Bestel bij Bol.com
Oorspronkelijke titel:
Oordeel:
ISBN: 9789022588666
Uitgever: Boekerij
Editie: Midprice
Verschenen: 2019
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Karin Bisschops op 9 januari 2019:
J.D. (Jonathan Dylan) Barker is geboren op 7 januari 1971 te Lombard, Illinois, Verenigde Staten. Hij is een Amerikaanse auteur die vooral bekend staat om zijn thrillers vol spanning, vaak met horrorelementen, misdaad, mysterie, science fiction en bovennatuurlijke zaken. Barker was in het verleden een ghostwriter en hielp auteurs naar hun publicatie toe. Hij schreef op verzoek van de familie van Bram Stoker de Dracula prequel. Zijn debuutthriller The fourth monkey werd verkocht voor zowel tv als film. Hij woont samen met zijn vrouw Dayna gedeeltelijk in Englewood en Pittsburgh.
Een vrouwengezicht op de cover is niet uniek maar de indringende blauwe ogen van deze vrouw kijken je recht aan en lijken je te volgen.
Al vijf jaar worden er moorden gepleegd die de inwoners van Chicago schrik aanjagen. De moordenaar opereert steeds op dezelfde manier: hij straft mensen die in zijn ogen iets verkeerds hebben gedaan door hun kinderen te ontvoeren. De ouders ontvangen als eerste een pakket met daarin een oor, vervolgens de volgende dag krijgen ze een pakket waarin de ogen zitten. De derde dag de tong. Daarna wordt het kind vermoord gevonden. Rechercheur moordzaken Sam Porter wordt bij een busongeluk geroepen waarbij het slachtoffer doelbewust voor de bus is gestapt. In zijn zak zit een dagboekje. Het dagboek van een moordenaar die zich Aap noemt. Hij was overduidelijk op weg om een pakket (een wit doosje met een zwarte lint erom) naar het postagentschap te brengen. Porter heeft 72 uur om het laatste slachtoffertje te vinden, namelijk Emory van vijftien jaar. Het dagboek beschrijft de jeugd en het leven van de moordenaar. Zo hoopt Porter het meisje op tijd te vinden. Het wordt een race tegen de klok en de vraag rijst op: Is de overleden man de seriemoordenaar en kunnen de inwoners van Chicago nu weer rustig slapen?
Horen zien zwijgen verhaalt aan de ene kant door rechercheur Porter (die worstelt met een ingrijpende gebeurtenis in zijn privéleven) en aan de andere kant middels het dagboek het verhaal van de moordenaar (Aap). Door dit dagboek krijgt de lezer inzicht in de bizarre opvoeding door zijn ouders en zijn ontwikkeling naar uiteindelijk een moordenaar. Tussen ons gezegd: je zou zo’n ouders maar hebben. De spanning is direct aanwezig en verlaat geen moment het verhaal meer. De wisseling tussen het verhaal van Porter en Aap dragen hieraan bij. De eigen vlotte schrijfstijl van Barker hier en daar doorvlochten met wat humor leest heerlijk en het boek is moeilijk weg te leggen. Hij schuwt niet om gruwelijkheden te beschrijven die ongeschikt zijn voor mensen met een zwakke maag. Het verknipte gezin bestaande uit vader, moeder en zoon (dader) worden levensecht neergezet en het gevoel dat je naast hen staat, laat een rilling over je rug lopen. Ondanks dat hier en daar ietwat ongeloofwaardige zaken zijn, is de plot goed en verrassend. Het open einde duidt (gelukkig) op een vervolg waarop Barker ons hopelijk niet te lang laat wachten.
Oordeel: 
Alle bezoekersreacties:
hugo van der wildt (69) op 4 maart 2019:
Een echte topper. Wanneer men na zijn debuut, dat reeds zulk succes kende, nog een dergelijk boek kan schrijven, dan kan men spreken van een uniek schrijver. Over het boek is alles reeds gezegd door de andere. Wat ik wil kwijt wil is: De kaft is nu direct een succes. De vertaling van de oorsprnkelijke titel The Fourth Monkeys in Horen, zien en zwijgen is ook volgens mij geen succes.
Besluit: Een aanrader
Oordeel:
Renate Pul (56) op 9 januari 2019:
In 400 pagina's wordt het verhaal verteld van Sam Porter, rechercheur. Porter is samen met zn team opzoek naar het laatste slachtoffer van Aap; een seriemoordenaar. Porter beschikt over een dagboek van de moordenaar en hoopt door het lezen van dit dagboek de identiteit van de moordenaar te achterhalen en de verblijfplaats van het laatste slachtoffer zo snel mogelijk te vinden in de hoop dat dit slachtoffer nog in leven is. Het verhaal speelt zich af in 3 dagen tijd. In korte hoofdstukken wordt de zoektocht beschreven afgewisseld door dagboekfragmenten. De spanning loopt steeds meer op. Wat bezielt de moordenaar. Horen, zien, zwijgen is het eerste boek van de schrijver J.D.Barker dat vertaald is in het Nederlands. Een debuut dus, en wat voor een debuut. Door het hele verhaal in maar 2 dagen te laten plaatsvinden wordt de spanning flink opgevoerd. Door deze manier van schrijven voel je ontzettend mee met Porter en zn team en voel je de tijdsdruk en hun wanhoop. Zijn ze in staat om het laatste slachtoffer op tijd te bevrijden uit handen van deze totaal verknipte moordenaar. Een echte aanrader, en ik wacht met spanning op een vervolg, want het verhaal is en voelt niet af.
Oordeel:
Marjo Jacobs (54) op 9 januari 2019:
Schrijver: J.D. Barker
Horen, zien, zwijgen.
Horen, zien, zwijgen speelt zich in twee dagen in Chicago af. De hoofdstukken zijn steeds vanuit een ander perspectief geschreven. Vooral de hoofdstukken over het dagboek van de moordenaar geven veel informatie bloot.
Het verhaal begint met een ongeluk. De aanrijding wekt het vermoeden van zelfmoord, waarbij het slachtoffer een pakketje bij zich draagt. Een wit doosje met daarom heen een zwarte strik. Het doosje bevat een lichaamsdeel, een afgesneden oor. De moordenaar heeft bij diverse moorden in het verleden lichaamsdelen in een doosje opgestuurd. Detective Sam Porter is al jaren bezig om deze seriemoordenaar te pakken te krijgen en duikt ook nu weer in deze zaak. Deze moordenaar wil iets duidelijk maken. De seriemoordenaar straft mensen door hun kinderen te ontvoeren en stuurt vervolgens hun oren, ogen en tong op naar hun ouders. Betreffende ouders hebben iets op hun kerfstok en dat wil de dader op een gruwelijke wijze aan de kaak stellen.
Deze thriller is van een uitermate hoog niveau, als fervent thrillerlezer kan ik dit echt wel zeggen. Het overtreft de serie over Helen Grace van M.J. Arlidge. Het verhaal is ontzettend spannend, verrassend en gruwelijk. Het smaakt naar meer!
Oordeel:
Linda (43) op 9 januari 2019:
Voor de VrouwenThrillers Leesclub was ik verkozen om met tien andere leden in december een vooruit exemplaar van deze nieuwe thriller te lezen en te beoordelen.
Mijn aandacht werd getrokken naar dit debuut omdat het speciaal werd getipt voor de fans van Robert Bryndza en daarvan heb ik de eerste drie delen met veel plezier gelezen. Maar dit debuut is heftiger, de seriemoordenaar met de bijnaam Aap houdt er bizarre manieren op na om frauduleuze praktijken aan te pakken door de kinderen van de daders te ontvoeren en in drie rigoureuze stappen het jonge slachtoffer te doden.
De cover vind ik niet heel mooi maar die felblauwe ogen staren je wel aan en maken je toch nieuwsgierig. Het boek leest heel vlot weg en het is fijn dat het boek korte hoofdstukken bevat. Boven ieder hoofdstuk staat vanuit wie zijn perspectief je het hoofdstuk leest en dit zijn Porter, de rechercheur, Clair, zijn collega, Aap, de seriemoordenaar en Emory, het jonge ontvoerde meisje. Vooral Porter, Aap en Emory worden voldoende uitgediept qua geschiedenis en karakter. Terwijl juist de personen om hen heen vlakker blijven. Vooral door de snelheid van de thriller en de korte hoofdstukken lijkt het wel alsof er geen tijd is voor verdere verdieping en dat is wat mij betreft ook niet echt nodig.
De thriller beslaat 3 dagen, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat zet Porter en zijn collega’s Brian Nash en Clair alles op alles om Emory op tijd te vinden. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, afwisselend tussen Porter, de ontvoerde Emory en het dagboek van de seriemoordenaar Aap.
Tweemaal tref je in het boek een whiteboard resume aan van het overleg van rechercheur Porter en zijn team, hoever ze staan en wat ze allemaal al weten van de slachtoffers, de seriemoordenaar Aap en de bewijsstukken, ik ben dit niet eerder tegengekomen in een eerdere thriller.
De film- en televisierechten zijn verkocht, zelfs in het boek zelf geeft de collega van Porter, Brian Nash, letterlijk aan; "Ik denk dat ik wacht tot de film in de bioscoop draait."
Ik vond het een spannende thriller maar vond het jammer dat de dagboek hoofdstukken in de tweede helft van het boek iets langer waren dan de zoektocht van Porter en zijn team naar de ontvoerde Emory. Die hoofdstukken horen wel bij het boek om de geschiedenis van Aap mee te krijgen maar ik vond ze soms onrealistisch en te bizar en op het eind vond ik eigenlijk de dagboek hoofdstukken teveel ten opzichte van de zoektocht naar Emory door Porter maar dat kon wellicht niet anders om het plot rond te maken. Toen ik het boek net dichtsloeg moest ik het echt even laten bezinken hoe Aap geïntegreerd was in het imperium van zijn slachtoffer en wie de stem was die Emory hoorde toen ze ontvoerd was. Het is bizar hoe de schrijver op het eind de touwtjes aan elkaar knoopt, soms een beetje ongeloofwaardig maar wat een verhaal zeg! Ik beoordeel dit boek met 4 sterren.
Oordeel: 
Hannie van Grol (72) op 9 januari 2019:
Origineel en bloedstollend
Deze thriller speelt zich af in Chicago, waar een moordenaar al meer dan vijf jaar de stad terroriseert door kinderen te ontvoeren van mensen die verkeerde dingen hebben gedaan. Een dag later ontvangen de ouders een pakje met daarin het oor van het kind, weer een dag later eenzelfde pakketje met de ogen en de derde dag wordt de tong afgeleverd. Daarna wordt het vermoorde lichaam van het kind gevonden. De moordenaar is erop uit de ‘zondaar’ te straffen en symbolisch stuurt hij de boodschap horen, zien en zwijgen. Die is gebaseerd op de betekenis van de drie aapjes die in Japan in het heiligdom van Nikko Toshogu op een houtreliëf staan afgebeeld. Er is ook sprake van een vierde aapje dat symbool staat voor “Doe geen kwaad”. De oorspronkelijke titel van dit boek is ‘The fourth monkey’, gebaseerd dus op dat vierde aapje. De onbekende moordenaar wordt om die reden vierde Aap, kortweg Aap genoemd.
Het verhaal speelt zich af in goed twee dagen. Er wordt melding gedaan van een verkeersslachtoffer dat dodelijk verongelukt. Opvallend is dat hij een pakketje bij zich heeft met een oor, zoals ook de pakketjes in het verleden er uitzagen. Meteen is duidelijk dat Aap weer actief is. Rechercheur Sam Porter weet dat hij op zoek moet naar het slachtoffer en dat hij dat binnen drie dagen moet vinden, omdat anders de levenskansen nihil zijn. Op het lichaam van de verongelukte man bevindt zich ook een dagboek. Porter gaat zich bezighouden met de inhoud ervan en al gauw twijfelt hij eraan of het verkeersslachtoffer wel de dader is. Er staan veel aanwijzingen in het dagboek over waar hij moet zoeken en wat de motieven van de dader zijn.
Het boek leest vlot en is ijzingwekkend spannend. Er komen veel gruwelijkheden in voor, die je op het het puntje van je stoel laten zitten. Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofdstukken, geschreven voornamelijk vanuit Porter, maar ook vanuit een collega en het slachtoffer van Aap. Boven elk hoofdstuk staat de tijd weergegeven en tevens de naam van de persoon van waaruit het hoofdstuk is geschreven. Ertussendoor staan dagboekfragmenten (in een ander lettertype) die langzamerhand steeds meer prijsgeven van de drijfveren van de dader. De spanning wordt goed opgebouwd met nog een zinderende plot op het eind. Regelmatig word je op het verkeerde been gezet, zodat je blijft lezen en je je met de rechercheur afvraagt hoe de puzzel in elkaar zit. Wat ook origineel was in het boek, was een resumé van het whiteboard, dat op een paar plekken weergegeven werd. Zo werden alle verdachten, slachtoffers, aanwijzingen en uit te voeren taken weer even bij elkaar gezet, een korte reminder van wat er allemaal vaststond op dat moment.
Het is een origineel en bloedstollend spannend boek. Er is een klein open einde, zodat het zeker mogelijk is, dat er een vervolg op geschreven wordt. Iets wat zeker te hopen is, want verhalen die zo knap geconstrueerd zijn en zo leesbaar en spannend zijn, zijn er nooit te veel.
In Amerika is het boek zo goed ontvangen dat de film- en televisierechten al verkocht zijn. Hopelijk gaan we nog heel veel horen van deze auteur die een daverend debuut neer heeft gezet.
Oordeel:
Soraya (26) op 9 januari 2019:
Porter krijgt na 5 jaar eindelijk het telefoontje waardoor alles veranderd. hij zit al tijden achter een seriemoordenaar aan die vandaag onder de bus is gekomen. 'De aap' zoals de man zichzelf noemt ontvoerd de kinderen van mensen die iets op hun geweten hebben. Hij stuurt de familie in witte doosjes eerst het oor van degene die hij ontvoert daarna de ogen en als laatste de tong (horen zien zwijgen).
Als ze 'de aap' vinden ligt het typerende witte doosje met het oor van een meisje erin, maar wie zorgt nu voor dat meisje? De tijd dringt.
J.D. Barker geeft in dit boek een uniek inkijkje in de tot standkoming van de seriemoordenaar, hierdoor wordt de zoektocht van Porter nog intenser en blijf je als lezer alert op elk stukje informatie, want is alles wel zo als het lijkt? Door de afwisseling van het onderzoek van Porter en het dagboek van 'De aap' blijf je vol aandacht lezen en word je elk hoofdstuk weer nieuwsgierig naar meer.
De schrijfstijl van Barker is vlot en zuigt je mee in het verhaal, hierdoor is het boek maar lastig weg te leggen. Als je fan bent van M.J. Arlidge moet je dit boek gelezen hebben!
Barker heeft het einde opengelaten en persoonlijk kan ik niet wachten tot het volgende boek over Porter.
Oordeel:
Wendy Perdok (36) op 9 januari 2019:
J.D. Barker begon zijn carrière als journalist en ghostwriter. In 2012 schreef hij zijn eerste roman, Forsaken, die een grote hit werd in de Verenigde Staten, Canada en Groot-Brittannië. Horen, zien, zwijgen is zijn thriller debuut.
Al 5 jaar houd een moordenaar de inwoners van Chicago in zijn greep. Hij ontvoert kinderen en de volgende dag ontvangen de ouders een pakketje met daarin een oor. De dagen erna volgen de ogen en de tong.
Wanneer er bij het lichaam van een verkeersslachtoffer een pakketje met een afgesneden oor wordt gevonden, weet detective Sam Porter dat dit de moordenaar is die hij zoekt. Er volgt een race tegen de klok om binnen 72 uur het laatste slachtoffer te vinden.
Af en toe sla je een boek dicht en denk je wauw wat een boek! En dat is het geval bij dit boek. Daarna schreef ik op : Geweldig, bizar boek, onvoorspelbaar, heel erg goed, 5 sterren.
Dit boek houd je vanaf het begin in zijn greep. Het verhaal leest heel vlot en het wisselt constant af tussen detective Sam Porter en het dagboek van de dader. Vooral de fragmenten uit het dagboek zijn bizar en gruwelijk om te lezen.
Tijdens het lezen probeer je constant mee te puzzelen hoe het verhaal in elkaar steekt en waar het naar toe gaat maar door de onverwachte wendingen loopt het toch weer anders dan je denk. Dit is een thriller zoals een thriller hoort te zijn! Vol spanning, af en toe gruwelijk en geen moment saai.
Doordat Sam maar 72 uur heeft om het slachtoffer te vinden zit er snelheid in het verhaal. Het verhaal heeft een open einde en ik kan niet wachten op het vervolg!
Oordeel:
Anneke van Ieperen (52) op 9 januari 2019:
Sam Porter maakt met zijn collega’s Brian Nash en Clair Norton al jarenlang deel uit van Taskforce Aap. De moordenaar van het Vierde Aapje of kortweg Aap is een seriemoordenaar die inmiddels al zeven slachtoffers heeft gemaakt in vijf jaar. Hij ontvoert een kind, stuurt een oor naar de familie gevolgd door de tong en als laatste de ogen. Uiteindelijk wordt dan het lichaam van het slachtoffer gevonden. Wanneer een man wordt doodgereden door de stadsbus blijkt deze een mooi ingepakt doosje bij zich te hebben met daarin een oor. Het adres leidt hen naar investeringsbankier Arthur Talbot en zijn onwettige dochter Emory Connors. Behalve het oor vinden Porter en Nash een dagboek op het lichaam van de verkeersdode en dit lijkt van Aap te zijn. Is de dode man Aap of heeft Porter met het dagboek een belangrijke sleutel in handen om hem eindelijk te vinden?
Horen, zien, zwijgen vertelt de jacht op een seriemoordenaar in Chicago binnen een tijdsbestek van drie dagen. De perspectieven van Porter en Emory worden afgewisseld met fragmenten uit het dagboek van Aap die door Porter worden gelezen. Het dagboek beschrijft de jeugd van de moordenaar en geeft de lezer inzicht in zijn opvoeding. Deze fragmenten zijn af en toe misschien wel wat overdreven, maar scoren wel op originaliteit. Ze brengen ook wat rust in het verhaal dat in een heel erg hoog tempo is geschreven. Het verhaal zelf zit prachtig in elkaar, maar gaat wat de persoonlijkheden van de hoofdpersonages betreft niet heel erg de diepte in.
Het vervolg, The Fifth To Die, is al geschreven en hopelijk volgt de Nederlandse vertaling (heel) snel. Horen, zien, zwijgen heeft voor mij absoluut alle ingrediënten van een boek waar je jezelf helemaal in kunt verliezen: spanning, horrorscènes, een originele plot en een geweldige finale!
Oordeel:
Evy De Brabander (33) op 9 januari 2019:
Wat heerlijk is het als je het nieuwe jaar kan starten met een vijfsterren-waardering! En meer dan terecht. Horen, zien, zwijgen zal menig thriller-fan kunnen bekoren.
Het eerste wat opvalt is de bijzonder lay-out. Je doet het boek open en dan krijg je een naam en een tijdstip. Dit begin drukt direct een stempel op het gevoel waarmee je het boek leest. Een stuk afstandelijkheid in het begin misschien. Dat verandert later wel, als je meer over Porter te weten komt.
De hoofdpersonages in deze thriller zijn goed gekozen en tot op zekere hoogte voldoende uitgewerkt. Er zit niet erg veel psychologie in en die slaat vaak op de moordenaar, wanneer het aan bod komt. Toch leer je de personages wel voldoende kennen om er een soort band mee op te bouwen.
De snelheid zit er goed in. Je wil en moet en zal als lezer doorlezen. Dat is een erg goed teken en het boek laat dat ook prima toe. De schrijfstijl bevat geen ingewikkelde zinnen of moeilijke woorden, waardoor het lezen zou vertragen.
Verrassingen om elke hoek, dat is wat Horen, zien, zwijgen je geeft. Een speelse manier van omschrijven, maar niettemin veel gruwelijke details, dat is wat J.D. Barker je geeft.
Een snufje ongeloofwaardig, maar dat wordt mooi ingepakt en meegenomen in het verhaal. Het is maar hoe je het brengt he...
Oordeel:
Erna Eikhoudt (55) op 9 januari 2019:
Jonathan Dylan Barker, is geboren in Lombard, Illinois ( VS) op 7 januari 1971. Hij was een wat introvert kind, dat je nooit zonder een boek zag. Hij was fan van Dickens en Twain en toen hij wat ouder werd van Poe en Stoker. Hij ging al jong verhalen schrijven en vertellen over heksen en geesten. Toch was hij bang in het donker, keek bv onder zijn bed voor het slapen gaan, legde de dekens strak om zich heen zodat er geen monster het bed in kon kruipen, durfde de kelder niet in. Op zijn veertiende verhuisde de familie naar Florida. Hij wilde Art gaan studeren en behaalde ook een graad in economie. Maar hij bleef ook schrijven, werd journalist en schreef de novelle Forsaken. King gebruikte karakters uit deze novelle voor een boek en de familie Stoker vroeg hem een Dracula special te schrijven.
The fouth monkey verscheen in 2016 en werd een groot succes, nu in het Nederlands vertaald als Horen, zien, zwijgen. Het vervolg The fifth to die is ( nog )alleen in het Engels te lezen.
Rechercheur Sam Porter is al vijf jaar op zoek naar een moordenaar die actief is in Chicago. Ze hebben deze moordenaar de bijnaam Aap gegeven. Aap straft mensen die frauduleus bezig zijn door hun dochters te ontvoeren. Hij stuurt hen pakketjes, witte doosjes met zwarte linten, waarin hij eerst het oor, dan de ogen en vervolgens de tong stopt, daarna vermoord hij de meisjes. Dit alles binnen 72 uur.
Porter maakt privé een moeilijke periode door, zijn vriendin is bij een winkeloverval doodgeschoten. Hij werkt niet, omdat hij dit eerst moet verwerken.
Maar dan bellen zijn collega hem.
Er is een man aangereden door een bus, hij leek op weg naar de post. Hij heeft een pakketje bij zich, wit met zwarte linten , met daarin een oor. Ook heeft hij een dagboek bij zich, over zijn jeugd en leven.
Dan blijkt dat Talbots ( geheime )15 jarige dochter Emory is ontvoerd. Het oor is van haar. Sam beseft dat hij nog maar kort de tijd heeft haar te redden.
Maar is de man wel de moordenaar? En wat maakt het dagboek duidelijk? Komt Sam op tijd om Emory te redden?
Het boek kent verschillende verhaallijnen. Sam Porter die met zijn team op zoek gaan naar de moordenaar, Emory die gevangen zit en niet weet wat er gaat gebeuren en de dagboekfragmenten.
De dagboekfragmenten vormen een verhaal op zich, goed verweven in het verhaal van een rechercheur en zijn zoektocht naar de moordenaar.
De schrijfstijl is prettig en leest vlot. Wel vond ik de dagboekfragmenten die eigenlijk door een kind geschreven zijn wat te volwassen geschreven.
Door de aanduidingen boven de hoofdstukken is het duidelijk wat je leest en vanuit welk perspectief dat stuk geschreven is.
Het boek is spannend, soms gruwelijk, soms voorspelbaar en soms verrassend. Al met al een geslaagde thriller. Ik waardeer het met 4 sterren.
Inmiddels heb ik het vervolg The fifth to die gekocht, ik ben echt heel benieuwd naar dit boek.
Oordeel:
Annemarie van de Kui (00) op 9 januari 2019:
“Bel me – 911” Een sms van Nash. “Dit is iets groots Porter,” zei Nash. “Jij verdient het hier bij te zijn. Het slachtoffer was op weg naar de brievenbus” “Hoe weet je dat?” vraagt Porter. “Hij had een klein wit doosje bij zich met een zwart lint eromheen gestrikt”-------
Detective Sam Porter krijgt in de vroege ochtend een bericht van zijn partner Nash dat er een ongeluk is gebeurd. Het lijkt op zelfmoord. Er blijken alleen overeenkomsten te zijn met 7 eerdere moordzaken. In Chicago is al ruim 5 jaar een seriemoordenaar actief. Hij wil duidelijk maken dat degene die hij in het hart wil raken, dingen heeft gedaan die het daglicht niet kunnen verdragen. In het witte doosje, wat het verkeersslachtoffer bij zich had, zit een afgesneden oor. Dit is het altijd eerste teken die de moordernaar geeft. Het adres op het doosje blijkt van een investeringsbankier: Arthur Talbot. In de binnenzak wordt een aantekeningenboekje gevonden. Wanneer het boekje wordt geopend, blijkt het een dagboek te zijn van de seriemoordenaar: Aap genaamd. In het dagboek staan aanwijzingen zodat men conslusies moet trekken hoe het komt dat Aap deze gruwelijke daden pleegt. Dan begint er een race tegen de klok want binnen 72 uur moet het slachtoffer, wat ontvoerd is, gevonden worden. Van wie is het oor en is het slachtoffer van het ongeluk inderdaad Aap. In het boek gaan de meeste hoofstukken over Porter en het dagboek. Je krijgt steeds meer inzicht hoe verknipt Aap is opgegroeid. Vanaf het begin is het spannend wat in de rest van het verhaal voelbaar is. Het plot is een open einde zodat er nog een vervolg kan komen. Lees, voel de spanning en verbaas je. Het boek krijgt van mij 4* Rotterdam, 9 januari 2019 Annemarie Met dank aan Vrouwenthrillers.
Oordeel:
Terug naar Horen, zien, zwijgen...
|
