ISBN: 9789460018879
Uitgever: Vrijdag
Editie: E-book
Overige edities:
2020
|
Omschrijving: Esther houdt van haar man Stef en van haar kinderen, uiteraard. Ze houdt van haar vader, al zou ze dat soms liever niet willen. Want houdt haar vader wel van haar? En hoeveel houdt Esther van die andere man, Jack? Wanneer haar achtjarige zoon Linus de overbuurman doodrijdt, wijst alles eerst op een ongeluk. Dat gelooft Esther toch. Maar is dat wel zo? Want die overbuurman is ook wel de leerkracht die Linus vorig schooljaar het leven heel erg zuur maakte. De inspecteur die op de zaak wordt gezet doet zijn werk grondig, dus rest Esther geen andere keuze dan dit zelf ook te doen. Al moet ze daarvoor haar eigen leven wel heel scherp onder de loep nemen. Van hoeveel mensen kun je tegelijkertijd houden? En hoeveel doe je voor de mensen die je graag ziet?
|
|
|
Bezoekersreacties:
Annette Overvoorde (51) op 26 augustus 2020:
De Vlaamse auteur Tine Bergen, geboren op 21 juni 1981 te Leuven, houdt van verhalen. Als journalist vertelt ze de verhalen van anderen. Als auteur vertelt ze haar eigen verhalen.
Het zal je maar gebeuren, je zoontje van 8 jaar zit alleen in de auto en die gaat rollen. A worst nightmare. Zeker ook voor de inspecteur die maar blijft vragen blijft stellen. Tot grote ergernis en frustratie van moeder Esther. Zij beschermt haar gezin als een echte leeuwin en probeert zelf verder te puzzelen wat er aan de hand is.
De elementen
De cover is sober. Creme van kleur, rode grote letters en grijze vingerafdrukken die als een hartje sieren op het kaft. Ik verwacht een spannende en bijtende thriller, de cover belooft heel wat.
Tine Bergen trekt de lezer het leven van psychologe Esther in. In de 3e persoon maal je kennis met haar gezin, haar echtgenoot, zoontje Linus van 8 jaar en dochter Annabel van 5 jaar. Daarnaast er een mysterieuze man, die Jack heet. Centraal staat de dramatische toestand rondom Linus. Als hij een ogenblik alleen zit in de auto, rijdt deze door en daar zit ook Dieter, de buurman. Mogelijk rijgt het boek de titel "thriller" door dit sterfgeval. Eigenlijk is dit verhaal een psychologische roman.
Verwarring & puzzelen tijdens het lezen
Terwijl Linus eigenlijk extra aandacht nodig heeft, heeft Esther veel meer aan haar hoofd als blijkt dat haar vader sinds 5 jaar weer verschijnt en haar opa in het verpleegtehuis ligt. Kan ze al die ballen wel hoog houden? Een goede vraag. Door de flashbacks komt er meer boven tafel uit de jeugd van Esther, dit geeft meer stevigheid aan het verhaal. Tevens leest het zeer verwarrend en van de hak op de tak. Zoals auteur Tine Bergen al aangaf, houdt zij er van als de lezer een beetje moet "puzzelen" tijdens het lezen. Begrijpelijk bij een mysterie, maar het moet wel helder blijven in welke tijd het verhaal zich bevindt. De vraag is of de lezer hier op zit te wachten in dit verhaal wat als maar mistiger wordt, onduidelijk en soms wat langdradig..
Conclusie
Het verhaal begon heel spannend, kwam soms in de mist terecht en had een vreemd einde. Als Esther gebeld wordt snelt ze naar huis om haar zoon Linus in de armen te sluiten. Alleen dat in de armen sluiten en extra aandacht geven, mis ik in deze roman. Wat volgt is een ratrace van inspecteur die mogelijk de uitkomst al klaar heeft staan. Frustrerende dialogen volgen van moeder Esther, onderweg naar een bijzonder en vreemd einde. Waarbij er nog veel losse eindjes bleven hangen.
Waardering 3 sterren.
Grt Annette/ Birdy's Boeken blog Oordeel:
P. Holla (52) op 26 augustus 2020:
Ik mocht dit boek lezen voor ThrillZone in de leesclub.
De schrijfster was mij niet bekend. De titel sprak mij niet echt aan. Tot ik zag dat het hartje op de voorkant uit vingerafdrukken bestaat... dat intrigeerde mij. De foto van Tine op de achterzijde geeft iets mysterieus.
Het boek is opgebouwd uit korte hoofdstukken, wat zorgt dat je het boek snel oppakt om nog 'even' te lezen. De eerste hoofdstukken beginnen meteen razend snel. Dat is best wennen, daarna loopt het lekker. Het verhaal nodigt uit om te blijven lezen. Je wilt weten hoe het verder gaat met Esther, Linus en Stef. Daarnaast ben ik benieuwd hoe Kurt en Jack zich ontwikkelen in dit verhaal. Wat het lezen lastig maakt is dat de hoofdstukken zich ineens in het verleden afspelen. Zonder dat dit duidelijk is aangegeven. Soms moest ik daarom een hoofdstuk opnieuw lezen om te snappen waar zich dit nu afspeelt. Zelfs binnen een hoofdstuk wordt er ineens geschreven vanuit een flashback van bijvoorbeeld Esther. Jammer, hierdoor ging deze onduidelijk bij mij irriteren en raakte ik uit het verhaal. Al zet je maar boven een hoofdstuk heden/nu of verleden/ toen. Dat maakt het voor mij als lezer prettiger om de verhaallijn te volgen. De Vlaamse uitdrukkingen zijn een humoristische twist waarbij ik stiekem dacht - hoe wordt dit in de Nederlandse taal gezegd. Dit was leuk om te ervaren en past goed in het verhaal. Het verhaal is zeer realistisch geschreven. Ondanks de minpunten was het leuk om te lezen. Je leeft mee met Esther die twijfels aan haar man Stef en als moeder vecht voor haar kinderen.
Het plot zit goed in elkaar en wordt ook razend snel in een hoofdstuk verweven. Eigenlijk pas aan het eind besefte ik welk hoofdstuk hierin cruciaal was. Dus ben ik het opnieuw gaan terug lezen. Dit hoofdstuk begint namelijk (denk je) in het heden en aan het eind van dit hoofdstuk besef je ooohh heet was verleden. Hierdoor 2x gelezen en aan het eind van het boek nog een keer. Jammer. Wel goed gevonden plot!
Een psychologische thriller vind ik het niet. Er zit totaal geen momenten van spanning of gruwel in. Psychologisch vind ik het wel, dan meer als roman. Mede omdat het zeer reëel is geschreven en gemakkelijk weg leest. Oordeel:
Julie (30) op 25 augustus 2020:
Recensie
Zullen we het liefde noemen
- Tine Bergen
Ik had al zoveel op sociale media zien voorbij komen over dit boek, dat ik niet anders kon dan dit te lezen. Ik ben geen echte thriller lezer dus wist niet goed wat ik kon verwachten met de omschrijving “psychologische thriller” op de cover. Maar de eenvoud van de cover gecombineerd met de korte inhoud sprak me echt wel aan.
Esther en Stef hebben 2 kinderen. Op een dag rijdt het oudste kind de overbuurman dood. Alles wijst op een ongeluk, maar is het dit ook? Deze vraag houdt je tijdens het lezen echt in de ban. De inspecteur van de politie heeft zich echt wel vastgebeten in het onderzoek. Nog maar te zwijgen van alle roddels die zo’n incident te weeg brengen. Je komt er al snel achter dat in dit gezin heel veel geheimen zijn voor elkaar. Esther wordt hierdoor verplicht om eens goed naar zichzelf te kijken in het boek.
Wanneer je in het boek begint te lezen, zit je meteen in het verhaal. Het ongeluk is de eerste grote gebeurtenis. Daarna schommel je tijdens de hoofdstukken tussen heden en verleden. Waardoor je een beter beeld krijgt over wat er zich vroeger allemaal heeft afgespeeld. Op het eerste zicht soms informatie die je niet meteen relevant vindt voor het verhaal, maar hoe verder je leest, hoe beter je deze stukken gaat begrijpen. Het is een verhaal waar je heel vaak de vraag aan jezelf stelt “Hoe zou ik hierop reageren?” Doordat je tijdens het lezen veel vragen stelt, zit er altijd wel iets van spanning in waardoor je wil weten hoe het boek nu verder gaat aflopen. Ik vond het einde verrassend.
Dit is het eerste boek dat ik van auteur Tine Bergen lees. Ik vind haar schrijfstijl wel heel aangenaam. Je kan vlot alles begrijpen. Ik vond het fijn dat de hoofdstukken kort waren. Dit leest voor mij persoonlijk vlotter dan lange hoofdstukken. Iets in haar schrijfstijl en boek trok me aan, zodat ik altijd wel verder wilde lezen en meer wilde te weten komen.
Het is een boek dat ik zeker zou aanraden. Maar mensen die een echte thriller verwachten gaan teleurgesteld zijn. De mensen die geen echte thriller lezers zijn, gaan zeker ook kunnen genieten van dit boek.
Oordeel:
|
|
|
|