Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Karin Bisschops op 31 mei 2019:
Antoinette Kalkman is geboren in Rotterdam in 1964. Vroeger wilde ze journalist worden maar na een aantal omzwervingen in de advocatuur, chemie en modebranche kwam ze twintig jaar geleden terecht in de financiële sector. Ze richtte twee ondernemingen op en werd vaak gevraagd als columniste in de financiële vakpers. In 2013 gebruikt ze haar werkervaringen om Schuld & Boete te schrijven: een jubileumboek met negentien geromantiseerde verhalen. Ze volgde diverse schrijfopleidingen en startte samen met Marelle Boersma een schrijfopleiding op maat: De ThrillerAcademie. Ze richt zich voornamelijk op de onderdelen personal branding en boekmarketing. Ze is onderdeel van de Schrijfjuffers en blogt over het schrijverschap. Samen met haar man en hun gezin woont ze in een natuurgebied tussen Rhenen en Amerongen. Bonuszoon is haar debuutthriller.
De vrouw op de cover, gezien op haar rug, roept een gevoel op van vertwijfeling, eenzaamheid. De rode kleuren aan de zijkant duiden op gevaar.
Lauren wordt verdacht van het doodrijden van haar buurjongen Bart. Lauren kan niet geloven dat zij hiertoe in staat is maar alle bewijzen wijzen in haar richting. Voor de politie is het een duidelijke zaak. Koste wat kost gaat ze op onderzoek uit om de ware toedracht boven water te halen. Steeds verder drijft ze weg van haar man en kinderen. Door zich vast te bijten in haar onderzoek belandt ze in een levensbedreigende situatie. Ze vraagt zich af of ze haar intuïtie nog kan vertrouwen of loopt het fout af?
Bonuszoon start met een spannende proloog die direct vragen oproept. Wie, wat, waar, waarom? Afwisselend tussen Ellen en Lauren wordt het verhaal verteld. De personages zijn levensecht neergezet en denderen zonder pardon rechtstreeks je hoofd in. Ellen is de buurvrouw van Lauren en moeder van Bart. Haar achtergrond wordt zo duidelijk neergezet dat je als lezer het gevoel hebt dat je haar kent. Ze zou jouw buurvrouw kunnen zijn. Het verlies van haar kind, haar wanhoop en verdriet, haar eenzaamheid wordt doordrenkt met emoties beschreven. Ook de gedachten en gevoelens van Lauren voel je tot in je tenen: Haar afgrijzen, haar ongeloof, haar onmacht. Wel is het goed opletten in welke tijd het verhaal zich afspeelt omdat Kalkman het heen en weer laat springen in de tijd. Ze gebruikt rake, originele vergelijkingen die iets duidelijk maken. Haar schrijfstijl is vlot en eenmaal begonnen met lezen, is het moeilijk om het boek aan de kant te leggen. Je moet gewoon weten hoe het verder gaat. Langzaam worden de verschillende puzzelstukjes in elkaar gepast. De spanning loopt steeds verder op en Bonuszoon is met recht een psychologische thriller te noemen. De personages zitten stevig onder je huid gekropen en roepen verschillende emoties bij je op. Soms zelfs ergernis maar ook begrip hoe het verleden een mens kan vormen. De titel is perfect gekozen en op meerdere manieren uit te leggen.
Bonuszoon is een prachtige psychologische thriller waarin veel onderwerpen aan bod komen zoals bijvoorbeeld verdriet, rouw, eenzaamheid, gruwelijkheden, wanhoop, schuldgevoel, woede, jaloezie, wraak en moederliefde. Kalkman heeft een heerlijke schrijfstijl en met haar debuut een indringend verhaal neergezet met overduidelijk een grote boodschap: Vier het leven!
Bezoekersreacties:
Diane Kooistra (44) op 18 februari 2020:
De cover van het boek laat een foto zien van een vrouw in het bos, wie is ze en waar wil ze naar toe? Is het Lauren of toch Ellen? Na een spannend en veelbelovend proloog begint het eigenlijke verhaal. Een verhaal dat gaat over 2 gezinnen die naast elkaar wonen, Lauren woont met haar vriend en hun samengestelde gezin naast Ellen die alleenstaande moeder is van eigenlijk 4 jongens maar waarvan er nog 2 thuis wonen.
Lauren wordt beschuldigd van de moord op de zoon van haar buurvrouw Ellen, Bart. Hij komt om als ze hem met haar auto aanrijdt. Een ongeluk, denkt de lezer maar Antoinette Kalkman laat je daar niet mee wegkomen. Ze heeft ervoor gekozen om het verhaal vanuit het perspectief van Lauren én van Ellen te beschrijven. Vooral Ellen is een bijzondere vrouw met een duister verleden. En dat wordt stukje bij beetje ontrafeld. Lauren probeert na te gaan wat er precies gebeurt is op die fatale dag. Door de hersenschudding die door de klap van de aanrijding is veroorzaakt is het in het begin allemaal vaag maar langzaam trekt de mist op en komen er gebeurtenissen van de afgelopen tijd naar boven waardoor de situatie in een ander daglicht komt te staan.
Er zijn in het boek enkele hele mooie zinnen geschreven die binnen in een regel de situatie waar de hoofdpersonen zich bevinden goed samenvat, zoals:
“Ons leven is een puinhoop, maar ik weet zeker dat ik dit ga oplossen.”
De wanhoop en onmacht van Lauren staat in schril contrast met de woede en gedachtes van Ellen. De rest van de gezinnen staan erom heen en hebben ieder hun eigen rol. Deze personages zijn goed uitgewerkt en hebben een passende plek in het verhaal.
Dit zijn allemaal ingrediënten die toewerken naar een heel mooi en verrassend plot. Je wilt steeds sneller lezen omdat je erachter wilt komen of jouw vermoedens juist zijn. De keuze om eerst het plot te beschrijven en daarna op het allerlaatst de verklaring van hoe alles gebeurd is, is een prima keuze geweest want het zorgt ervoor dat het tot het einde een puzzel is.
Ik kon niet geloven dat “bonuszoon” een debuut is, het niveau van schrijven is erg hoog, een heerlijk boek voor de mensen die ervan houden om in een spannende situatie in de hoofden van de personages te kruipen.
Oordeel:
Wendy Wenning op 26 juni 2019:
Antoinette Kalkman (1964) kent de valkuilen en uitdagingen van een samengesteld gezin als geen ander. Met haar nieuwe man, haar twee kinderen en twee bonuskinderen woont ze op de Utrechtse Heuvelrug, waar het aangrijpende verhaal zich ook afspeelt. Naast moeder is ze ondernemer en schrijver. Ze is mede-oprichter van de ThrillerAcademie. Ook maakt Antoinette deel uit van het schrijverscollectief ‘Schrijfjuffers‘. Bonuszoon is haar debuutthriller.
Lauren is opgepakt en gearresteerd. Ze wordt ervan verdacht haar buurjongen te hebben vermoord. Zelf kan ze zich niet voorstellen verantwoordelijk te zijn maar alles spreekt tegen haar. Ze probeert te achterhalen wat er nu precies gebeurt is, maar ze kan alsnog niet bewijzen dat zij onschuldig is. Lauren raakt langzaam de realiteit kwijt wat ten koste gaat van haar gezin. Het vertrouwen is weg en ook haar geliefde raakt steeds verder van haar verwijderd. Toch is Lauren ervan overtuigd dat hier sprake is van een groot misverstand maar tijdens de zoektocht naar de waarheid brengt ze haar eigen leven in gevaar.
‘Niemand ziet me, niemand hoort me en als ik er niet in slaag weg te komen, ga ik hier dood.’
Een proloog die er gelijk flink inhakt en de verwachting naar de rest van het verhaal inluidt. De cover is ietwat mysterieus, roept vragen op en past prima bij deze psychologische thriller.
Bonuszoon is de debuutthriller van Antoinette Kalkman, een debuut die al voor het verschijnen een bepaalde verwachting oproept. Het boek wordt vertelt vanuit de perspectieven van Lauren en Ellen. Lauren vanuit de eerste persoon en Ellen vanuit de derde persoon. Twee verhaallijnen die zich afspelen in het heden en verleden, een proloog die een stukje toekomst laat zien. De proloog weet de lezer meteen nieuwsgierig te maken waardoor er graag doorgelezen wordt. Eerst is er de kennismaking met Lauren en komen we te weten wat er precies gebeurd is, waarom Lauren verdacht wordt van moord. Tussendoor maken we kennis met Ellen, een personage waar moeilijk een gezicht bij te denken is. Er is altijd wel een bepaald beeld voor te stellen bij een personage, maar dit blijft bij Ellen achter. Niet omdat dit personage niet goed uitgewerkt wordt. Juist wel, maar dit personage heeft meerdere gezichten en dat weet de auteur perfect te benadrukken.
‘De wereld om haar heen verandert, maar hier, in haar vertrouwde omgeving blijft alles hetzelfde. Hier heeft ze de controle en dat moet zo blijven.’
Kalkman heeft met Bonuszoon een domestic noir thriller geschreven die doet denken aan de thrillers van bijvoorbeeld Loes den Hollander. Een thriller die zich afspeelt in de huiselijke sfeer met gewone mensen zoals jij en ik als hoofdpersonages. De auteur weet de personages heel goed tot leven te brengen, vooral bij Lauren worden de gevoelens en gedachten een op een overgebracht waardoor deze diep naar binnen dringen. Ellen daarentegen geeft een wat unheimisch gevoel al wordt al snel duidelijk dat traumatische situaties uit het verleden haar gevormd hebben.
Een gedegen uitwerking van de personages en een verhaal met een almaar voortdurende onderhuidse spanning. Een diversiteit aan thema’s die verweven zijn in het verhaal. Kalkman weet de verhaallijnen goed bij elkaar te houden, strak maar toch ook onvoorspelbaar. In Bonuszoon staat eigenlijk het verhaal een beetje op de achtergrond al geeft de plot wel enige opluchting. De personages trekken de grootste aandacht en laten genieten van de subliem neergezette psychologie. Mijn petje af voor dit debuut!
‘Bonuszoon haalt zijn kracht uit de personages en het is intens genieten van de indringende psychologie.’
Oordeel: