In de dagen die volgden gaf ik een aantal – gesigneerde – boeken cadeau aan mensen die dat verdienden. De rest zette ik in de boekenkast in mijn werkkamer. 

De officiële verschijningsdatum 29 januari naderde. Wat te doen? Ik had samen met de uitgever al besloten dat er voor De betrokkenen een grote boekpresentatie komt. Schaduwdochter is nieuw, maar ook weer niet. Het e-book is al door velen gelezen, dus waarom een officiële onthulling? Daar kwam bij dat deze editie van Schaduwdochter voor een speciale prijs in de markt is gezet. Iets dergelijks geeft al aan dat het boek niet voor het allereerst verschijnt.

Schaduwdochter is een debuut dat geen debuut meer is, maar wel de aandacht verdient. Daarom heb ik een mooie banner laten maken. Die staat nu in mijn woonplaats bij de boekhandel, met een stapeltje Schaduwdochter erbij. Er verschijnen ook nieuwe recensies. Lovende beoordelingen, waar ik blij mee ben. Schaduwdochter leeft meer dan ooit tevoren.