Nathan Fawles is op zijn vijfendertigste al jarenlang een heel succesvolle en bekende auteur, maar opeens is hij gestopt met schrijven en heeft hij zich terug getrokken op het eiland Beaumont. Hij sluit zich volledig af voor de buitenwereld en jaagt iedereen weg, maar de eilandbewoners vinden hem juist een aardige en behulpzame man. Zijn boeken worden hierdoor voor de lezers nog interessanter. Twintig jaar later gaat de Zwitserse journaliste Mathilde Monney naar Beaumont. Ze weet meer dan ze zegt te weten en is vastbesloten het geheim van Fawles te ontrafelen. Ze schuwt geen enkel middel om met hem in contact te komen. Op het eiland is een vervallen boekwinkel; de beginnend schrijver Raphael Bataille, wiens manuscript keer op keer afgewezen wordt, wil er nieuw leven in blazen. Op deze manier wil hij met Fawles in contact komen om van hem te leren. Maar dan wordt er een lijk gevonden, het lichaam is vastgenageld aan de Onsterfelijke. Iedereen is in rep en roer. 

De cover is dit keer voor de Nederlandse versie meer zoals de Franse covers altijd zijn en missen het vage van de eerdere Nederlandse covers. Het geeft een kijkje vanaf een veranda over de zee, een mooi vrij uitzicht, maar door de wat duistere sfeer heeft het ook iets spannends. Musso heeft een prachtig en spannend boek geschreven. Op een beeldende en verhalende manier brengt hij langzaam de verschillende verhaallijnen samen. De sfeer op het eiland en de relaties tussen de personages worden zo goed weergegeven dat het bijna tastbaar is. In het begin boeit het boek niet direct, er worden veel lijntjes uitgezet en veel personages geïntroduceerd. Maar al snel ontwikkelt het verhaal zich, worden de verhaallijnen duidelijk en krijgt Musso de lezer in zijn ban. De korte hoofdstukken beginnen met een citaat van andere auteurs en er zijn verwijzingen naar andere boeken verwerkt in het verhaal, dit geeft het verhaal iets extra interessants. Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van Raphael en Fawles, hierdoor krijgt het verhaal ook een extra dimensie. Musso zet de lezers steeds weer op een knappe en slimme manier op het verkeerde been. De lezer merkt het niet eens, denkt het allemaal te snappen maar blijkt uiteindelijk op een totaal verkeerd spoor te zitten. En als het einde dan ook nog eens enorm verrassend is sluit je als lezer het boek met een zucht van spijt dat het uit is. 

Het geheime leven van schrijvers is een bijzondere spannende roman met mooie literaire accenten. Musso heeft hiermee zijn beste boek ooit geschreven.