Deel 2 – november
Noordkaap, de nieuwste thriller van Nathalie Pagie, verschijnt begin januari. Toen ik Nathalie vorige maand sprak, was ze nog druk bezig met het afmaken van het manuscript en stond ze op het punt om op vakantie naar Mallorca te gaan. Dat was wel even nodig, denk ik, na zo’n intense schrijfmarathon. Nu is de vakantie allang achter de rug en de verschijningsdatum van Noordkaap komt steeds dichterbij. Tijd voor een nieuwe ontmoeting met Nathalie en een paar vragen over haar (schrijf-)leven.
Heb je een leuke vakantie gehad? Heb je ook tijdens je vakantie geschreven of kun je het schrijven op vakantie helemaal loslaten? Welke boeken heb je op vakantie gelezen?
Ja, heerlijk, dank je! Ik was nog nooit op Mallorca geweest, maar wat een prachtig eiland is dat. We hadden er een huisje gehuurd en daar hebben we (mijn man, onze kinderen Amber (12) en Matz (8) en ik) vijf dagen genoten van het niks doen 😊. Dat was nodig ook, want na het schrijven van Noordkaap voelde ik me behoorlijk uitgeput. Gek hoe dat werkt, ik voelde het niet alleen in mijn hoofd, maar ook in mijn lijf, ik was er moe van. Bijkomen aan het zwembad in de zon was een perfect medicijn!
Geschreven heb ik daar dus bewust niet, ik wilde juist het schrijven even loslaten. Gelezen heb ik er wel, ik ben inmiddels halverwege Otmar’s Zonen van Peter Buwalda. Zijn vorige (Bonita Avenue) vond ik fantastisch, maar deze nieuwe heeft me helaas nog niet zo in zijn greep. Even doorzetten, denk ik. Daarna liggen Echo van Thomas Oldeheuvelt en Het Instituut van Stephen King nog te wachten. Ik kan vooruit!
Nog twee maanden tot Noordkaap verschijnt! Vind je het spannend worden of ben je al zo aan het uitgeefproces gewend dat het heel gewoon is?
Ik zit in de afrondende fase van het boek. Mijn redacteur heeft ernaar gekeken en de persklaarmaker ook. Hun suggesties heb ik verwerkt. Binnenkort wordt de tekst ‘gezet’ en daarna gaat een bureauredacteur er met een stofkam doorheen. Dan doe ik ook nog een laatste controle. De druk is van de ketel, wat mij betreft, want het grootste werk is geleverd. Ik kijk nu erg uit naar de publicatiedatum begin januari, net als veel lezers, die aangeven dat ze niet kunnen wachten. Dat hoor ik uiteraard graag! Spanning voel ik nu nog niet, dat komt wel als de eerste reacties en recensies gaan binnenstromen. Dat blijft altijd een spannend moment, hoeveel boeken je ook geschreven hebt.
Wat anders is dan de vorige keren, is dat Noordkaap nu ook meteen – dus tegelijk met het fysieke boek en het ebook – als luisterboek wordt uitgebracht. Er zijn steeds meer mensen die op die manier ‘lezen’. Het lijkt mij ook aantrekkelijk, maar ik heb het nog nooit geprobeerd.
Is je manuscript inmiddels geredigeerd? Krijg je veel suggesties en aanwijzingen van je redacteur en volg je die meestal ook op?
Ik heb een vaste redacteur, Hajnalka, waar ik heel blij mee ben. Zij kent mijn stijl (en in het geval van mijn serie, kent ze mijn personages net zo goed als ik). Als zij een suggestie geeft, bijvoorbeeld als iets niet helemaal duidelijk is, of juist als iets dubbel wordt verteld, kijk ik daar serieus naar, maar ik volg hem niet per se op. Het blijft mijn verhaal.
Toevallig zag ik deze week op Linked-in een bericht van de persklaarmaker van Noordkaap: Rob. Hij had het boek ‘op het puntje van zijn stoel persklaar gemaakt’, zei hij. Super! Voor zijn werk ziet hij veel manuscripten voorbij komen, dus met zo’n fijne eerste reactie ben ik heel blij.
Vorige keer vertelde je dat de cover van Noordkaap in een keer was gelukt. Hoe ging het met de titel? Heb je hem zelf bedacht en had je nog andere opties?
Dit verhaal kon gewoon geen andere titel hebben. En eigenlijk hebben de lezers de titel gekozen. Ik vertelde op FB alleen nog maar dat mijn volgende verhaal op de Noordkaap zou spelen en vervolgens gingen zij vragen wanneer ‘Noordkaap’ dan af zou zijn. Hij werd dus als vanzelfsprekend al zo genoemd. Andere opties waren niet nodig, deze titel dekt de lading, prikkelt en spreekt direct tot de verbeelding.
Ik denk dat je veel discipline moet hebben als je fulltime schrijft, want dan doe je makkelijker eerst even iets anders. Herken je dat? Hoe deel je jouw dag in?
Dat klopt. Soms vertoon ik zoveel uitstelgedrag, dat ik pas tegen het einde van de ochtend begin met schrijven. Dan moet ik echt eerst de krant lezen, social media checken, de caviakooi verschonen, naar de visboer op de markt en de kledingkasten van mijn kinderen uitmesten… (of andere zaken van levensbelang waarmee ik het schrijven kan uitstellen). Dan is een schop onder mijn kont echt nodig! Het liefst begin ik rond 9.00 uur en schrijf ik door tot 15.00 uur. Als dat lukt, heb ik gemiddeld 1500-2000 woorden geschreven en dat vind ik prima. Dat vijf dagen per week en zo kom ik dan aan 1 tot 2 boeken per jaar. Het volgende verhaal ligt in schets al klaar in een schriftje. Ik mag van mezelf wachten tot na mijn verjaardag (13 november), maar dan ga ik daarmee aan de slag. Dan zijn Tara & Diego weer aan de beurt!
Nathalie, dank je wel voor het gesprek. Het blijft leuk om ‘achter de schermen’ te kijken. Je nieuwtje over het luisterboek viel mij vooral op omdat ik nu in de ban ben van luisterboeken. Klusjes in huis zijn nog nooit zo leuk geweest! Noordkaap zet ik dus op mijn wishlist voor januari. Voor nu wens ik je namens de lezers van Vrouwenthrillers een fijne verjaardag toe en tot over een maand!
