijd dezelfde: hij straft zondaars door hun kinderen te ontvoeren. De volgende dag ontvangen de ouders een pakketje met daarin een oor. De dag daarna volgen de ogen. Ten slotte de tong. Wanneer op het lichaam van een verkeersslachtoffer een -pakketje met een afgesneden oor word gevonden, weet -detective Sam Porter twee dingen: 1) Dit is de moordenaar die hij zoekt, 2) hij heeft 72 uur om het laatste slachtoffer te vinden, de vijftienjarige Emory, voor zij aan uitdroging overlijdt. Op het lichaam van de moordenaar wordt ook een dagboek aangetroffen dat Emorys locatie prijsgeeft. Maar iets blijft aan Porter knagen. Was de aanrijding wel een ongeluk? En is de overleden man inderdaad de seriemoordenaar, of loopt de echte killer nog vrij rond?
De deelnemers aan deze leesclub zijn:
Marjo Jacobs
Evy De Brabander
Hannie van Grol
Linda Hilgers
Annemarie van de Kuilen
Soraya Latten
Renate Pul
Wendy Bults-Perdok Erna Eikhoudt
Anneke en Wendy lezen deze keer ook mee en wederom zal Karin Bisschops alles weer in de juiste banen leiden.
Karin heet alle deelnemers van deze leesclub welkom en wenst iedereen een fijne lees- en discussieertijd toe. Vol spanning wacht iedereen op het boek. Karin laat alvast weten dat het gaat om een uniek, maar nog ongecorrigeerd vooruit leesexemplaar. Het is dus goed mogelijk dat daar nog foutjes in zijn achtergebleven, waar we dan niet al te zwaar aan mogen tillen. Inmiddels worden er al leuke foto’s van de ontvangst van het boek gepost.
Goede reden voor Karin om alvast de bekende eerste vraag in de groep te gooien: Wat vind je van de cover? Spreekt deze je aan? Zou je dit boek oppakken in de boekhandel?
Marjo, WendyW, Renate, Hannie, Annemarie en Soraya vinden het gezicht op de cover al genoeg reden om het boek op te pakken wanneer ze het in de boekhandel zouden zien liggen.
Linda en WendyP vinden de cover niet echt aantrekkelijk, misschien dat ze de achterflap zouden lezen dankzij de intrigerende titel. Evy vindt de cover regelrecht lelijk.
Anneke en Erna staan er iets neutraler in. Zij vinden de cover niet specifiek mooi of lelijk, wel niet erg origineel. De kleur van het geheel zou dan weer wel maken dat ze het boek zouden oppakken.
Wat verwachten we van dit verhaal of waar hopen we stiekem op?
“Bloedstollend, huiveringwekkend, plotwendingen, gruwelijke scènes, heel veel spanning, goede opbouw, interessante personages”. Dit zijn de termen die door de deelnemers worden gebruikt om aan te geven hoe hoog de verwachtingen zijn gespannen.
Nou, nou, dat kan alleen maar tegenvallen straks zou je denken. Deze kreten gaan we onthouden zodat we ze aan het einde van de leesclub tegen de eindscores aan kunnen leggen!
We lezen deze keer een behoorlijk dik boek, dus iedereen is druk aan het lezen. Karin vraagt al wel wat iedereen vindt van de schrijfstijl tot nu toe.
WendyW vindt de schrijfstijl fijn, zonder overbodige details met compacte hoofdstukken en zinnen. De korte hoofdstukken en de beperkte perspectieven maken voor een ieder dat het boek lekker vlot wegleest. Eén van de perspectieven, de Dagboekfragmenten, zorgen wel voor wat opschudding in de groep. Evy vindt dat die stukken in een hele andere stijl lijken te zijn geschreven en voelen misschien wel iets over the top. Ook Anneke vindt de dagboekstukken wat bizar en Wendy vindt ze wellicht iets té. Ze voelen wat bevreemdend aan en maken dat Evy en WendyP nog niet echt weten wat ze van het boek moeten vinden.
Annemarie noemt het kleine lettertype in het boek, zij ervaart dit als vervelend. Net als de beide Wendy’s. Misschien verandert dit aspect van het boek nog bij het definitieve exemplaar; Annemarie zou het boek vanwege de grootte van de letters zeker niet kopen.
Loopt het verhaal zoals een ieder dit van te voren had uitgesproken?
Voor WendyW, Hannie, Anneke en Marjo zijn de verwachtingen helemaal uitgekomen. Gruwelijk en spannend, al had dat laatste voor sommigen nog wel meer uitgesproken gemogen.
WendyP en Soraya vinden het boek zelfs beter dan ze van te voren hadden verwacht, met onverwachte wendingen. Soraya vindt ook vooral het einde super, omdat het zoveel ruimte laat om in een volgend boek verder te gaan. Ook Annemarie vindt het boek steeds beter worden naarmate ze verder leest.
Renate heeft het boek nog niet uit, vindt het wel heel spannend, maar toch anders dan ze van te voren had verwacht.
Erna vindt het boek eigenlijk teleurstellend. Ze had een thriller verwacht die ze niet weg zou kunnen leggen, maar door de perspectiefwisseling verliest ze haar aandacht. Ook vindt ze dat de personages te veel op afstand blijven.
Wat vinden we van de hoofdpersonen, ontwikkelen en verdiepen zij zich binnen de loop van het verhaal?
Alle deelnemers zijn het behoorlijk met elkaar eens in hun antwoord op deze vraag. De hoofdpersonen Sam Porter, de moordenaar en slachtoffer Emory worden redelijk uitgewerkt. Niet al te diep, maar dat kan wellicht nog komen in het volgende boek. Alle bijpersonages zoals Nash en Clair zijn functioneel uitgewerkt, genoeg voor de rol die ze vervullen. Hannie en WendyW vinden dat Nash en Clair als belangrijke bijpersonages eigenlijk wel iets beter uitgewerkt hadden mogen worden.
Linda oppert dat er helemaal geen tijd is voor echte verdieping, gezien de snelheid van de gebeurtenissen in het boek. Evy en Anneke beamen dit en noemen dat te veel beschrijvende details de vaart van een boek in de weg kunnen zitten.
Hoe verloopt de spanning in Horen zien zwijgen? Beschrijf de spanningsboog.
Marjo, WendyW, Evy, Soraya, Linda en Anneke vinden dat er direct vanaf de start van het boek spanning in zit. De spanningsboog is eigenlijk constant gespannen, alhoewel Linda en Annemarie de spanning wel wat vonden teruglopen naarmate het einde van het verhaal in zicht kwam. Linda vindt ook dat de dagboekfragmenten op het laatst teveel ruimte in beslag nemen wat voor haar ten koste is gegaan van de spanning. Anneke vindt juist dat de dagboekfragmenten de spanning verhogen.
Voor Erna was de spanning ver te zoeken, door de manier waarop het boek is opgebouwd vindt ze dat het verhaal ongeloofwaardig overkomt.
Zo met de feestdagen ertussen heeft iedereen misschien juist wat meer of wat minder tijd gehad om Horen, zien, zwijgen uit te lezen. We kijken uit naar de eindconclusie.
Wat vinden de deelnemers van de plot en het einde?
De plot is toch een combinatie van voorspelbaarheden en onverwachte wendingen. Voor de meeste deelnemers was er wel wat voorspelbaarheid aanwezig in het verhaal, maar waren de twists toch van zo’n aard dat we ze niet zagen aankomen. Vooral het einde kwam toch onverwacht. Annemarie, Marjo en Renate worstelen wel wat met het open einde. Het verhaal heeft overduidelijk losse eindjes die nog vragen oproepen en deze dames hopen dan ook dat er een vervolg komt (het goed nieuws is ja, dit was het eerste deel).
Erna vindt de voorspelbaarheid wel erg groot in het boek, het ligt er voor haar allemaal net iets te dik bovenop.
Je ziet vaak dat er een (maatschappelijk) thema een van de belangrijkste onderwerpen in een verhaal is. Is dit in Horen, zien, zwijgen ook het geval?
Horen, zien, zwijgen is een echte thriller en alle deelnemers hebben het boek ook op die manier gelezen zonder al te veel stil te staan bij thema’s. Wanneer het boek in dit licht wordt bekeken worden er thema’s genoemd als: wraak, bedrog, voor eigen rechter spelen, het heft in eigen hand nemen, psychische problematiek bij de politie, gesjoemel en fraude in de bedrijfssector en kindermishandeling.
Dan is het alweer tijd voor een passende quote en de zogenaamde sterrenregen..
Annemarie: “Verbazingwekkend spannend” 4****
Erna: “Twee heren met een min of meer verwarde geest, ieder op een eigen manier bezig met wat gerechtigheid is” 4****
Renate: : “Wat een opvoeding door verknipte ouders voor de rest van je leven kan betekenen” 5*****
Marjo: “De appel valt niet ver van de boom” 5*****
Hannie: “Een bloedstollend spannende thriller waar pas op het eind alle puzzelstukjes in elkaar passen” 5*****
Soraya: “Niets is wat het lijkt” 5*****
WendyW: “Heerlijke spanning, een goed verhaal en memorabele personages” 5*****
Linda: Letterlijk een zin uit het boek zelf: "Ik denk dat ik wacht tot de film in de bioscoop draait" 4****
Anneke: “Een heerlijk gruwelijke thriller met een hoog verteltempo en onverwachte wendingen” 5*****
Evy: “Verrassingen vliegen je om de oren bij het omslaan van de bladzijden” 5*****
WendyP: “Een thriller zoals een thriller hoort te zijn, vol spanning, bizarre dingen en onverwachte wendingen!”5*****
De recensies van de deelnemers zijn op VrouwenThrillers.nl terug te vinden via deze link:
Horen, zien, zwijgen.
De gemiddelde waardering voor Horen, zien, zwijgen van Jonathan Dylan Barker is in deze leesclub uitgekomen op een ruime 4,7 ****
Als laatste wil Vrouwenthrillers uitgeverij De Boekerij bedanken voor het beschikbaar stellen van leesexemplaren; Karin voor het wederom in perfecte banen leiden van de leesclub en natuurlijk alle deelnemers voor hun enthousiaste inzet!
